نا شناس
| 
۱۳:۲۹ - ۱۳۹۲/۱۲/۱۲
پاسخ
بهترین راه برای مبارزه با دزدان همان قانون اسلامی یعنی قطع دست است چراکه اگر به زندان بروند هم چیزهای جدید بین اساتید موجود یاد می گیرند و هم تشکیل باند می دهند.البته این باید شامل کلیه دزدان بشود چه آنهایی که از بیت المال می دزدند و چه سارقین اموال مردم.خود من تا به حال 3 مرتبه اشیا داخل ماشینم به سرقت رفته.نه دزدی پیدا شد و نه اموالی. با سلام و تحیت ؛ در رابطه با دزدیده شدن و یا سه سوال اول خیلی صحبت نمی شود کرد اما در مورد سوال چهارم آیا بنظر نمی رسد که فاصله طبقاتی که هم اکنون به چشم می خورد عامل اصلی و یا یکی از عوامل اصلی باشد ؟ اگر آری آیا مراکز آموزشی کشور که سه آموزش عالی و آموزش سنتی و آموزش و پرورش است ؛بعد از این مدت چه پایان نامه ای ویا طرح پژوهشی و یا کار مذهبی در این رابطه کرده ؟اگر انجام شده و آسیب های این مسئله شناخته شده نظام چه اقدام عملی انجام داده است ؟ مگر دزد دلش می خواده دزد باشد و یا معتاد دلش می خواهد معتاد باشد ( البته به غیر از معدودی که از قابیل ارث برده اند ) آین مسائل جامعه شناختی ندارد؟ اگر دارد چرا در یک جامعه آکادمیک دانشگاهی بحث و ... نمی شود و بعد به ارگان های اجرایی آن جهت اجرا در این مدت 35 سال نداده اند؟ دختر ده ساله من رو بسيار به جامعه بي اعتماد كرده حتي از نظر روحي كه تو خيابون هركس رو ميبينه به كس ديگري نگاه ميكنه ميگه فكر كنم اي دزده از تیر امسال تا همین الان یک بار کیفمو با کلیه مدارک و 250 ت پول ازم زدند، یک بار ایربگ ماشین همسرمو بردند و یک بار هم زاپاس ماشین. تا الان 3 بار ازمون سرقت شده اونم جلوی درب خونه ی خودمون. نتیجه ی این دزدی ها معلومه احساس ترس و ناامنی شدید. دزدها خیلی با آرامش و بدون ترس اینکارو میکنند. چون میدونن گیر نمی افتن. منزل ما حدود 3 ماه پیش مورد لطف سارقین قرار گرفت و در حدود 61 میلیون تومان طلا، ارز و وجه نقد بردند. علیرغم دستگیریهای متعدد هنوز سارقین پیدا نشده اند. بلحاظ روحی همسرم بشدت آسیب دید (احساس عدم امنیت با دیدن بهم ریختگی کل خونه و لباسها و...)و مجبور به عوض کردن خونه شدیم. منزل ما حدود 3 ماه پیش مورد لطف سارقین قرار گرفت و در حدود 61 میلیون تومان طلا، ارز و وجه نقد بردند. علیرغم دستگیریهای متعدد هنوز سارقین پیدا نشده اند. بلحاظ روحی همسرم بشدت آسیب دید (احساس عدم امنیت با دیدن بهم ریختگی کل خونه و لباسها و...)و مجبور به عوض کردن خونه شدیم. یک روز غروب هنگامی که در حوالی میدان ونک قصد سوار شدن به خودروی 206 خود را داشتم جوان خوش لباس و مرتبی جلو آمد و مرا به یک نام نا شناس صدا کرد. به او گفتم اشتباه گرفتید که من نیستم. دوباره گفت خودتی و من توضیح که آقا اشتباه گرفتید. از این طریق باب صحبت با من را باز کرد و شروع کرد از خودش و موقعیت کاری خوبش تعریف کردن. من که عجله داشتم سوار خودرو شدم که حرکت کنم . و این مرد نا شناس از من خواهش کرد تا در مسیر خود تا حوالی مقصد