این بحران غیر قابل حل نمی باشد و در این زمینه می توان از تجارب سایر کشورها استفاده نمود .نکته اصلی در این موضوع، این سوال است که آیا ما واقعا به دنبال حل ریشه ای مشکل آلودگی هوا هستیم یا نه. با توجه به روند موجود و بحث مجوزهای شهرداری جهت ساختمان های بلند مرتبه در تهران به نظر می رسد ، مسولان به دنبال حل ریشه ای مشکل نمی باشند و وجود این تعداد ساختمان زمینه ساز حضور این تعداد خودرو در کلانشهر ها می باشد . به عنوان نمونه در کوچه ای 8 متری در مجاورت شهرداری منطقه 4 مجوز ساختمان 8 طبقه داده شده است آن هم نه یک ساختمان بلکه چندین ساختمان و علاوه بر مشکل افزایش آلودگی هوا به واسطه افزایش تراکم ساختمانی ، نور خورشید و وزش باد را از ساکنین ساختمان های مقابل و مجاور چنین ساختمان هایی می گیرند.

عذرخواهي و استعفاي خانم ابتكار كه در طول اين دو دوره هيچ بازدهي نداشته است.
البته تابي جون مي دونم كه اين نظر رو اعلام نمي كني؟

منطق و عقل حاکم شود

اینها رااجرا کنید ترافیک حل میشود..

1-محل کار افراد باید به محل سکونت نزدیک باشد.
2-تمامی معادن شن وماسه و کارخانجات سیمان از استان تهران خارج گردد.
3-اتومبیلهای زیر 1300 سی سی در شهر تهران تردد کنند.
4-عمر مفید هر خودرو فقط 10 سال باشد.
5-پزشکان سر وقت بیمار بروند نه بیمار سروقت پزشک.
6-خودرو هاچبک تولید کنند.
7-امنیت را افزایش دهید تا افراد کمتر از خودروی شخصی استفاده کنند.

بايد بنزين ها را uoro 4

یه راه حل نسبتا ساده و عملی که هم به اشتغال کمک میکنه هم مشگل هواروحل میکنه : به بخش خصوصی امکانات با سوبسید بدید به قیمت ارزون فیلتر برای اگزوز اتومبیل های وطنی درست کنه و یه ضرب العجل بذارید تا همه ماشینها موظف بشند اصلاح کنند خروجی دود اگزوز ماشین ها یشان را ....
هم زمان این امکانات را به خودروساز های داخلی هم بدهند که اتومبیلها بدون فیلتر قوی اگزوز از کارخونه خارج نشه ....
در مورد لنت هم استاندارد تعریف کنید که هر چیز الوده کننده ای را در ساخت لیت ترمز استفاده نکنند...
مطمینا بهتر میشه وضع....

مشکل تنها وسایل نقلیه نیست. هیچ کجای دنیا هر منزل مسکونی موتور خانه جدا ندارد. یا انرژی به صورت برق وارد شهر می شود یا موتورخانه های مرکزی وجود دارد. جدای خطری که این شبکه گاز در شهر ایجاد می کند بحث آلودگی موتور خانه های اغلب معیوب نیز باید در نظر گرفته شود.

یکی از منابع آلاینده هوا ،گازهای خروجی از اگزوز سیستم گرمایشی آپارتمانها است که در اواخر پاییز و در طول زمستان(فصل اوج وارونگی هوا) همه مردم بطو همزمان اقدام به راه اندازی آن می کنند. طبیعی است هرچه میزان مصرف سوخت(گاز) بیشتر باشد آلایندگی نیز بیشتر خواهد. اینجانب حدود 20 روز پیش ، با صرف هزینه ای ، درب و پنجره های آهنی و غیر استاندارد طبقه مسکونی خودم را(با عمر 12 سال) تبدیل به نوع 2 جداره UPVC استاندارد نمودم و در اکثر اوقات در این مدت ، بعلت عدم تبادل گرمای ساختمان با خارج، شیر شوفاژ(رادیاتور) منزل را بسته ام واین به مفهوم کاستن از سوختن بیشتر گاز(به عنوان سرمایه ملی) و نیز کاستن آلاینده های خروجی از اگزوز موتورخانه شوفاژ در این فصل بحران آلودگی میباشد. پیشنهاد می شود جهت این گونه اقدامات به مردم تسهیلات داده شود تا بتوانند نسبت به تامین هزینه این گونه اصلاحات در ساختمان اقدام نمایند. این پیشنهاد فاقد هر گونه بگیر و به بند، زندانی کردن مسئولین و لعن و نفرین به یکدیگر میباشد.

