باید هم یه جوون تر و فرز میفرستادن تا اگه سفارتخونشون مورد حمله افراد خودجوش قرار گرفت، این آقای دیپلمات بتونه پا به پای خودجوش ها مثل گربه از در و دیوار بره بالا تا بتونه از دیوار پشتی فرار کنه

پا لب گور ها بهترند دل شان به مال دنیا نیست

کجاي کار هستيد تازه جديدا طرف را بازنشسته ميکنند و دوباره براي کار دعوتش ميکنند و قرارداد ميليوني هم با او ميبندند!

مشکل تفکر و تحلیل شما این است که تصور می‌کنید اداره امور اجتماعی بر پایه افراد و توانایی‌های فردی میباشد حال آنکه مدیریت اجتماع نیازمند طرح ، سیستم و ساختار تعریف شده است و مدیران مجریان درون سیستم هستند.آنچه در اتریش و کشور‌های مشابه میبینیم این است .

مثال دوران انقلاب و جنگ هم قیاس مع‌ الفارق است شرایط انقلابی‌ با شرایط سیستماتیک متفاوت است.

ما در کشورمان سیستم مدیریت نداریم لذا به نظر و توانایی شخصی‌ افراد تکیه می‌کنیم.

نگاهی‌ اجمالی‌ به سرخط اخبار امروزتان گویای این واقعیت است .

با سلام
تقریبا همه نظرات رو خوندم یک حالت انتقادی داشتند که نشان دهنده عقده عدم اعتماد حاکمیت و فاصله مردم و حاکمیت هست.این خیلی خطرناکه.واقعی باشه یا تصوری خطرناکه.جوانان مملکت وقتی احساس می کنند برای حکومت نامحرم اند خیلی سرخوردگی اجتماعی و سیاسی تولید می کنه.همه اتفاقات خاورمیانه عربی ریشه اش در همین عدم اعتماد اجتماعی و سیاسی و فاصله ای است که در بین این دو وجود داشت و یا چنین القا شد که وجود دارد.من خودم جوانم و الان در یکی از سازمان ها با مدرک فوق لیسانس زیر دست یک دیپلم کار می کنم.زجر می کشم و تحقیر می شم اما چون روابط بین الملل خوندم می دونم که در این شرایط منطقه ای و جهانی بدترین چیز برای ایران بحران های سیاسی و اجتماعی است.هست و نیست مان را به طوبره می کشند.گرگ ها حریصانه در کمین اند و دیگر حوصله تحمل هم ندارند.مواظب باشیم.ایران باید بماند

این دقیقا مشکل بزرگ این مملکته ک هنوز با تفکرات 40 سال پیش میخوان مملکت داری کنن .شما رو به خدا میدون بدین .

هدايت امور راهبردي بايد در دست خردمندان و مجربان باشد و كارهاي اجرايي در دست جوانان .

فرمايشات خميني كبير رو با دقت بياد بياوريم:
١. رهبر من آن نوجوان ١٣ ساله اي است كه ....
٢. سربازان و انقلابيون من الان در گهواره هستند و .....(موقع دستگيري امام در سال ٤٢)
٣. كاش من هم يك بسيجي بودم.......
...بگذريم افسوس كه فرمايشات رهبر انقلاب را اشتباه برداشت نموديم و به مرور رانتها باعث گرديد كه امثال بابك زنجاني با ٢٥ سال سن بتواند با نفوذ بي حساب و كتاب چرخه اقتصاد را دچار مشكل نمايد...يا شهرام جزايري با ٣٠ سال سن..

جانم، چرا تا یک واگذاری تصدی مدیریتی به یک جوان دیده شد، آنا به عنوان تلنگر از آن استفاده کردید ولی در کل مدیریت جهانی که سابقه و تجربه و کارآیی ملاک است، به تلنگر اصلی تبدیل نمی شود. در هیئت های سیاسی جهان بنگرید و متوسط سنی گروه های دیپلکماتیک را ملاک تلنگر نگری خود قرار دهید. البته همیشه استثناعاتی هم وجود دارند که نمی توانند کلیات واقعی را در جهان زیاد متاثر کنند.

آخه بدبختی اینه که آقازاده های ما که شما دلتان میخواد وزیر بشوند استعداد چندانی هم ندارند.(جوونهای عادی از حد دربان ادرات بالاتر نمیآیند)