با این نسل دهه هشتادی که همه چیز را در لذت و سرخوشی میبیند و مقید به هیچ آداب و رسوم و اعتقادی نیست، سقوط جامعه و حتی کشور نزدیک است.

نسلی هستن که هر چی رفاه هست رو به هر روش ممکن (اخلاقی و غیر اخلاقی شرعی یا غیر شرعی) مطالبه میکنه و اصلا به عواقب فکر نمیکنن

به نظرم میتینگ کوروش فقط عمو پورنگ را کم داشته است....

دهه هشتادی کسانی هستند که بحران هویت را پشت سر گذاشته و کاملا شبیه فرهنگ غربی شده اند ولی دهه شصتی ها نسلی بودند که بین اسلام و فرهنگ غربی گیر کرده بودند به هر حال هر چی قدیمیش خوبه از جمله هممون میدونین چه زن وه مرد چه دختر چه پسر قدیمیش بهتر بوده چه از لحاظ غیرت چه از لحاظ آرامش زندگی چه حیا و چه نون حلال

بالاخره اونا با تکنولوژی بزرگ شدن و طرز فکرشون با ما فرق داره.اما همین هشتادی رو هم اگه راه درستو نشونشون بدی با منطق قبول میکنن.اگه اشکالی هست از خودمونه.

دهه هشتادیها، نسل لوس، به دنبال لذت بدون هیچ رنجی، علاف و محتاج به کمک والدین و یکسری چیزهایی که نمیشود گفت !!!!!!!!!!

تا اینا بیان جلو کلی جو باز میشه و خیلی ها می رند کنار!!!!!!!
خوش به حالشون که نه از جنگ خبری واسشون بود و نه پس لرزه های انقلاب و نه بگیر ببند کمیته
خوش به حالشون، می تونند با دنیا در ارتباط باشند و نه قهر!!!! با همه دوست باشند و سرجنگ نداشته باشند، با سواد شند جای این همه مدیر نالایق رو بگیرند!!!
پاسپورتشون ارزش داشته باشه، ایرانی قدرتمند از در علم و ثروت بسازند!!!
خوش به حالشون که مثل ما 2تا کانال داغون تلوزیون و 2تا روزنامه درپیت نداشتند !!!!و....
امضا: نسل سوخته 57

من چند نمونه از این دهه هشتادی ها دور و برم هستند ، از دیدن رفتارهاشون واقعا حرص می خورم...به نظرم تقصیر تربیت نادرست بزرگترهاشون هست...البته بزرگتر هاشون هم زیاد تقصیر ندارن..چون اونها در زمان خودشون سختی کشیدند(به خاطر جمعیت زیاد خانواده ها و جنگ و ..) می خوان بچه هاشون سختی نکشند. برای همین صبح تا شب در حال کار و تلاش هستند و همه چیز رو در اختیار این الف بچه ها قرار می دن، از تبلت و انواع وسائل... برای همین بچه هاشون سرخوش و بی مسئولیت بار آمدن، انگار تو فضا سیر می کنند ..اینا می خوان چی در بیان خدا می دونه!! پدر و مادرها فکر می کنند تا بچه گفت: گوشی فلان باید براش بخرن..نمی گذارن بچه هاشون کمی سختی بکشند برای همین این نسل اکثرا سرخوش، بی مسئولیت و راحت طلب بار اومدن..بیشتر تو فضا هستند..من که هر وقت اینا رو دیدم یا سرشون تو گوشی بوده یا تبلیت...بهشون بگی: آب بده..میگن همش کارهای سخت رو من باید انجام بدم؟؟!! خلاصه پدر و مادرهای دهه هشتادی...خودتون سختی کشیدید و نمی خواهید بچه هاتون سختی ببیند حرفی نیست ولی بگذارید بچه هاتون روی پای خودشون بایستند..زود خواسته هاشون رو فراهم نکنید بگذارید قوی بار بیان...وگرنه فردا اینا با کوچکترین مشکل یا میرن سراغ اعتیاد یا می خوان خودشون رو از جایی پرت کنند...طاقت سختی و مشکل رو ندارن چون راحت طلب بار اومدن...البته من در مورد نمونه هایی که دیدم گفتم..

به نظر من خانواده ها در تربیت فرزندان هم مسئولند وهم مقصر.ما بجای تربیت فرزندان و آماده کردن آنها که روی پای خود بایستند.به پرورش آنها پرداختیم وسعی کردیم همه توانمان را برای برآوردن وتامین خواسته هایشان بکار ببریم.ودرنتیجه بجای تربیت یک نسل کاری به پرورش یک نسل پرتوقع وطلبکاراقدام کردیم.که بصورت گیاه رشد کرده وتوقع دارد همه چیز برایش فراهم شود وخودش برای تامین نیازهایش هیچ اقدامی نکند.چون ما آنها را بدنیا آوردیم محکوم به تامین همه امورات زندگی شان هستیم.این نسل جوان ونوجوان هم خوش باشند وبس.تازه زبان درازی هم بکنند.

بی ادب و بی برنامه و تنبل تر و البته هوشمندتر و الکترونیکی تر از همه نسلهای قبل خود.
در یک کلام رها شده در آشفته بازار ولنگاری فرهنگی جامعه امروز ایران.