نغمه ای ملکوتی، صدایی باشکوه و مجلل خاموش اما ماندگار شد

شجاعت استاد علاوه بر هنرش بی نظیر بود.

روحت شاد بزرگمرد تاریخ ایران زمین . آبروی ایران یادت گرامی

سرمه چشم مردم ایران به دیدار معشوق پرواز کرد».

برو آنجا که تو را منتظرند........

قدسیان می دمند نای ترا

تا خدا بشنود نوای ترا

آسمان پهن کرده گوش که باز

بشنود بانگ ربنای ترا

برو آنجا که تو را منتظرند
قاصدک
در دل من همه کورند و کرند

دست بردار از این در وطن خویش غریب
قاصد تجربه های همه تلخ
با دلم می گوید
که دروغی تو، دروغ
که فریبی تو، فریب
قاصدک! هان، ولی … آخر … ای وای
راستی آیا رفتی با باد؟

زنده باد ایران

تنگچشمی فلک بود که به یک شعله شمع
خواست پروانه بسوزد ، به قضا پروین را

تلخ تر ارخبرفوت استاد..پاچ خواری صداوسیمای میلی درتعرف وتمجید از استاد بود...وای به شما که قدر هیچ هنرمند وطن پرستی رو ندونستید..