از اول میدونستم که دروغی بیش نیست! من به عنوان یک دانشجوی دکترای مهندسی شیمی دانشگاه تهران، و فارغ التحصیل رتبه اول در دو مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد، عرض می کنم، اگر واقعا تمایل به پژوهش و درس خواندن دارید حتما به خارج از کشور بروید. اینجا دیگر هیچ نقطه روشنی برای ماندن وجود ندارد. نتیجه ای که خیلی دیر به آن رسیدم.... من دانشجوی دکتر ی دانشکده روان شناسی دانشگاه تهران هستم . در به در دنبال 4 واحد تدرس توی یه دانشگاه آزاد، پیام نور، شهرستان و ... هستم پیدا نمی شه اگه کسی سرغ داره کمک کنه تو رو خدا به من در راه مانده کمک کنید 
اصلا سوال اصلی این هست که مگه همه باید دکترا بگیرند؟ این همه دانشجوی دکترا برای چیست؟ افزایش ظرفیت بی حد و حصر دوره دکترا ما را به کجا میبرد؟ حالا فرضا که حقوق هم بهشون دادن. بعد که فرغ التحصیل شدن چکار کنن؟ شغل کجاست برای این همه دکتر بیکار؟ بنده سال 83 دکترا قبول شدم. در خوابگاه ما 5 سوئیت 4 نفره دکترا بود. الان شده 56 سوئیت همه دکترا !!! (دانشگاه چمران اهواز) در تمام دنیا ماهی حداقل 2000 دلار + تمام شرایط لازم را در اختیار دانشجوی دکتری قرار می دهند اما در ایران فقط تهدید می کنند حق کار کردن ندارید. شما هم ماهی 2 میلیون به دانشجو دکتری بدهید اگر کسی کار کرد ... 
(( حذف بی سر و صدا ! ))ما واقعا جامعه اسلامی داریم؟؟؟؟؟؟؟
ببخشید ما هم لیسانس فوق دکترا را بدوت حقوق گرفتیم از بهترین دانشگاه مقاله هم در الزویر ای اس ای هم چاپ کرد یم از فوق به بعد هم از بابا یک قرون نگرفتیم این حقوقها را هم نگرفتیم وقتی این همه فقیر و محتاج در کشور داریم این مبالغ کلان را بدهیم که چی دانشجو اگر دانشجو باشد یا همان تزش می تواند در امدزایی کندنخبه ای که محتاج دولت باشد و بخواهد حقوق بگیر دولت شود نخبه نیست
تنها در رشته های انسانی که ساپلایر صنعتی نیست موافقم حمایت شود
چاپ فرمایید
این بساط نخبه را هم جمع فرمایید هرکسی تو این مملکت با چاپ یک مفاله شده نخبه یا یک اختراع بدرنخور
من دانشجوی دکتری رشته .... از دانشگاه تهران هستم. در سه سال گذشته به خاطر وطن دوستی و احساس دین به تمام کسانی که برای حفظ این مملکت جان دادند(خص.صا شهدای جنگ تحمیلی) در حدود 10 پروژه صنعتی با نهادهای دولتی کار کردم با حقوق ماهی 426 هزار تومان. در آخر مجبور شدم به اعتبار یکی از همین پروژه ها که بدون حمایت مالی کسی انجام داده بودم، به بلاد کفر!!! برم. اینجا زندگیم خیلی هم خوبه و در انتظار روزی هستم که در سرزمین مادری ام، ایران جاویدان، مثل برخی از این مسئولان ..که دیدم و ماهی چند میلیون حقوق میگرفتند به من ماهی 1میلیون( نه بیشتر) حقوق بدهند تا درآمد ماهی 2800 دلاری اینجا رو در دوران دانشجوی رها کنم و بیام به سرزمینم. چون نسبت به چمران و همت و باکری و دائی شهیدم احساس شرم میکنم ولی به کی قسم بخورم نمیتونستم با ماهی 426 هزار تومان اجاره خونه و مخارج زندگیمو تامین کنم. سپاسگزار میشم این پیامو بذارید تا مردم ایران فکر نکنند که ما دانشجویان دکتری وطن فروشیم من یک دانشجوی دکترای دانشگاه فردوسی هستم. آقا اینها پول کارمند های دولت رو ندارن بدن اونوقت شما انتظار دارین دانشجوی دکتری که فقط یه دانشجوست ماهی فلان تومان پول بگیره. زهی خیال باطل. اینها در امر برنامه ریزی و مدیریت آخرشن به مولا.اگه پول گفته شده رو بیارن دستمون هم بدن من که باور نمیکنم. ما را به خیر تو امید نیست شر مرسان.
وقتی در خارج از کشور با حقوق خوب می تونی کار پژوهشی انجام بدی، با اون حقوق می تونی سایر نقاط ضعف زندگی ات رو بپوشونی چرا باید ایران بمونی
اینقدر مشکلات مادی اینجا داریم که مجبور به رفتن میشیم!!!!