چی بگم؟

این جوونی که میگن چه شکلیه؟

کدووم جوونی؟ شاید مرفهین بی درد بگند لذت میبریم.ولی 99.99 درصد چیزی به اسم جوونی و لذت اون رو درک نکردند.چون که ما باید فقط دنبال دشمن تراشی و مبارزه با استکبار باشیم و آخ نگفتن رو ادامه بدهیم.!!!

از زندگانيم گله دارد جوانيم

شرمنده ي جواني از اين زندگانيم

دارم هواي صحبت ياران رفته را

ياري کن اي اجل که به ياران رسانيم

چون يوسفم به چاه بيابان غم اسير

وز دور مژده ي جرس کاروانيم

گوش زمين به ناله من نيست آشنا

من طاير شکسته پر آسمانيم

گيرم که آب و دانه دريغم نداشتند

چون ميکنند با غم بي همزبانيم

اي لاله ي بهار جواني که شد خزان

از داغ ماتم تو بهار جوانيم

گفتي که آتش بنشاني ولي چه سود

برخاستي که بر سر آتش نشانيم

شمعم گريست زار به بالين که شهريار

من نيز چون تو همدم سوز نهانيم

من دانشجوی کارشناسی یکی از دانشگاههای علوم پزشکیم..که با هزار امید وارزو درس خوندم قبول شم.تازه تو رشته ای که میگفتن بازار کارش توپه...ولی تو این دو سال ورق برگشت استخداما نصف شدن پیمانی نیست.وقتی من پول ندارم برم دانشگاه بیام چطور امید داشته باشم...بهترین کار اینه که بنویسیم تعطیل است اویزون کنیم رو مغذمون

مهندس کامپیوتر هستم.24ساله.یک ساله دارم کار میکنم.من مثل شماها مشکلم ازدواج نیست.چون اصلا بهش فکر نمیکنم.از بس که هم سن و سالای من و دوستام ازدواج کردن(اونایی که رفتن بازار و درس نخوندن)و الان پشیمون هستن یا طلاق گرفتن!ببینید مشکل ازدواج هست.مشکل اقتصاد هست!کاریش هم نمیشه کرد.ولی با یکم تفریح و ..میشه اینا رو حداقل فشارش رو کم کرد!ولی اخه بدبختی اینجاست که تفریح هم نداریم تو این مملکت!!اون از سینما با اون فیلماش.اون از ورزش که ادم جرات نمیکنه بره استادیوم از بس بد دهن هستن و...اون از کنسرت که گشت ارشاد وایساده دم در هرکی لباس روشن بپوشه میکنه تو ون!اون از تلویزیون که 13 تا کانال داره یکیش مفت نمی ارزه!اینم از اینترنت باسرعت کمش و فیلترینگ گسترده!اصلا خود شما بگو.من دلمو به چی خوش کنم؟؟؟

الهه 23 ساله- دارای مردک کارشناسی مدیریت بیمارستان.
بخاطر شرایط خاصم دوست دارم بتونم یه خونه بخرم, مهم نیست کجا اما خیلی مهمه چند! از نظر شغلی تو یه شرکت خصوصی که مدیرش آشناست کارمیکنم و خیلی کارم رو دوست دارم.اما بااینکه حقوق دریافتیم از حدنصاب وزارت کار هم تاحدی بالاتره اما با محاسباتی که انجام میدم اگه هیچی هیچی(!) خرج نکنم و قیمت خونه هیچ هیچ(!) تغییری نکنه میتونم تو شرایط کنترل شده ده سال دیگه یه خونه خیلی خیلی کوچیک اونم تو مناطق عادی عادی شهر بخرم و به آرزوم برسم. مگه اینکه شانس در خونه بابامو بزنه و از آسمون یه کیسه پول برسه پایین که روش نوشته باشه برای الهه!!!

شرمنده جوانیم از این زندگانیم
تمام تلاشم اینه که پول جمع کنم و از این کشور بروم

به خدا من هیچی از مسئولین نمیخوام فقط تو سن 29 سالگی و بعد از این همه غیبت سربازی یک معافیت سنی 55 تا 63 بدن بریم دنبال بدبختیمون...باور کن دیگه فکر و مشکلات نمیزاره که به خدمت بریم..تمام مشکلات من سر همین خدمت سربازیه..ازشون خواهش میکنم

25 سالمه هر روز كه نه هر لحظه آرزوي مرگ مي كنم هر شب بايد با بغض بخوابم نه كاري نه همسري بي هدفم ، سركوفت ديگران هم بالاي سرم خسته شدم با اينكه ظاهرم جونه ولي دلم مثه 70 ساله هاست هميشه آرزو مي كنم هيچ وقت توي اين دنيا نبودم .