سلام،
سیاست های کلی را دولت تعیین می کند که بیشترین تاثیر را در این زمینه داشته است ، بخصوص در زمینه حمل و نقل عمومی ، نوع خودروهایی که تولید میشود، عایق سازی ساختمانها ، توزیع جغرافیایی مناسب جمعیت و...
بدون تردید در گدشته کم کاری شده است و برنامه های کلان دولت در این زمینه ناکافی بوده است ، هیئت های دولت ، مراجع قانون گذاری و دستگاه های نظارتی و سازمان های مسئول بخصوص محیط زیست و شهرداری ها هرگز به وظیفه شان درست عمل نکرده اند.
آن زمان که تهران بودم در این گونه مواقع استفاده نمی کردم.
در کوتاه مدت افزایش اتوبوس های گاز سور یا برقی ، باز توزیع جغرافیایی مراکز اداری در تهران،
برقراری سرویس ادارات با اتوبوس های گاز سوز ،
تنطیم ساعات کاری مدارس ، ادارات بانک ها و ..
سخت گیری در استفاده از خود روهای نک سرنشین ، کاهش حرارت منازل .
دردراز مدت ، تعویض خطوط تولید خودروسازی به خودرو های هیبرید.
کاهش فاصله دست رسی به وسایل نقلیه به300متر جهت تشویق مردم به استفاده از آنها
توزیع جغرافیایی مراکز پر مراجعه در شهرهای یزرگ
ایجاد اعتماد در مردم جهت کاهش مراجعات به ادارات و پیگیری از طریق الکترونیکی
عایق سازی منازل و سیستم های گرمایشی جهت کاهش سوخت مصرفی
جایگزینی تامین انرژی الکتریکی و خورشیدی مراکز جمعیتی و
توسعه کاشت درخت های سریع الرشد بجای فضاهای سبز فانتزی جهت جدب بخشی از آلودگی ها
ارادتمند چنگیز اشرقی کارشناس ارشد محیط زیست و منابع طبیعی

این مشکل قطعاً یک مشکل چند وجهی و چندبعدی است که دستگاه های مختلف باید در کنار یکدیگر کارکنند تا بتوانند این مشکل را تخفیف دهند.
1- مرحله اول مرور تجربیات کشورهای دیگر در امر مبارزه با آلودگی هواست. ما نسبت به کشورهایی مانند انگلستان و آلمان به هیچ عنوان صنعتی محسوب نمی شویم، اما باید از نتایج کار آنها الگو گرفت.
2- آسیب شناسی و بررسی آماری عوامل دخیل. واقعاً چندکار پژوهشی بر روی عوامل و درصد دخالت این عوامل بر آلودگی هوا شده است؟ موتورسیکلت ها، مینی بوس ها، کامیون ها، صنایع، خودروهای فرسوده و غیره
3- اولویت بندی مبارزه با این مشکل. چند درصد از مشکل را می توان فوری با جلوگیری از تردد خودروها و موتورسکلت های دودزا حل کرد. چند درصد با نصب انباره اگزوزهای مجهز به کاهش آلاینده ها بر روی خودروهای دیزلی قابل حل است. چند درصد با بهبود کیفیت سوخت خودروهای دیزلی قابل رفع است.
4- بهبود کیفیت خودروهای دیزلی و بنزینی و کاهش مصرف آنها راهکاری میان مدت است که بدون اغماض باید مورد تاکید قرار گیرد.
5- نصب فیلترهای کاهنده دودهای مضر برسر دودکش های صنایع راهکاری دیگر است.
6- قطعاً در بررسی عوامل دخیل به صورت دقیق فاکتورهای دیگری نیز استخراج می شود که بدون اغماض باید مورد تاکید و پیگیری قرار گیرد.
7- آنچه مسلم است، کسانی که با مدیریت غلط و با اغماض و فشار از حق مردم برای داشتن هوای پاک می گذرند شامل عتاب قرآن مجید هستند که می فرماید" ویل للمصلین ...... و یمنعون الماعمون" که اولین نیاز مردم که هوای پاک است را از آنها منع می کنند.

علی نیکبخت، دانشگاه صنعتی اصفهان