من بر اساس زندگی خودم و آدمای اطرافم این نظریه رو به درستی حس میکنم
لبخندی هم اگه رو لبی ببینی کوتاه و یا زورکی هست. خیلی از مردم ما از جمله خودم هر روز آرزوی مرگ می کنن. برای ما مرگ شیرینه چون هیچ وقت زندگی نکردیم.
مهمترین عوامل ناشادی برای من وجود اختلاف طبقاتی است وجود استرس در همه جا و همه چیز و نبود و یکسان نبون قانون برای همه ونبود رفاه اجتماعی.شما به کشوری مثا ازبکستان میرید که سطح درآمد دکتر دندانپزشکش شاید حدود 1 میلیون تومان است ولی مردم همه راضی و خوشحال و ریلکس هستند چون اختلاف طبقاتی وجود ندارد.شما اینجا اگر یک کار اداری داشته باشید از شب قبل استرس دارید که آیا کار من درست میشود یا نه ! امروز مود و اخلاق اون کارمند دولتی با من چطور است خدا کنه امروز روی فرم باشه! قانون وجود ندارد افراد برای زندگی شما تصمیم میگیرند.عدم داشتن بیمه تامین اجتماعی قوی.مریض میشوید یا پدرتان مریض میشوید اگر پول داشته باشید به بیمارستان خصوصی بروید که هیچ و گرنه مریضتان در بیمارستان دولتی خواهد مرد چون کیفیت خدمات در آنها صفر است.کلا در ایران هیچ چیزی وجود ندارد که به شما آرامش دهد حتی اگر پول دار هم باشید باز آرامش ندارید چون محیط اطرافمان آدم ها و همه اجزای جامعه پیرامونی ما در استرس هستند.شما اگر به کشور هلند رفته باشید آرامش را در همه چهره افراد سیستم آدم ها نحوه برخوردشان و...همه جا و همه چیز میبینید.در ایران تبعیض در همه جا باعث ایجاد استرس میشود.بی قانونی .در ایران زور و تحکم به افراد جامعه زیاد است به همین جهت خشم های درون آدم ها خیلی زیاد است که سر یکدیگر خالی می کنند.
پاسخ ها
حمید
||
۲۳:۳۷ - ۱۳۹۲/۰۶/۲۴
کاملا موافقم خانه و پول و کار به اندازه همه هست اگه درست تقسیم بشه
نمی دونم ولی قدیما رو یادم میاد مردم به هم رحم داشتن، مهربون بودن، الان چی شده که مردم دائم در حال دعوا و ستزند، دنبال یه بهانه کوچولو برای دعوا کردن هستند. صدها مثال از رانندگی تا خدمات تا برخورد اجتماعی و ... . همه نشون میده یه تغییری در فرهنگ ما به وجود اومده. شاید وضع اقتصادی ما موجب این تغییرات در این سالها شده ولی امیدوارم خدا خودش کمک کنه و دلای این مردم رو نرم کنه. آمین
مسائل اقتصادی فقط یکی از پارامترهاست اگر فقط پول داشتن باعث شاذی بود عربستان باید جزو ده کشور اول باشد متاسفانه در کشور ما با شادی های حلال هم برخورد میشود به اسم دین بزرگترین ضربات را به دین وارد کردند امیدوارم دیدگاه مسئولین کشورم کمی اصلاح شود
هماهنگی ایده آل های مردم و حکومت با یکدیگر همچنان که در انتخابات اخیر شاهد بودیم که انتخاب رییس جمهوری که برآیند افکارش با مردم همسانی بیشتری داشت موجب جشن های خیابانی شد .
وقتی شاد میشم که مسئول اداره جواب من و پسر رئیسشو با یک احترام بده، از امضای طلایی خبری نباشه، هر کسی فساد مالی کرد فورا محاکمه واقعی بشه، برای یک وام ازدواج بازی در نیارند، بتونم یه سرپناه داشته باشم، شبو راحت بخوابم بدون استرس اینکه فردا دوباره قیمت ها زیاد میشه، لا اقل یه لیزینگ معتبر پیدا بشه بدون سود 30 -40 درصد بتونم مایحتاجمو ازش تهیه کنم، وقتی وام و بانکداری اسلامی بشه، وقتی پزشک های جامعم بساز بفروش نباشن، وقتی هرکی بنابه توانایی هاش سر پست خودش باشه، وقتس قانون برای همه یکسان اجرا بشه، وقتی جوونا به خاطر بی پولی دچار فساد نشن و ... در یک کلام بی پولی دین آدمو ازش می گیره مسئولین یکم به فکر سفره های مردم باشن تا کی تو این وضعیت آماده باش جنگی زندگی کنیم، تاکی ترس از اینکه به کشورمون تعرض کنن داشته باشیم، تا کی ... کافیه یکم به دانشگاه ها برسیم تا بشیم غول علمی جهان اونوقت قیافه امریکاییها دیدنیه. شادی وقتی میاد که توسعه یافتگی بیاد، وقتی میاد که بودجه های کلان صرف ... نشه و خرج دانشگاه ها و صنایع و اشتغال بشه. آخه چقدر بگیم و فایده ای حاصل نشه؟ شما باشین عقده های درونی پیدا نمی کنین؟ سرخورده و لفسرده نمیشین؟ آخه تا کی؟؟؟؟؟؟؟؟؟