من با دیدن این دهه هشتادی ها کاملا مطمئن شدم هرچی سختی بود ماله دهه شصت بود.
از کنکور و دانشگاه و نبود کار و ازدواج مناسب و ..... الان با این شرایط میبینم تربیت سخت ترین نسل هم افتاده به دوش دهه شصتی هایی که موفق میشن ازدواج کنن و بچه دار میشن.

بزرگترين مشكل اختلاف سني فاحش سياستگذاران وتصميم گيران با واقعيت جامعه است

نسل دهه هشتاد نسل سالم تر و پویاتری هستند، به نظر من این نسل حرف زیادی برای گفتن خواهد داشت.

دهه هشتاديها بسيار جوانهاي فهميده وزرنگ هستند وهمانطوريكه اطلاع داريد از خانواده هايي كه شعار تك ويا دو فرزندي متولد شده اند مطمئنا در صورت داشتن إمكانات مالي هيچ وقت به تحصيل درايران ادامه نخواهند داد مسايل بي منطق وزور را نمي پذيرند علاقة اي به سياست وجنگ ودعوا ندارند دوست دارند مثل اروپايي هااز زندگي بهره بگيرند افرادي سالم وبامنطق هستند أهل حزب بازي وفرهنگ جاري جامعه را نمي پذيرند

هرچه ما دهه شصتی ها در افراط بودیم آنها در تفریطند

و در هرچه ما تفریطی بودیم آنها افرایطی شدند

جامعه ی دیالکتیکی

قبلا در مورد خودمون (دهه هفتادیا) این قسمت از فیلم باشگاه مشت زنی(fight club) میومد تو ذهنم که :
""ما بچه های نسل وسط تاریخ هستیم هیچ هدف و مقصدی نداریم هیچ جنگ بزرگی نداریم رکود شدید نداریم. جنگ بزرگ ما یه جنگ روحیه رکود شدید در زندگی خود ماست. همه ما بزرگ شده تلویزیونیم. و میخوایم باور کنیم. که یه روز میلیونر ستاره سینما یا موسیقی راک می شیم ولی نمی شیم. آروم آروم داریم متوجه واقعیت می شیم. و خیلی خیلی هم کفری هستیم.""

البته الان نظرم چیز دیگه ایه.:)

ولی مسئله ای که میخام بهش اشاره کنم اینه که *وقتی دهه 50 تا 80 رو نگاه میکنیم میبینیم اکثرمون دغدغه هامون و مشکلاتمون یه شکل و یه جور هستن.فقط یکم ضریباشون فرق میکنه(از مسائل اقتصادی بگیر تا آزادی هایی که واسشون تلاش میکنیم و حتی هنجارها و تابوهامون)
**مسئله دیگه نقش انواع رسانه هاست که مثلا برادر دهه شصتی من زمانی پرورش پیدا کرد که اواخر جنگ بود و تعداد کانال های تلوزیون به تعداد انگشت های یه دست بوده اما حالا دیگه اوضاع عوض شده...
***باید قبول کنیم که اغلب دهه هشتادیا از نظر دانش بالاتر از خیلی از دهه های قبل از خودشون هستند دنبال زبان و هنر و ... رفتند
****مسئله دیگه هم تجربیات سیاسی دهه های مختلفه که نیازی هم به توضیح نداره

مسئولین محترم هنوز نتوانسته اند دهه هشتادی ها را درک کنند چون دهه هشتادی ها به مرحله انتخاب نرسیدن که از سوی مسئولین به چالش کشیده شوند. و دغدغه آن در نظر گرفته نشده است

دهه هشتادی؟
همه کاره خودشون هستند
البته 1280

در یک کلمه
جغله

از منظر اقتصادی اگر نگاه کنیم پول ایام بازنشستگی ما دهه چهل و پنجاه ی را باید دهه ی هشتادی بدهد او باید کار کند تا من حقوق باز نشستگی بگیرم اگر الان توی سر این بچه بزنم و به او احترام نگذارم فردا توقع احترام و یاری نباید از او داشته باشم
قطعا دهه ی هشتاد ی نمیتواند مثل من ارزش های جبهه و جنگ و شهدا را حس کند اما ارزشهای انسانی زمان خود را میتواند