اصولا يك مدير ضعيف زير دستان قابل تر از خود را تهديدي بالقوه براي ادامه ي مديريت خود مي داند، از اينرو سعي در اين دارد كه دور و بر خود را با افراد چاپلوس و ضعيف پر كند.

مدير بي لياقت=افراد يول اطرافش باشن براي ثبات صندلي

تمام مطالب تا 15/28 دقیقه که مطالعه کردم درست است و بطور خلاصه:
1-علاقمند به منصب
2-بیسوادی
3-تملق دوست
4-اگر زیر دست با کفایت باشد آتها در سایه او محو میشوند
5-کلا رابطه ای مدیر ارشد شده اند و با دستور اینکه از خود اراده ای نداشته باشند سر کار آمدهاند و انتخاب یک معاون لایق با این تز در
تضاد است
6-ختم کلام اینکه چراغ پر نور جلوه چراغ کم نور را از بین می برد

در بیشتر جاها افراد بر اساس تجزیه و تحلیل شغل بکار گرفته می شوند و این اصل بیانگر بیشترین تناسب فرد با شغل مورد تصدی است اما متاسفانه در کشور ما فردی پیدا میشود بدون شغل وبرای او کار می تراشند اگر فرد بر اساس شایستگی انتصاب نشود او هم افراد ضعیف همانند خود را به کار می گمارد از سوی دیگر ضعف شخصیتی مدیر در عدم توانایی اقناع پست باعث می شود افراد چاپلوس را برای جبران ضعف شخصیتی اش بکار بگمارد افراد چاپلوس در برابر شخصیت رشد یافته جایگاهی ندارند اما در کنار افراد ضعیف لازم وملزوم یکدیگرند

تابی جون !
آخه تو نمیدونی ، با پارتی مدیر بشی و دور و بریات رو همه رو از افراد هالو و پخمه و بله قربان گو ، بچینی . چه حالی میده .....

از4 سال قبل در دفتر فروش یک شرکت انبوه ساز نیمه دولتی مشغول به کارم. یک و نیم سال قبل با رفتن مدیرمالی شرکت مدیر فروش در پست وی مشغول بکار شد و برای فروش یک نیروی بازنشسته آموزش پرورشی که در هنرستان دولتی پسرانه ناظم بود گمارده شد. در برخورد اولم با وی این مطلب بدستم آمد که وی اعتقادی به نیروی جوان ندارد و یا اینکه با ما خوب نخواهد بود. البته من در دوره تصدی مدیر قبلی نیز کم لطفی هایی را در حقم می دیدم ولی امید داشتم آنها کم شود. حال بعد از گذشت این همه مدت هر روز با تخریب کارهای بنده (مسئولیت تنظیم و عقد قراردادهای فروش و امورات اولیه مالی بر عهده بنده است) با عناوین مختلف سعی در تنگ کردن عرصه و فراری دادن من دارد. ضمن اینکه این آقای بازنشسته که تا دیروز به قول خودش در خانه اجاره ای می نشست حال طی این مدت کم ماهیانه 2 میلیون حقوق می گیرد و چند ده میلیون نیز از شرکت عایدش شده با فراری دادن من سعی به بکارگیری فرزند خود بجای من دارد.

دو دلیل مشخص وجود دارد: اول اینکه خود مدیران، غالبا ضعیف بوده و به واسطه لابی های سیاسی و توازنات مربوط به آن منصوب می شوند. بدین ترتیب عدم تخصص و توانایی مدیر در حوزه انتخاب همکاران ومشاوران طبیعی خواهد بود. دوم اینکه حضور مشاوران و همکاران قدرتمند شاید خطر خطیری بیخ گوش جناب مدیر باشد.. تنها مدیر باید به چشم بیاید چرا که اصلا ساز و کار مشخصی که مدیریت و بیلان مجموعه را مد نظر قرار دهد و ترازی باشد برای سنجش توانایی و لیاقت مدیر، در سیستم بروکراسی ما وجود ندارد. گرد و خاک کردن مدیر و جلب رضایت مدیران فرادست که آنها نیز مشخصا کم توان و کم دانش هستند وضع نامطلوب اخیر را تشدید می نماید.

در مديريتي اصلي وجود دارد كه مي‌گويد: رهبران قوي به دنبال زيردستان قوي هستند.

1) طول عمر مديريتهاي كمتر از 3 سال است
2) افراد با سواد حاضر به انجام كارهاي غير اصولي و غير منطقي وغير حرفهاي نيستند
3)تملق شنيدن در تمامي افراد وجود دارد ليكن مديران داراي اعتماد نفس گول نميخورند كه متاسفانه هرچه بجلو ميريم از تعداد آنها كم ميشود.
4)وجود يك انجمن علمي مستحكم مانند جامعه حسابداران رسمي (اگر چه نارسائيهاي در آن مشهود است) در فضاي جامعه مديران كشور وجود ندارد جامعه كه مديريت آن در دست دانشگاهيان اتاقهاي بازرگاني غير دولتي باشد و بخش خصوصي و دولتي الزام به انتخاب مدير خود در ان جامعه باشند.
5)افراد در اين انجمن يا جامعه موظف به گذاراندن مراحل علمي و عملي باشند و اگر تخطي مرتكب شدند در هيچ جاي كشور در منصب مديري بكار گيري نشوند .
6)حتي ميتوان وزرائ و نمايندگان مجلس را از اين جامعه شناسائي نمود.
7) وقتي ملاك براي انتخاب مدير نباشد افراد مجبورند از بين دوستان خود مناصب را انتخاب كنند و اين آغاز شروع مشكلات است كه يكي از عوامل آن پرسش شماست.
8) ايجاد يك جامعه عام مديريتي با تصويب قانون بدون دخالت پنهان و آ شكهر دولت بتمامي اين موضوعات خاتمه ميدهد .

همه گفتند چون مديران ميترسند كه با سوادتر از خودشون جاشونو بگيره و ... ولي من ميخوام بگم افراد قوي تر از مديران ما هم حاضر به همكاري با مديران ضعيف نيستند و يا اينكه خودشان را مقيد نمي كنند.