ییادش بخیر کلاس ذوم ابتدایی بودم سر کلاس بودیم رفتیم دم دفتر پشت در همه جمع شده بودن از رادیو گوش میدادن
صادق
|
|
۲۱:۰۶ - ۱۳۹۲/۰۹/۰۸
1
28
پاسخ
یادش بخیر من دبستانی بودم
وقتی بازی 2-2 تموم شد از مادربزرگم پرسیدم چطور ما میریم جام جهانی ولی اونا نمیرن؟
مادربزرگم هم گفت چون ما مهمان اونا{استرالیاییها} هستیم!!!
بازم یاد حماسه ملبورن بخیر
محمد
|
|
۲۱:۱۶ - ۱۳۹۲/۰۹/۰۸
1
25
پاسخ
یادش بخیر از دبیرستان تا خونه دویدم که از اول بازی رو ببینم!!
ناشناس
|
|
۲۱:۳۰ - ۱۳۹۲/۰۹/۰۸
2
36
پاسخ
بیشنهاد می کنم یکی از سینماگران حرفه ای کشور یه فیلم سینمایی درمورد این مسابقه تاریخی تهیه بکنه و اینجوری غرور ملی و اتحاد مردم ایران را تقویت کرده و به نوجوانان کشور یادبده که برای آبادکردن ایران عزیزباید هرآنچه را که درتوان دارند بکارگیرند
اکبر
|
|
۲۱:۴۲ - ۱۳۹۲/۰۹/۰۸
1
26
پاسخ
من اون موقع سرباز بودم. یادش به خیر یک تلویزیون 21 اینچ بود و حدود 500 سرباز که در نمازخانه به تماشا نشسته بودیم . به زور حرکات بازیکنان را تشخیص می دادیم . صبح روز بعد از بازی رزه بچه ها در زمین یخ زده پادگان دیدنی ترین رژه بود.
رضا
|
|
۲۲:۴۶ - ۱۳۹۲/۰۹/۰۸
0
24
پاسخ
واقعا یادش بخیر.اون روز وقتی خداداد گل زد اینقدر گریه کردم و صفحه تلویزیون رو میبوسیدم که شیشه تلویزیون خیس شده بود..دیگه مانند اون روز اتفاق نمی افته که مردم از ته دل خوشحال باشن..اون روز واقعا خاص بود..هنوز بعد از 16 سال وقتی گل خداداد رو میبینم هنوز هم اشک تو چشمام جمع میشه..
اکبر
|
|
۲۳:۰۸ - ۱۳۹۲/۰۹/۰۸
1
9
پاسخ
من اون موقع سرباز بودم. یادش به خیر یک تلویزیون 21 اینچ بود و حدود 500 سرباز که در نمازخانه به تماشا نشسته بودیم . به زور حرکات بازیکنان را تشخیص می دادیم . صبح روز بعد از بازی رزه بچه ها در زمین یخ زده پادگان دیدنی ترین رژه بود.
ارسلان
|
|
۲۳:۰۹ - ۱۳۹۲/۰۹/۰۸
3
22
پاسخ
یادی هم از خیابانی بکنید
...خداداد عزیزی پشت مدافعان توی دروازه گل گل برای ایران غزال تیز پا...