من کارشناسی ارشد دارم غصه اینو میخورم که کارم با رشته تحصیلی ام هیچ ربطی نداره به اداره ای رفتم که با رشته تحصیلی ام ارتباط داشت اینقدر منو معطل کردند تا رفتم استخدام قراردادی یک سازمان شدم این حرف مربوط به سال 70 است و منو از نظر .... رد کردند بعد از 16 سال قراردادی پیمانی شدم و بعد از 7 سال رسمی شدم خودم هم نمیدونم چه جوری زندگی کردم عشقم کار در راستای تحصیلم بود و الان فکر می کنم یک آدم متضرر هستم از اونهایی که نذاشتن من در راستای تحصیلم کار کنم نمیگذرم و خدا هم از اونا نگذره.

با سلام . من در جایگاه خودم هستم ودبیر هستم و بسیار برای ارتقا. خودم و کلاسهای درسم تلاش کردم و همیشه هم مورد تقدیر دانش آموزان زرنگ و درسخوان بودم ایکاش همه طبق تحصیلات و توانمندیها در جایگاه خود می بودند و ملاک دادن پستها شایستگی علمی و توانمندیهای فردی و تجربه گرفتن آن پست می بود و روابط در این کار نقش نمی داشت که اگر اینطور بود وضع اقتصاد و اخلاق و علم اینگونه نمی شد . گاهی افرادی را می بینیم که چند شغل دارند و تلاش هم می کنند اما یکی را هم درست انجام نمی دهند و فقط کسب درآمد و تهیه زندگی تجملی برایشان هدف شده که همین باعث نا امیدی نسل جوان ما شده و هر که را می بینی می خواهد مهاجرت کند و برود . به راستی چرا اینگونه شده من امیدوارم و از درگاه خدا پیوسته آرزو می کنم که هرکسی که شغل و پستی را برمی گزیند اول بیندیشد که می تواند از پس آن کار به خوبی بر آید یا نه فقط به کسب در آمد می اندیشد . بر دولتمردان و مقامات است که به خود بیندیشند و ببینند که چرا اینگونه شده ؟؟؟؟!!!!خداوند همه را به راه درست هدایت نماید .

نه
لیسانس مدیریت از دانشگاه سراسری
فوق لیسانس مدیریت از دانشگاه تهران(سراسری)
2 سال سابقه کار مرتبط با واردات
اما هر چی دنبال کار میگردم معرف میخوان
معرف نگو پارتی بگو

با سلام و تحیت؛ خیلی افراد در جای خودشان نیستند چون اگر اینگونه بود وضع بهتر از این ها بود به قول عوام جلو افتاده از خواص امروزی "کور شود بقالی که مشتری خود را نشناسد " که این بقال که مدیریت عالی هم دارد امروزه کم است و آن پیشنهاد این است که سه آموزش خود را دست کم نگریم : اول : آموزش و پرورش دوم : آموزش عالی سوم: آموزش سنتی یا همان آموزش حوزه های علمیه که هر کدام متاسفانه امثال مطهری و ... و امثال دکتر حسابی و ... و شهید رجایی و ... را دیگر به جامعه تحویل نداده در نتیجه وضع اینچنین است که می بینی ؛ پس تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل. بدرود

15 سال سابقه کار دولتی و خصوصی دارم
سالهای اخر دکترا هستم (فکر می کنم رتبه اول ورودیهای خودم باشم)
در 8 سال حضورم در یک شرکت مشهور دولتی در پروژه ای بودم که در یک تیم 15 نفری کار می کردیم و جایزه خوارزمی گرفتیم البته بنده نه بلکه مدیرمان! پاداش و ... برای انها بود

در مدت 6 سال مدیریت شرکت خصوصی چند نمونه کار انجام دادیم که همه جوایز و ... باسم کارفرما ثبت شد
سال گذشته هم شرکتمان بخاطر نداشتن زد و بندو.... منحل شد

