وحید
| 
۱۰:۵۲ - ۱۳۹۴/۰۳/۲۶
پاسخ
در میان موج های سهمگین خاک، جان دادی و تمام رودهای جهان گریستند ... 
صبح استیاس را باید کاشت
توی گلدان ظریفی، که پر از عطر خداست
پرده ها را باید پس زد
و به خورشید فضا داد که آرام بتابد بر آن
گریه امانم رو بریده، کاش تهران بودم به همراهی مردم میامدم الهی فدای مظلومیت و سکوتون که مظلوم و ناجوانمردانه شهید شدین، الهی قربون مادرهای چشم انتظارتون. با بالهای آزادتون در بهشت باشید همراه ایمه اطهار و صالحین .خدایا به برکت این عزیزان ماروببخش و بیامرز. گریه امانم رو بریده، کاش تهران بودم به همراهی مردم میامدم الهی فدای مظلومیت و سکوتون که مظلوم و ناجوانمردانه شهید شدین، الهی قربون مادرهای چشم انتظارتون. با بالهای آزادتون در بهشت باشید همراه ایمه اطهار و صالحین .خدایا به برکت این عزیزان ماروببخش و بیامرز. بنده با این عزیزان درآبان وآذر 65 در کنار اروند زندگی کردم وآموزش غواصی میدیدیم برای شرکت درعملیات اما از بخت بد ما موفق به شرکت درعملیات نشدم .خلوص این بچه ها قابل وصف نیست واقعا فرشته وآسمانی بودند.خدایا کمک کن فراموششان نکنیم وبا سالم کار کردن وسالم زیستن راهشان را ادامه دهیم «ما سینه زدیم بیصدا باریدنداز هر چه که دم زدیم، آنها دیدند
ما مدعیانِ صفِ اول بودیم
از آخر مجلس شهدا را چیدند»
امام خامنه ای(حفظه الله)
جوان جبهه ندیده
پدرم در کربلای 4 به شهادت رسید .در یکی از روزهای سرد دیماه 65 ، بدن زخمی و بی سر او را در گلزار شهدا به خاک سپردیم و من که کودکی ده ساله بودم هر روز به خود می گفتم شاید اشتباه شده باشد و روزی پدرم بازآید ... جلوی تلوزیون می نشستم و ساعت ها به چهره ی آزادگان باز گشته به وطن خیره می شدم تا بلکه نشانی بیابم ....هر وقت صحبت از جبهه و جنگ بود می دیدم که کسی دلش نمی خواهد از کربلای 4 سخنی به میان بیاورد .شهیدان و رزمندگان کربلای 4 بین خودی ها هم گمنام و مظلوم بودند . امروز تصمیم دارم برای تشیع پیکر همرزمان پدرم به بهارستان بروم .شاید آنجا نشانی بیابم ....... روحتان شاد ای دریادلان و قهرمانان وطن . از لحظه خبر شهادت شما عزیزان واقعا دلم گرفت و هر لحظه که خبری از شما میبینم اشکم جاری مشود. شما مردان بی ادعایی که با اقتدا به سالار شهیدان حضرت اباعبدالله(ع) مردانه رفتید و امروز نمیدانم ما که دستمان به هیچ جا بند نیست باید شرمنده باشیم یا افرادی با با نفوذ در ارکان حکومت دست به اختلاس و رشوه و ارتشاء میزنند. ما بیچارگان را از شفاعت خودتون محروم نکنید. یادمان این شهیدان باید سند مظلومیت ایران در جنگ تحمیلی باشد. همانطور که کشورهای غربی به کشته شدگان خود در جنگ جهانی دوم میبالند و برایشان یادمان و مراسم میگیرند ما هم باید در زمینه بین المللی شدن و معرفی عزیران و جگر گوشه هایمان به دنیا تلاش کنیم.چون در طول کل جنگهای تاریخ شهادتی به این مظلومی و دردناکی در هیچ کجای دنیا رخ نداده است. کجایید ای شهیدان خدایی...