متاسفانه ما كارمندان روز به روز ناميدتر ميشويم. پس لطفا هر روز جار وجنجال نيندازيد كه ساعت كار مفيد كارمندان چقدر كم است يا چرا كارمندان بداخلاق تر شده اند و چرا كارمندان كار ارباب رجوع خوب را انجام نميدهند و چراهاي بسيار ديگر. ولي ساده ترين آن فقير شدن كارمندان و ضعيف شدن اعصاب كارمندان در نتيجه اين همه فشار عصبي است.
لطفا در نظر داشته باشیم که تمام این مشکلات در سالهای گذشته و سال به سال افزایش پیدا کرده، با این نگاه اشتباه که هر سال مبلغی افزایش حقوق داشتیم که شاید از این 18 درصد بیشتر بود اما با همون تورمی که ایجاد میکرد بیشتر از نصف ارزشش رو از دست میداد. از این که کسی با صداقت مصالح کشور رو بهمون میگه سوء استفاده نکنیم. این اعتراض ها باید متوجه کسانی میشد که مسبب این وضع بودند. من هم کارمندم و حقوق بالایی ندارم مثل همه کارمندا اما ترجیح میدم حقوقم اضافه نشه تا اینکه 50 درصد بیشتر شه اما خرج زندگیم سه برابر شه. همه ما تجربه این وضع رو داشتیم و خیلی ازش نگذشته که فراموش کنیم. همه گفتیم افزایش نمیخواهیم اما هزینه ها را کنترل کنید.
از وضع موجود نا راضی هستیم. طبیعی است چون روزی که باید اعتراض میکردیم ساکت بودیم. الان که باید به عنوان مقصر ساکت باشیم، اعتراض بیجا نکنیم و امیدوار باشیم به حسن نیت کسانی که نمیخوان به ما دروغ بگن.
ما ز ياران چشم ياري داشتيم
خود غلط بود آنچه مي پنداشتيم
واقعا فقط اين اعتبار مخصوص حقوق كارمندان باعث اينهمه تورم و مشكلات اقتصادي شده.؟