من ارشد مکانیکم و استخدام یک کارخونه بزرگ. توی این چند سال خدمتم کسی نخواست از توانایی های من استفاده کنه منم علاقه ای به پست و مقام نشون ندادم. وقتی مدیر نمی تونه نیروهاش رو مدیریت کنه و از تواناییهاشون استفاده کنه من چرا خودم رو اذیت کنم؟ الان هم با اجازتون حقوقشون رو می گیرم شاید روزی یه ده دقیقه هم براشون کار کنم، بقیه وقتمم دارم کار دومم رو انجام میدم.
من از اون موردهایی هستم که از اینکه سرجام نیستم ناراضی نیستم.

شایسته واقعی کسی هست که اگه نذاشتن در جای خودش کار کنه، بجای نالیدن و آرزوی یه میز و یه کامپیوتر تو یه اداره، اینقدر عرضه و اعتماد به نفس داشته باشه که راههای دیگه ای برای حل مساله پیدا کنه و منت اینجور ادارات رو هم نکشه. شایسته کسی هست که دست به هر چی بزنه طلا بشه. شایسته هیچ وقت با بن بست مواجه نمی شه. شایسته برای حل یه مشکل یا یه راهی پیدا می کنه و یا اینکه یه راهی ایجاد می کنه.

الان تو ایران طوری شده که که هر مدیری که نیرو جذب میکنه سعی داره کسی رو استخدام کنه که اطلاعات و سواد و...از خودش بالاتر نباشه که هیچ صد مرتبه هم پائئین تر باشه و فقط بله قربان گوی خوبی باشه بتونه خوب چاپلوسی کنه اینه وضعییت استخدام تو ایران مخصوصاٌ سازمانها و شرکتهای دولتی!!!

دنیای امروز دنیای بی تقوایی است. یک مدیر خوب اگر در جای خود باشد می تواند تحول بنیادین ایجاد نماید و برعکس مدیری که در جای ود نباشد و اشتباهی مدیر شده باشد می تواند همه چیز را با خاک یکسان کند.

تابناک، تو تو جایگاه خودت هستی؟

سلام مشکل این است که هیچ کس سر جای خودش نیست یا حد اقل کمتر کسی اینگونه است. همه بی ربط مسول شده اند

پاسخ سئوال 1-- خیر پاسخ سئوال 2-- جای من مدیرعامل ایران خودرو است (حداقل) پاسخ سئوال 3-- برای اینکه هر کس در جای خود قرار گیرد .به معنای واقعی به شایسته سالاری توجه گردد و از شعار به عمل تبدیل شود . خوب به یاد دارم که در زمان دولت آقای خاتمی سوابق مدیران کل به بالا تر در وزارتخانه ها (تحت عنوان بانک اطلاعاتی مدیران)جمع آوری شد که در آینده مورد استفاده قرار گیرد ولی در این دولت ظاهرا مورد بی مهری و عدم استفاده قرار گرفتند .

بنده موضوع را که دیدیم بسیار خوشحال شدم
زیرا کاملا یکی از مشکلات کلیدی کشور ما همین است مخصوصا در این هشت ساله
مطالعه و عمل به نهج الابلاغه کلید بسیاری از مشکلات حکومت های اسلامی خواهد بود که متاسفانه ما از آن دور شدیم و به خواب و روش های اخباریون روی آورده ایم

به نظر من ابتدا باید هر فردی به اندازه زحمت و دانش و تخصص و مهارتی که دارد تامین شود و در ان هنگام این فرهنگ در جامعه بوجود بیاد که اون شخص از جایگاه خودش راضی باشه ، در حال حاضر در ایران نه اون کسی که در جایگاه اصلی خودش قرار داره راضیه ونه اون که در جایگاهی پایین تر ویا بالا تر قرار داره
و این باعث عقب موندگیمون شده

من جایی که هستم رو دوست ندارم اما مجبورم تمام این سختی ها و بی احترامی ها رو تحمل کنم چون ســــــــــــــربازم