در كشور ما راهي براي ورود جوانها به عرصه سياست نيست. همه سياستمداران ما همون جوانهاي سال 57 هستند كه حالا خودشون رو دو دسته كردند و توي سر و كله هم مي زنند و مردم به عنوان رعيت انقلابيون بايد فقط شاهد هنرنمايي هاشون باشن و هر دفعه يه سريشون بيان سركار. متولدين دهه سي دو نسل قبل و چهار نسل بعد از خودشون رو نابود كردند و تا بيست سال آينده هم به اين روند ادامه ميدهند و فقط مرگ مي تونه آنها رو از گردونه مديريتي مملكت خارج كنه روند پیر شدن مدیران نشاندهنده این است که جوانها هنوز قابل اعتماد نیستند. خدا را شکر که طبیعت و حضرت عزراییل کار خودش رو میکنه پاسخ ها
امیررضا
| 
| ۱۵:۲۹ - ۱۳۹۳/۰۲/۰۷
رضا جون به کار حضرت عزرائیل هم شک دارم بعضی موقع ها بعضیها جوابش میکنن:)) به عنوان مثال تو سازمان فضایی یا کسانی مدیرن و همه کاره که سالهاست باید بازنشسته میشدن و یا آقا زاده ها با بیش از دو حکم مدیریتی!!!!!! آخه کجا رو داری با ایران مقایسه می کنیاینجا وزیر دوره وزارتش تموم میشه میشه رییس فلان ادره. ریاستش تو اون اداره تموم میشه میشه سفیر. دوره سفارتش تموم میشه میشه نماینده مجلس . نمایندگی مجلسش تموم میشه میشه معاون رییس جمهور. و این دور باطل ادامه دارد
به دگران چکار داری تو برو خود را باش! عزیزم جوون داریم تا جوون همین کم سنای بیتجربه ای مثل شماها بعد انقلاب سکان قدرت و بدست گرفتن که وضع مملکت این شده 
وقتی افرادی با 2800 سال سن در راس نهادهای مهم هستند معلوم است نوبت به جوانان نمی رسد. 
به خاطر این که همون آدم هایی که تو انقلاب جوون بودن نمی خوان بازنشسته بشن . دو دستی چسبیدن به انقلاب و حفظ ارزش های انقلاب . یه خرده برن کنار ببینن جوون ها میان یا نه . 
مشکلات ما خیلی عمیق تر این هاستما بعد از 36 سال از انقلاب هنوز :
قانون مطبوعات نداریم
قانون جرم سیاسی نداریم
تعریف قانونی از امنیت ملی نداریم
تعریف بازنشستگی را نمی دانیم
یک حزب به معنی حزب نداریم
اونوقت خودمون رو با اتریش مقایسه می کنیم ؟!!!
می دهند آخه یک نفر در یک روز چند کار می تونه انجام بده البته احتمال دیگه اینکه اکثر پست ها الکی و فقط برای پر کردن جیب یکسری از بیت المال است