نه...!
به کجای جوانیم بنازم..؟

حالم از خودم واينهمه دغدغه واسترس بهم ميخوره

با سلام و تشکر
می خواستم به یک نکته توجه کنید
اگر یک جوان در بهترین حالت هم بتواند شغلی چیدا کند بعد از 25 سال خدمت باز زیر خط فقر خواهد بود در این صورت قضاوت به عهده شما
تشکر

همت اگر سلسله جنبان شود
مور تواند که سلیمان شود

تقریبا تمام صحبت های دوستان را قبول دارم.
29 سال دارم. لیسانس. متاهل. کارمند ساعتی بدون هیچ گونه مزایا و بیمه. حقوق 550 تومنی. مستاجر و مثل همه با گرانی دست و پنجه نرم میکنم.
اگر خدا بخواهد قراره پدر بشم.

ولی حرفم اینه که سلامتی نعمتی هست که اگر قدرش رو بدونیم میتونیم جوونی کنیم، از زندگی لذت ببریم و زندگی آرومی داشته باشیم. هنوز فرصت داریم. زندگی برای جنگیدن هست در این صورته که از چیزایی که تو زندگی به دست میاریم لذت میبریم.

هميشه اين گله رو دارم كه چرا اصلا دنيا امدم وچرا توي اين كشور

جوانی من چگونه میگذرد:
صب ساعت 8الی 7عصر شرکت خصوصی.7عصر تا 10 شب مسافرکشی.
خیلی خوش میگذره.جوانی اینجا یعنی کار کردن تا نای آخر اگه کار هم پیدا بشه.جوانی یعنی تفریح ممنوع.جوانی یعنی هیچ ،پوچ....مرگ

وقتی اینا رو خوندم هم دیدم همه جوونا مثل هم همدردند و هم برای اوضاعی که داریم اشکم دراومد....

37 سالمه دو سال هست بی کار شدم لیسانس کامپیوتر دارم مجرد هستم از جیب پدر بازنشسته می خورم ماهی 430 تومان برای هفت نفر یارانه مرحله دوم را قطع کردن (همون 28 هزار تومان) 6 ماه طول کشید از استاندار وقت ملاقات بگیرم برای کار و حدود 4 ماه هست که نامه اشتغال را پیگیری می کنم پارتی ندارم مادرم می گه پارتیه ما خداست که ظاهرا ما از قلم خدا افتادیم و دارم از جوانی لذت می برم و هرکس می پرست حالت چطور هست می گویم خوب هست ولی یواشکی در دلم می گویم تو باور نکن داداش

پيري آن نيست كه بر سر بزند موي سپيد
هر جواااااااااااني كه به دل عشق ندارد پير است.
جوان پيدا كردي، سلام ما را هم به او برسان.