حالا در مخارج اولیه زندگی هم با داشتن 2 بچه گیر افتاده ام

فساد مالی در همه جاهایی که بودجه های کلان دولتی وجود دارد متاسفانه در چند سال گذشته این فساد بسیار زیاد و علنی تر هم شده و تقریبا به یک رویه عادی! تبدیل شده

سلام. برخی مواقع افراد غیر متخصص بر اساس روابط بر سر کار می آیند تا ائتلاف بالادستی ها حفظ شود و به دیگران اجازه نزدیک شدن به این پستها داده نمیشود. و چه هزینه هایی که برای نگهداشتن این افراد سازمان باید بپردازد!؟

تابناک جان شما سر جای خودتان هستید

سلام به مسئولین محترم سایت ایده بسیار خوبی است ای کاش سایت را به گونه ای راه اندازی می کردید که امکان ارایه مدارک و مستندات هم میسر بود .
بنده در یک سازمانی مشغول به کار هستم در شهریور ماه سال 80 کارمند نمونه ملی شدم ودر جشنواره شهید رجایی لوح تقدیر گرفتم . لیسانس و فوق لیسانسم را از بهترین دانشگاه دولتی گرفتم بدون هیچ سهمیه ای وارد مقاطع مختلف تحصیلی شدم . دو سال معاون یک اداره بودم . هیت مدیره سازمان ما عوض شد عده ای را بی هیچ دلیلی برکنار کردند خلاصه سعی کردم کارم را همچنان با جدیت ادامه دهم پس از آن شش بار توسط مدیران مختلف برایم تقاضای پست معاونت و ریاست شد هر بار به دلایل عجیبی ( نظیر قومیت و مذهب و ... ) مورد مخالفت قرار گرفت . تا جایی که دیگر اصلا پست برایم اهمیتی ندارد و انگیزه ای برای ادامه کار هم ندارم . چون کسانی را در این سیستم می بینم که نصف توانایی بنده را ندارند و بنده باید کار آنها را برایشان انجام دهم . بنده با مدرک فوق لیسانس استخدام شدم کل فوق لیسانس های سازمان به ده نفر هم نمی رسید الان مدیر عامل و اعضاء مدیره کسانی هستند که روزی بنده از آنها آزمون شغلی می گرفتم . بنده همچنان کارشناس مانده ام و آنها هیات مدیره . حالا شما قضاوت کنید آیا می توان در چنین سیستمی انگیزه کار داشت .خلاصه کلام اینکه : تا زمانی که به معنای واقعی سیستم شایسته سالاری در سازمانها نهادینه نشود مطمئن باشید اگر افلاطون هم زنده شود و رییس جمهور ما شود کوچکترین اثری نخواهد داشت . حرف برای گفتن زیاد است و وقت تنگ ....

عدم شایسته سالاری به ضرر افراد توانا و شایسته نیست، بلکه محروم شدن مجموعه هایست که لیاقت استفاده از افراد کارآمد و سودآور را ندارند. من که با دکترای مکانیک و بیش از 20 سال سابقه و علیرغم خدمات شایسته، بواسطه تبعیض، تحقیر، تهدید و حق کشی مجبور به استعفا از یک وزارتخانه دولتی گردیدم. هم اکنون نیز با توانائیها و تخصصی که دارم، چند برابر درآمد آن وزارتخانه را براحتی بدست می آورم.

متاسفانه سیستم جوری شده که همه مدیران رو به سمت ایجاد ارتباط های سیاسی و برقراری حلقه اطرافیان نزدیک میکند... من مدیران رو مقصر نمیدونم چون بسیار به چشم دیدم مدیرانی که پاک و صادق و تخصص نگر بودند ولی در حدود ۱۰ سال اخیر سیستم آنها را تغییر داده و مجبور شدند برای بقا، به جای تخصص و صداقت به لابی ها و ایجاد حلقه نزدیکان معتمد روی آورند!!!