ایشا ن را برسانم . بنده نیز با توجه به حسن نیت خویش و ... ایشان را سوار کردم. پس از چند دقیقه قمه بزرگ و تیزی را از زیر پاچه شلوارش درآورد و با یک دست (دست چپ) به گونه ای که انگار گردن بنده را در آغوش گرفته است یقه بنده را محکم گرفته بود. و با دست راستش قمه را روی شکم بنده گذاشته بود. شروع کرد به داد و فریاد و وحشی گری. مرتب فریاد می زد اگر کاری بر خلاف خواسته اش انجام دهم مرا می کشد. حتی اگر فرمان را کمی به راست و چپ می چرخاندم عصبانی می شد و فریاد می زد. فحش می داد و داستان های عجیب تعریف میکرد. میگفت که اصلحه دارم. یا می گفت قبلا دو نفر را کشته ام و مرا هم خواهد کشت . خلاصه من را حدود 2 ساعت در خیابان ها چرخواند و در آخر خودرو و کلیه وسایل شخصی از قبیل کیف پول، موبایل، مدارک شخصی به زوز از من گرفت. من هم مجبور بودم همه را در اختیارش بگذارم چون تهدید به کشتن می کرد. برای تحویل خودرو از من خواست به انتهای اتوبان همت بروم. یعنی حوالی شهرک راه آهن. بنده نیز با شناختی که از منطقه داشتم از او خواستم در حوالی میدان پونک ماشین را به ایشان تحویل دهم. به نوعی زرنگی کردم و مسیر خودرو را از اتوبان همت به اشرفی اصفهانی تغییر دادم. واقعیت ترسیدم در انتهای اتوبان همت شاید بلایی بر سرم بیاورد. در طول این دو ساعت نمی گذاشت به چهره اش نگاه کنم. اطلاعات از من می گرفت و خودش اطلاعات ضد و نقیض می داد. مرا تهدید کرده بود در صورت اطلاع به پلیس مرا پیدا کرده و می کشد. دقیقا صحنه هایی برای من اتفاق افتاد که مشابه آن را در فیلمهای جنایی و پلیسی دیده بودم. از اثرات آن این که به هیچ وجه نسبت به اجتماع و انسانهای محیط های عمومی و خیابان دیگر اعتماد ندارم و به نوعی همواره به این می اندیشم اگر کسی اصلحه سرد و یا گرم را زیر گلویم بگذارد دیگر هیچ کاری از دستم ساخته نیست . انسانیت و آزادگی و هر آنچه که در مورد آن می توان شعر سرود با دیدن این صحنه برای بنده کاملا ناتوان و ضعیف گشت. 
یک مقداری مقصر بانکها هم هستند. من یک چکی داشتم که باید در همان روز نقد می شد. از بانک صاحب چک خواهش کردم مبلغ چک را به حساب خودم در یک بانک دیگر حواله کند. متاسفانه گفتند وقت بر است و بانک شلوغ. بهتر است که نقدی تحویل بگیرید آن هم همه اسکناسهای 5000 تومانی دادند. خدا شاهد است تا برسم به خودروام تمام وجودم در حال لرزش بود. 
اخیرا دزدان‌در‌بانک‌ها می‌نشینند و‌مراجعین بانک رو زیر‌نظر‌می‌گیرند , سپس به‌سایر‌اعضا گروه د‌ربیرون خبر‌میدن.به‌محض‌خروج‌فرد از‌بانک دریک‌فرصت‌مناسب به‌روشهای‌متفاوت‌غافلگیر‌و پول به‌سرقت‌می‌ره.باید سیستم قدیمی‌بانکی‌ایران‌تصحیح‌بشه , دادن‌چند‌بسته پول جلو‌چشم‌کلی آدم در‌هیچ سیستم‌بانکی مدرنی مرسوم نیست 
عید پارسال از منزل بنده سرقت شده. بیش از 7 میلیون تومان وسابلم را بردند.علاوه بر وسابل دوربین فیلم برداری به همه فیلمها, لپ تاپ با همه اطلاعات و هارد اکسترتال به کلی اطلاعات را بردند و ضربه بزرگی به ما وارد شد