اکثر پزشکها مطب هاشون رو بستن من مادرم نوبت شیمی درمانی داره بیمارستانها می گن جا نداریم اخه این چه مملکتیه اون دکترها و پرستار با اون حقوق های پایین توبیمارستانها مجبورند وگرنه اونها هم فرار می کردند
من الان توی یکی از بیمارستانهای خصوصی تهران بستری هستم . ولی متاسفانه نمی تونم دز خصوص شرلیط صحبت کنم همکاران تابناک ما دوگوته کنترل داریم نظارت و ارزیابی . به نظرم سوالات شما از جنس ارزیابی است پس باید پس از اتمام بحران صورت گیرد . در خصوص نظارت که به نوعی مستنر ایت می توانید سوالات تان در این حوزه مطرح کنید
پزشکان و پرستاران عالی و از خود گذشته، مسئولان و مدیریت بحران و امکانات زیر خط فقر یعنی میان تمام کشورهایی که با این بحران تا به امروز روبرو شده اند ضعیف ترین
من خوشبختانه این روز های اخیر مریض نشدم که بهشون نیاز داشته باشم. ولی در گذشته سرما خورده بودم رفتم پیش دکتر عمومی، میگه دهن رو باز کن، هنوز باز نکردم میگه معاینه کردم ببند! میگم دکتر عفونت داره؟ میگه نه، فقط آلرژی داری و یک شربت می نویسه! 2 روز بعد میرم یک دکتر دیگه در شهرک غرب، فورا 6-3-3 نوشت، و البته خوب گلو رو معاینه کرد. دکتر اولی فقط از ترس اینکه خودش مریض نشه وانمود کرد معاینه کرده. درسته پزشکی نخوندیم، ولی سواد به اندازه کافی داریم که تشخیص بدیم فرق این دکتر با آن دکتر
من پرستاریک بیمارستان دولتی شلوغ هستم وانجام وظیفه مبکنم اما انتظاردارم امکانات اولیه ماسک ولباس فضایی دراختیارما بکذارند درغیراین صورت ما خودمون قبل از همه مبتلا میشیم درضمن ممکنه من از جانم هم گذشته باشم اما خانواده های ما جه گناهی کردن که بایددرمعرض بیماری قراربگیرن.درحال حاضر به ما ماسک معمولی که هیچ تاثیر پیشگیرتنه ای نداره میدن از لباس ایمن هم خبری نیست
با سلام و احترام
باید بین عملکرد پزشکان و کادر درمانی با عملکرد مسؤولین مرتبط تا موضوع تفاوت قائل شد. آنچه دیده می شود از خودگذشتگی پزشکان و کادر درمانی علی رغم کمبود داروها و تجهیزات پزشکی و با کمترین وسایل محافظتی است.
با سلام و احترام، در جامعه ایران در بین شاغلین همه حرفه ها و صنوف افراد با ایمان و درستکار و باسواد وجود دارد که با رعایت اصول و اخلاق حرفه ای و با جان و دل به مردم و جامعه ایران خدمت نموده و بدنبال کسب روزی حلال هستند. مردم و جامعه قدردان خدمات ارزشمند آنها بوده و خواهند بود. در واقع قشر ارزشی جامعه ایران این مجموعه افراد هستند. این قضیه در مورد پرستاران و پزشکان و سایر کارکنان علوم پزشکی نیز صدق می کند.
- یک موردی که پرستاری و پزشکی را با سایر حرف مجزا می کند، آرمان حرفه است که بر صداقت، همدلی با مردم و کمک به آنان در جهت رفع نیازهای مراقبتی خود متکی است. با اینحال در درون این حرف نیز اندکی از افراد هستند که ممکن است با توجه ضعف نظارتی موجود، با مردم و جامعه عملکرد مناسبی نداشته باشند که بایستی برطرف شود.
اما در مورد نحوه مدیریت کرونا به نظر بنده بایستی:
- سطح بندی بیماران(تریاژ) در سطح وسیع و قبل از مراجعه بیماران به مراکز درمانی انجام شود.
- سطح بندی مراجعین قبل از ورود و دم در محوطه مراکر درمانی انجام شود.
-سطح بندی در بدو ورود مراجعین به مراکز درمانی انجام شود.
- بیماران درارای علایم مشخص کرونا در بخش های اختصاصی در یک بیمارستان اختصاصی مجهز با پرسنل تخصصی ترجیحا خارج از شهر مدیریت شوند.
- بیماران با علایم خفیف در منزل قرنطینه شده و بر روند درمان و بهبودی آنان نظارت شود و بیماران مشکوک را به حال خود ول نکنند که در جامعه راست و آزاد بگردند و موجب انتقال آلودگی شوند. این افراد و خانواده برای قرنطینه پشتیبانی مالی و غذایی شوند.
- متاسفانه در حال حاضر تمام زور و امکانات موجود فقط برای درمان افراد مبتلا به کرونای حاد صرف می شود و پشتیبانی و نظارت بر بخش قرنطینه و پیشگیری تقریبا فراموش شده و هیچ کاری به جز تعطیلی مدارس و جشن ها و ... کار دیگری انجام نشده است که متاسفانه در شیوع بیشتر کرونا خیلی مهم است. در پزشکی همیشه پیشگیری بهتر از درمان است.
- در بیمارستان ها تجهیزات و امکانات کار با بیماران کرونایی ضعیف است. پرسنل باید به ماسک، گان، دستکش و .. مجهز شوند. بعلاوه خود پرسنل بایستی در قرنطینه باشند تا موجب انتقال آلودگی به خانواده نشوند.
- مقررات محدودیت شدید رفت و آمد در بخش های بیمارستانی بویژه در بخش های عفونی و کرونایی انجام شود.
- پرسنل بهداشت و درمان ساپورت مالی و روحی شوند. در برابر این گرانی های سرسام آور واقعا حقوق پرسنل کفاف زندگی فقیرانه را هم ندارد.
- صدا و سیما تایم زیادی را در اختیار متخصصین آموزش بهداشت و پیشگیری عمومی قرار دهد( نه پزشک و درمان).