متاسفانه ماازفرهنگ اسلامي دورشده ا يم واكثر مديران تحمل انتقادات سازنده وخيرخواهانه راهم ندارنددر روايات داريم كه عمر درزمان خلافت درجلسه اي ازحاضرين خواست كه درصورت مشاهده انحراف به او تذكربدهند يكي ازحاضرين گفت اگرديديم باشمشيركج تورا راست ميكنيم در زير مجموعه مديران افراد دلسوز ومنتقد جايي ندارند بلكه مغضوب هستندوافراد چاپلوس مدارج ترقي راناعادلانه طي ميكنند واين شامل مدير هم ميشود

البته قوم گرايي را هم به مقوله هاي بالا اضافه كنيد چون هر مديري كه از يك استان خاص انتخاب مي شه مي بيني كه حداقل 50% همكاراش همكارانش مي شن

براي پاسخگويي بايد يكبار خودمان را جاي مدير بگذاريم و يكبار جاي زيردست . ولي ميتوان :
1- عدم شايستگي مدير از نظر فني يا علمي
2- داشتن روحيه قانون گريزي مدير _حتي باسواد و فني)
3- تمايل به ثروت ( كه البته روزافزون خواهد شد )
4- عدم قدرداني محل يا سازماني كه شخص مدير آن است و باعث ميشود شخص به خود حق دهد از راههاي پشت كنتوري اقدام به برداشت كند و براي چنين برداشتي بايد زير دست را افراد خاصي انتخاب كرد .
5- عدم قوانين مطلوب و بخصوص شفاف كه هم مدير را راضي نگه دارد و هم زير دست را در جاي خود . در برخي كشورها بسياري مزايا براي مدير حق قانوني اوست . در آمريكا به افراد كنگره و رييس جمهور مزايايي داده شده .بالاخره كسي كه مقام دولتي يك كشور با اين حد از گرفتاري شخصي و شغلي دارد بايد انگيزه اي او را به سمت كار بكشاند .و اگر در اين زمينه سخت گيري زياد هر چه افراد ماهر در زمينه تقلب است به روي كار مي آيند و شايسته ها را پس مي زنند.

خوب اکثریت به یک نکته توجه کرده اند که نکته درستی هم هست. ولی حالا راه حل چیست؟ آیا همین آقایان یا خانمهای که ریشه این مشکلات را می دانند و اینجا اعلام کرده اند خود حاضرند زیر دستان خود را از افراد لایق انتخاب کنند و نه بر اساس روابط؟ البته سابقه نداشته که تابناک نظری از من را چاپ کند و اگر این را چاپ کند به نوبه خود یک رکورد محسوب می شود.

نکته جالب توی تمام نظرات بالا اینه که همه به ضعیف بودن مدیران اعتقاد دارن و هیچ کسی طرفداریشونو نمی کنه. اینم خودش جالبه اگه مدیران ما بفهمن

یک کلام

" عدم شایسته سالاری در کشور "

سلام
شايسته سالاري بعنوان يك اصل غير قابل انكار، در انتخاب ها و انتصاب ها (بويژه در مناصب مديريتي) بايد حرف اول را بزند،كانديداها بايستي در كنار تعهد و وفاداري شان نسبت به مجموعه جامعه ، سازمان ، كاركنان ، مشتريان ، اهداف سازماني ، و باورهاي اجتماعي از تخصص لازم و اشراف كامل در حوزه ماموريت و پست مورد نظر برخوردار باشند و آموزشهاي لازم را متناسب با دوره تصدي پست مورد بحث كسب نموده و حتي در طول زمان تصدي به توسعه كمي- كيفي شغل همت نمايند بديهي است كه اين امر در ادوار مختلف با ابزار و شاخص هاي متناسب سنجيده ميشود. بنظر ميرسد مدتي است كه اين اصل بديهي و اوليه در انتخابهاي جديد مغفول مانده و شايستگي جاي خود را به مولفه هاي ديگري داده است بنا بر اين انتظاري غير از وضع موجود نميتوان داشت.البته بهتر است بدانيم (مطمئنا شما ميدانيد) شايسته ترين ها بدليل نگراني از مخدوش شدن جايگاه اداري و اعتبار اجتماعي شان و عدم چشمداشت به مطامع غير قانوني و غير متعارف ناشي از تصدي پستها ، در روند كنوني از پذيرش پست هاي پر مسئوليت خودداري مينمايند و همين امر موجب پديد آمدن فرصتهاي طلايي غير متصور براي افراد غير شايسته ميشود پرواضح است كه افراد ناشايست و ضعيف النفس نيز بنا به هزاران دليل اشخاص ضعيف تر را در مناصب بگمارند.
و اين زنگ خطري است كه اركان نظام اداري را بشدت تهديد مينمايد

چون اگر مديران وبه تبع آن معاونان در يك سطح باشند .هيچكدام حرف همديگر را نمخوننند. چون ما فرهنگ كاري نداريم ياد نگرفتيم كه چگونه كار كنيم سعي مي كنيم افراد ضعسف تر از خودمان انتخاب كنيم تا مبادا يك روز جايه ما را بگيره با اين تفكر هستش كه مملكت ما به اين روز افتاده كه فقط دنبال اين هستيم كه خودمان را به هر قيمتي شده حفظ كنيم هر چی شد شد.......

نمیخوام به مدیران کشور توهین کنم و مدیران لایق را مخاطب قرار نمیدهم ولی ریشه این مشکل را باید در انتخاب نادرست و بدور از استانداردهای مدیریتی برخی مدیران جستجو کرد. وقتی شخص مدیر بر اساس روابط انتخاب می شود نه ضوابط و شایستگی و دانش و تجربه و... چگونه انتظار داشته باشیم که وی مدیران و کارمندان زیر مجموعه خود را درست انتخاب کند.در ضمن برخی مدیران ضعیف برای پوشش ضعف خود از افراد توانمندتر از خود استفاده نمیکنند. مسایل سیاسی و خودی و ناخودی کردن افراد در کشور هم مزید بر علت است

چند دلیل دارد :
ا-کمتر مدیری مخلصانه و با هدف خدمت کار می کند.
2-بسیاری از مدیران فقط به موقعیت چند روزه خود خود می اندیشند نه به حوزه کاری
2-امکان دارد مدیران قوی موقعیت آنها را در معرض خطر قرار دهند .
3-از تملق لذت می برند چون بیسوادند شناختی از خود ندارندو اطمینان می یابند که فرد چاپلوس خطری برای آنها ندارد.
4- در دو جمله :خدا را فراموش کرده اند و از کار کردن برای مردم لذت نمی برند.