چون برخی مخالف ملی گرایی هستند.
قطعا اگر آقایان ...... فرصت کنند عید نوروز را هم چون چارشمبه سوری می سوازنند.
پس بی خودی دست و پا نزن چون فیلتر می شی.

ای بابا ...مردم با چه انگیزه ای خوشحالی کنند؟اینقدر گرفتاری و بدبختی توی زندگی مردم ایجاد شده که دیگه حال و هوای شادی کردن را هم از یاد برده اند .

نماد ملی نمادی است که قاطبه ملت یک کشور آن را ارج می نهند. ولی در کشور ما بعضی ها مایلند آن چه را می پسندد به ملت تحمیل نماید که طبعا در بین ملت پذیرفته نمی شود و از سوی دیگر نماد های ملی ملت را نمی پسندند و وضعیت آن می شود که می بینیم. مثال بارز آن روز جهانی کوروش بزرگ و گردهمایی ها در پاسارگاد است که به این وضعیت رسیده است و سایر نمونه ها.

بدلیل اینکه
1- روز چهارشنبه سوری را چهاشنبه اخر سال نام نهادند
2- سیزده بدر را روز طبیعت نام نهادند
3-جشن های مهرگان را از تقویم حذف کردند
4- همانهایی که در مراسم تولد نقش اجرا میکنند 0 در مراسم مذهبی نیز نقش اجرا میکنند

یکی از دلایل اون جلوگیری برای شکل گیری گروه ها و شاید در حد کلان حزب های مردمی هست. حزب هایی که فارغ از جناح های سیاسی و قدرت های سیاسی باشند.
دلیل دیگر اون ممانعت پلیس برای تشکیل تجمعات است در صورتی که پلیس بایستی جایی وارد عمل شود که این تجمعات و یا به قولی جشن های ملی ناقض حقوق دیگران باشد.
شاید راهاندازی یک کمپین قدم اول مناسبی باشه

بنده یک معلمم و از اهالی تنگستان بوشهر ،برای مثال روز شهادت رئیسعلی دلواری را روز مبارزه با استعمار انگلیس تعریف نموده اند. در صورتیکه باقر خان تنگستانی ،فرزندانشان و اجدادشان از پیشگامان مبارزه با انگلیس بوده اند و مبارزه آنها هم در سطوح اجتماعی بالاتر و هم در جغرافیای بیشتری به وقوع پیوسته ،چرا این بخش از مبارزات مردم تنگستان به محاق فراموشی سپرده شده است ؟ چرا جغرافیای این مبارزه از روستای "لیلک" تا اطراف شهر بوشهرکه به تنگگ معروف است اکنون محل پساب و فاضلاب شهری بوشهر قرار گرفته است ؟این موضوع و موضوعاتی از این دست دوستان زیادی را نسبت به موضوعات ملی کم انگیزه میکند.اینها و چندین دلیل دیگر سیاسی بودن این امر را به ذهن متبادر میکند ،دوستان همراه هر کسی بتواند به چرایی این موضوع پاسخی دهد سپاسگذارم.

دغدغه های زندگی روزمره عرصه را بر دیگر ابعاد زندگی اجتماعی مردم تنگ کرده است.

چون دولت هیچ انگیزه ای واسه مردم نگذاشته

بخاطر اینکه ما برای هر حرکتی که بخواهیم بکنیم هزار تا مجوز ودوندگی داره که چی؟که میخواهیم ایین بزرگداشت مثلا همین دلواری را داشته باشیم
ضمنا صدا وسیمای میای ما هم کاملا مقصره چرا که روزی ده ها ساعت خبر پخش میکنه که مثلا امریکا در حال فروپاشی هستش و.... اما دریغ از یک برنامه منظم که در هر برنامه یکی از مفاخر ایران را معرفی کنه
بخاطر همین هستش که میگن صدا وسیمای میلی

پاسخ سوال اول: 1. کم اطلاعی عمومی از مناسبتهای ملی و عمومی 2. قصد و نیت رسانه های اصطلاحا ملی برای عدم آگاه سازی عمومی، بنا به دلایل متعدد!! 3. کم شدن دایره اختیارات گروه یا گروه هایی بواسطه ی ایجاد این مراسم. 4. کم تحملی و تمامیت خواهی بعضی از اقشار که فکر مناسبتهای مذهبی را مقابل و مناسبتهای ملی می بینند.
پاسخ سوال دوم: از عنوان سوال مشخصه: روزهایی که شأن ملی داره از منظرهای مختلف: یعنی برای همه ی مردم درخور ارزشه. مثلا از منظر حماسی (بعضی اسطوره های ملی در ادبیات و افسانه های ایرانی) اجتماعی (مثل روزهایی که از گذشته داشتیم برای بزرگداشت روز زن، مرد، عشق، طبیعت و ...) سنتی (مثل مراسم خاص برای اموری خاص مثلا جشنهای برداشت محصولات کشاورزی، جشن باران، جشن آفتاب و ...) و ...

پاسخ سوال سوم: برای چنین روزهایی در سنتهای ما مراسم ویژه ای وجود داشته. امروز هم میشه اونها رو احیاء کرد. مثل جشن هایی که به مناسبت "روز هر ماه خاص" برگزار میشده مثل خردادگان مهرگان و ... یا پخت نوع خاصی غذا و شیرینی در اون ایام یا برگزار کردن مسابقات خاصی در گذشته با موضوع متناسب با اون مراسم.

اما این ایام اول باید بتونن راه به تقویم رسمی پیدا کنند و کسی با اونها مخالفت نکنه تا بعد بشه براش این کارا رو کرد.