من ازدواج کردم اماپشیمونم چون همسرم غریبس

این متن از دکتر شریعتی هست و من خودم مرد هستم و نمیخوام از زنان حمایت کنم ولی اینکه زحمت زنان ناچیز و خیلی کم شمرده بشه از انصاف دوره ولی نباید همه زنان رو با یک شاخص ارزیابی کنیم و بگیم همه یکجوره همانتور که مردها متفاوتن.

-زن عشق می کارد و کینه درو می کند....
-دیه اش نصف دیه توست و مجازات زنایش با تو برابر...
-می تواند تنها یک همسر داشته باشد و تو مختار به داشتن چهار همسرهستی.....
-برای ازدواجش در هر سنی اجازه ولی لازم است و تو هر زمانی بخواهی به لطف قانونگذار می توانی ازدواج کنی....
-او کتک می خورد و تو محاکمه نمی شوی...
-او می زاید و تو برای فرزندش نام انتخاب می کنی...
-او درد می کشد و تو نگرانی که کودک دختر نباشد...

منو همسرم با عشق ازدواج کردیم و باهم خوبیم ولی مشکلات مالیمون داره عشق و از در خونمون بیرون میکنه.هم خودم شاغلم هم همسرم ولی باز تو مساعل مالی به شدت تو مضیقه افتادیم.برامون دعا کنید

سلام و عرض ادب خدمت دوستان
من کل مطلب بالا و نظرات دوستان خوندم
وبه این نتیجه رسیدم ک تمام مجردا حداقل یه بار شانسشون را با اطمینان مهریه کم که اگر منجر به جدایی هم شد خطر زندان رفتن اونارو تهدید نکنه چیزی که اسلام خیلی سفارش کرده بعد این موضوع اینو بگم که چ مرد چ زن توقعاتشون رفته بالا و خدا رو فراموش کردن ایثار محبت چیزایی که رنگ و بو به زندگی میده
دوستان هدف اومدن به این دنیا چیه
ما هدفو فراموش کردیم
اگه همسرت بده بهش محبت کن و صبور باش
از محبت خارها گل میشود
هدفو رضای خدا بگذار و تا جایی که میتونی محبت کن
محبت مهربانی عشق صمیمیت وفا معرفت ایثار گذشت چیزای هست که خیلی کمرنگ شدن ومقصرش خود تو هستی
پس از خودت شروع کن

من فقط یه چیز رو خیلی خوب میدونم.اونم اینه که زن کانون و مرکز جامعه است.

به نظرم طبق گفته اسلام.باید دو طرف از نظر فرهنگی واجتماعی ومالی واعتقادی ودینی وایمان یک سطح وهم عقیده باشن.

درسته مشکلات اقتصادی ومالی باعث ناراضایتی میشع،ولی مهمترینش نبود عشق یا کمرنگ شدنشه،زندگی بدون عشق وعلاقه و انگیزه زندگی نیس جهنمه،،من‌خودم ازدواج بدون عشقو تجربه کردم،مشکل مالی هم نداشتم ولی چون به لحاظ روحی هم طراز نیستیم ،راضی نیستم از اردواجم،تواین مملکت ماهم جزساختن کاره دیگه ای نمیشه کرد...انقد حرف و حدیث پشت خانومای مطلقه هس که آدم میترسه از جاله به جاه بیوفته..
درکل ازدواج خوبه ولی بشرطیکه با کسی ازدواج کنی ک روحا شبیه هم باشی و همدیگرو دوس داسته باشی همین!

7 ساله ازدواج کردم. به دلیل ناسازگاری خانوادم با خانومم الان دیگه باهاشون کاملا" قطع رابطه کردم دیگه از 2 پدر و مادرم و سه تا برادر و چهارتا خواهرم در زندگیم خبری نیست. راستش من وقتی منطقی نگاه کردم دیدم که خانومم راست میگه و اونها دارن اذیتش میکنن. الانم یه اعتراف دارم: اگه 2 تا بچمو نداشتم خیلی وقت بود که از خانومم هم جدا میشدم. هیچی زندگی تنهایی نمیشه. زنها فقط دنبال غر و غرن. من اگه تجربه الانمو داشتم هیچ وقت ازدواج نمیکردم. یه روز با خانوادم(پدر و مادر و خواهر و برادرم خدافظی میکردم و میرفتم یه خونه اجاره میکردم و زندگی میکردم. با پولم هم چند ماه یه بار میرفتم خارج تفریح. اینجا ما تفریح نداریم و وقتی ازدواج میکنیم دیگه خاکو کشیدیم روی خودمون. زنده باد زندگی به سبک اروپایی. (مثل سگ پشیمونم).

من شش ساله ازدواج کردم تویه سن کم ۱۸سالم بود با عشقم ازدواج کردم یعنی زیاد منطقی فکر نکردم الان بعد از شش سال احستس میکنم خوشبخت نیستم کمبود تو زندگیم حس میکنم از نظر مالی راضی هستم همسرم از صبح تا شب کار میکنه و کم کسری واسم نمیزاره بازم نمیشه گفت همهچی تموم هستم شاید خیلی از دختر ها توقع های بیشتری از همسرشون داشته باشن ولی من قانع و راضی ام مشکلم مالی نیست مشکم احساسی و درک متقابله من هر چقدر با همسرم از کمبود هام که تو زندگی احساس میکنم صحبت کردم متوجه نمیشه درکم نمیکنه وبیفایده اس کمکم احساس سردی بینمون پیش اومده بیشتر از طرف من از احساسات اون زیاد خبر ندارم چون ادمی نیست که زیاد صحبت کنه ولی ظاهرا از وضعی که داره راضیه همسره من خیلی خودش و وقف کارش میکنه بیشتر فکرش حتی وقتی که تو خونه هست روی کارشه این من و خیلی اذیت میکنه من دوست دارم حرف های عاشقانه واقعی بشنوم توجه و محبت ببینم نمیگم نمیکنه ولی برای من کافی نیست مثلا یه چیزی که خیلی اذیتم میکنه اینه که وقتی من از مسئاه ای ناراحتم وبهش میگم اون سکوت میکنه جواب من نمیده و از خستگی زیاد میگیره می خوابه ومن تا صبح از ناراحتی بیدارم و اون متوجه نمیشه انقدر تو ذهنم با خودم حرف زدم و خود خوری کردم خسته شدم دلم واسه خودم میسوزه دلم میخواد خلاص شم انقدر تحمل صبر نکنم که درست بشه موندم چیکارکنم برم یا بمونم اراده سختی های رفتن و ندارم الانم که هستم خوشبخت نیستم یعنی حال خوبی ندارم .

اونایی ک میگین تقصیر دخترهاست ک بساز نیستن و مشکلات و نارضایتی ها تقصیر اوناست.
دخترای قانع زیادی رو میشناسم ک تو سن۳۰سالگی هنوز ازدواج نکردن چون خیلی خوشکل نبودن.شما اقایون توقع نداشته باشین زنتون شبیه حوریا باشهدختر قانع هم پیدا میشه.اما بعدشم روش هوو نیارین.اول از خودتون شروع کنید توقعاتونو کم کنید.دخترای خوشکل هزینه نگهداریشون بیشتره