با سلامدانشجوی رشته مهندسی در یک دانشگاه دولتی هستم، برای خرج تحصیلم از دوران دبیرستان با کار چاپ و طراحی گرافیک آشنا شد، ادارات دولتی زیادی رو دیدم که برای تبلیغات اداره مراجعه کردن،به جرات میگم به کلی با دیدن صرف هزینه های نابجا دلسرد و بهت زده شدم. (خیلی حرفا دارم برای گفتن ولی نمیشه تو این یه ذره جا)
تا وقتی در کشور این تفکر وجود داشته باشد که هر کسی پستی بگیرد یا ارتقای شغلی پیدا کند باعث میشود کمتر درگیر کار شود و بیشتر وقت را در جلسه باشد به جای نظارت بر کار یا به قول معروف اولین حرکت بعد رسیدن به پست ومقام عوض کردن نوع لباس کار به معنی کمتر وارد کار شدن باشد و فقط به دنبال مزایای آن پست باشد بدون اینکه گرفتن پست به معنی افزایش کار می باشد نه اینکه از مقدار کار او کاسته شود بزرگترین اشتباه و چاله زندگی یک زیاده خواه، در آنست که پیش از کسب آمادگی لازم پشت میز مدیریت بنشیند.روزی این جمله را جایی خواندم و اوضاع مدیران ناشایستی که تعدادشان هم کم نیست و مسئولیتشان با تخصص و مدرک تحصیلی آنها همخوانی ندارد، را در مملکت خویش نظاره کردم و فقط افسوس خوردم.
قطعاً برای اکثر دوستانی که این خبر را می خوانند این مساله پیش آمده که برای مصاحبه تخصصی یا عقیدتی به سازمانی، شرکتی و یا دانشگاهی مراجعه کنند و افراد مصاحبه کننده خود از آن فرد هم به لحاظ علمی و هم دیگر مسایل در مرتبه بسیار پایینتری باشند.
به قول بزرگمردی در کشوری جهان سومی زندگی میکنیم که حکایتش چنین است:
جهان سوم جایی است که هر کس بخواهد مملکتش را آباد کند خانه اش خراب می شود و
هر کس بخواهد خانه اش آباد باشد باید در تخریب مملکتش بکوشد.
و همه این مشکلات به دلیل قرار نگرفتن افراد سر جای خویش است.
دردرجه اول حاکمیت قانون درمرحله دوم ضوابط روشن ومشخص
ناظر قاطع وبدون ملاحظه وبدون توجیه
مجازات مسولان متخلف
برگزاری دورهای اموزشی وتوجیهی
با مطالعه نظرات بالا در می یابید که ما ایرانی ها حتی یک پرسش جدی را هم به شوخی و مسخره (نه سخره - سخره یعنی بیگاری)می گیریم و همچنان انتظار داریم که پیشرفت کنیم مردمی که تا این اندازه از راه راست فاصله گرفته اند چگونه ممکن است پیشرفت کنند.واما پاسخ من مشکل اساسی مردم ایران انحطاط فرهنگی است .
سلام و عرض ادب....نمیدونم بیان این بحث آزاد دردی را دوا میکن یا نه؟؟
ولی باز هم خوبه ...
بالاخره کمی حرفهامونو میزنیم و سبک میشیم....
بنده با مدرک کارشناسی ارشد رشته مدیریت بازرگانی و با معدل حدود 17 علی رغم اینکه در شغل تخصصی ام قرار نگرفتم بلکه طبق فرمایشات دوستان از سر ناچاری و از سر اینکه در این کشور اگر یک روز گرسنه بمانی یکی نفر هم پیدا نمیشه بگه مرده ای یا زنده ، در شغل دیگری قرار گرفتم اونم با حقوق 550000تومان*
ولی مشکلات ما چند عامل دارد :
1. نداشتن پارتی (خداوکیلی همتون میدونید که این بزرگترین عامل موفقیت در کشور است)
2. عدم توجه به تحصیل کردگان و عدم اهمیت به داشتن علم و تخصص.
3. اینو نمیگم ولی میدونم همه میدونن چی هستش .
روز و روزگار خوش.
در یک رسانه معتبر حکومتی کار می کنم اکثریت افراد در جایگاه مرتبط با تحصیلات خود فعالیت می کنند، که عنوان شغلی شان هم متناسب با تحصیلاتشان است. امید که همه جای کشور چنین شود امیر المومنین گفته :امر به معروف و نهی از منکر را ترک نکنید در غیر این صورت بدترین شما بر شما مسلط می شوند انگاه هرچه دعا کنید دعایتان مستجاب نمی شود
وقتی همه ما نسبت به فساد مالی و اداری و قانون شکنی...... اطراف خود بی تفاوت هستیم نباید بیش از این انتظار داشت
چند تا از ما تاکنون این حرفهایی که اینجا تو سایتها می زنیم رو رک و راست رو در رو باید ادم خلافکار و فاسد زده ایم
تقریبا هیچکدام زیرا هزینه داره و ما حاضر به پرداخت هزینه ان نیستیم
الله لا یغیر مابقوم حتی یغیر ما بانفسهم
انتخاب و نه انتصاب برای تمام مسئولان با رای گیری مستقیم از کسانی که تحت مسئولیت آن مدیران هستند بهترین گزینه است. در آنصورت پاسخگویی از عملکرد هم در میان خواهد بود و هر کس هر آنچه خواست انجام نمی دهد. انتصاب یعنی استبداد و تک رایی.وقتی کسی کسی را منصوب می کند یعنی من از تو خوشم می آید و زیر مجموعه و کارکنان آن مجموعه کشک!
خوب مطمئنا اگر پارتی بازی در کار نبود با میزان تخصصی که دارم جایگاه من کنج خونه نبود.
* اگر در جای خود نیستید، جای شما کجاست؟
بجای اینکه برم یه اداره دولتی و ببینم واسه یه صفحه a5 دختره (که مطمئنا با پارتی اونجا استخدام شده) نیم ساعت وقت از من میخواد، این کمترین جایگاهی بود که میتونستند به من بدن.
* چه راهی پیشنهاد می‌کنید تا هر کسی در جای خود قرار بگیرد؟
این راه خیلی طولانیه. با یه راهکار سریع به نتیجه نخواهیم رسید. وقتی که شایسته سالاری واقعی جای فامیل و دوست سالاری رو بگیره اونوقت میشه، شاید هر کسی به ایگاه اصلیش برسه.