" این روزها آنقدر فقیر شده ایم که دیگر حوصله هم نداریم "

سلام
من 29 سالمه. دو تا لیسانس دارم و 9 سال سابقه کار! می دونید یعنی چی؟ یعنی از وقتی باید جوونی می کردم درس خوندم و کار کردم.. به امید فردای بهتر ولی شرایط هر روز بدتر و سخت تر می شه. نه تفریح، نه خنده، نه آزادی، نه امنیت، تنها چیزی که به وفور یافت می شه گرونیه. فکر کنم چند سال دیگه بنویسم من فائزه 69 سالمه ولی دوره ای بنام جوانی و شادابی در زندگی نداشتم. من و هم نسل های من از اول بخاطر بی تدبیری و بی مسئولیتی مسئولانمان پیر شدیم.

چی چی؟؟ جوونی؟ چی هست؟ یکی از دهانه های آتشفشانی کره مریخه؟
با 32 سال سن تاحالا اسمشو نشنیده بودم....فکرکنم همون توو مریخ باشه

با سلام و احترام
من دخترخانومي 25ساله هستم كه شهريور 89عقد كردم.دانشجوي فوق ليسانس دانشگاه تهران هستم.زمان خواستگاري همسرم دانشجوي دكتري در كشور انگلستان بود ولي الان بعد از تقريبا دوسال همسرم دكترا را رها كرده و مشغول ترجمه شده چون به لطف دولتمردان روابط با انگليس كمرنگ شد وتمامي مزايا و امكانات تحصيل در انجا بلاتكليف شد.از طرفي پوند به مرز 3000رسد و ما ديگر توانايي تحصيل را نداشتيم ناچار همسرم به ايران برگشت و با اينكه دانشگاهش از ممتازترين دانشگاه هاي جهان بود ولي در ايران هيچگونه حمايتي نشد و در حال حاضر بيكار هستند. با اينكه شوهرم جوان بسيار متدين و با اخلاقي است ولي بعد از دوسال با مدرك فوق ليسانس به علت بيكاري موفق به ازدواج كردن.گرفتن عروسي و رهن خانه نشديم.با اينكه ما با علاقه ازدواج كرديم ولي بر اثر مشكلات دچار اختلاف شديم چه كسي پاسخگوي خراب شدن بهترين لحضه هاي زندگي منه؟؟؟؟واقعا كسي براش مهم هست چي بر سر جوان هاي اين مملكت مي ياد؟؟؟درسته ما مسلمانيم و نااميدي بزرگترين گناهه ولي به همين روز مقدس دارم كم مي يارم؟اگر همسر من بر اثر اين همه شرمندگي جلوي من و خانواده ام سكته كنه كي براش مهمه؟در اين دو سال نه ازش طلا خواستم.نه ماشين نه هيچيييي.ولي مگر ممكنه كه تا اخر عمر عقد بمونيم .
حالا شما حرف از لذت بردن مي زنيد.....

والا یاد این جوک افتادم که اون دنیا فرشته ها میان یقه یکی رو میگیرن و ازش سوال جواب میکنند ، ناگهان ندایی از آسمان آمد که ولش کنید! بدبخت ایرانیه!!!

جوانی من چگونه میگذرد:
صب ساعت 8الی 7عصر شرکت خصوصی.7عصر تا 10 شب مسافرکشی.
خیلی خوش میگذره.جوانی اینجا یعنی کار کردن تا نای آخر اگه کار هم پیدا بشه.جوانی یعنی تفریح ممنوع.جوانی یعنی هیچ ،پوچ....مرگ

قدیما میگفتن:
پبیرمرد..... طرف میگفت پیر مرد باباته

الانم جوون باباته
ما از غصه پیر شدیم.....

همه تو دعاهايمان براي جوانهايمان دعا مي كنيم ، اما در عمل چي ؟ وقتي براي كاري مراجعه مي كني ميگن 10 سال سابقه كار ،آخه جواني كه تازه فارغ اتحصيل شده ، حالا اگه خوب هم درس خوانده باشه كجا بايد سابقه كار مي داشت ؟ بيايم فقط حرف نزنيم ، بله جوانهايمان هم بعضا" سهل انگاري مي كنند اما همه كه احمدي روشن نمي شن ، دانشگاهمان چه قدر آنها را به سمت احمدي روشن شدن هدايت مي كنند ؟

جوانی 20 ساله ام ،سال تحصیلی 89-90 در رشته ریاضی و فنی از دبیرستان فرزانگان (تیز هوشان) با معدل بالای 19 دیپلم گرفتم . و در کنکور همان سال شرکت کردم .علیرغم اینکه در فرم ثبت نام چپ دست بودن خودم را اعلام کرده بودم ویک روز قبل از برگزاری کنکور جهت اطمینان از اینکه صندلی مخصوص در حوزه وجود دارد به حوزه امتحانی مراجعه نمودم ،به من اطمینان دادند که بر اساس درخواست افراد صندلی ها چیده شده است . صبح روز امتحان یک ساعت قبل از شروع امتحان وارد محل برگزاری شدم،از صندلی چپ دست خبری نبود.به مراقب جلسه گفتم وی مرا به رییس حوزه راهنمایی کرد .به رییس حوزه مراجعه کردم ایشان با عصبانیت و تهدید اینکه اگه سر جایت ننشینی از جلسه بیرونت میکنم نه تنها مشکل را حل نکرد بلکه ارامش مرا هم به هم ریخت .سرانجا م با اعصاب به هم ریخته سر جایم نشستم . با شروع امتحان ،سیستم خنک کننده سالن امتحان که عبارت بود از تعدادی کولر آبی بزرگ شروع بکار کرد .چشمتان روز بد نبیند شدت باد که بطور مستقیم به صورت وچشم من میخورد وحساسیت شدید باعث شد زحمت ناشی از صندلی راست دست که برای من که چپ دست بودم و با وقت محدود کلی مشکل درست کرده بود را از یاد ببرم شدت ابریزش از چشم و بینی من انقدر زیاد بود که فرصت پرداختن به خواندن سوالات را از من سلب نمود و همین موضوع باعث پایین آمدن کارآیی من شد .اینها را نوشتم که بدانید چقدر برای جوان ایرانی ارزش قائلند کسی که 12 سال درس خوانده ،در طول این مدت هیچگاه معدلش کمتر از 19 نبوده و در آزمونهای تیز هوشان در مقطع راهنمایی ودبیرستان موفق شده است و با کلی برنامه ریزی و تلاش و امید در کنکور شرکت کرده است و در یک رقابت نفس گیر با محدودیت وقت شرکت کرده است با موانع وبی توجهی دچار مشکل بشود .لذا صرف نامگذاریها به عناوین مختلف نه تنها مشکلی را حل نمیکند که متاسفانه یک کار بیفایده و شعاری وسملیک است . وبیشتر کاربرد تبلیغی و سر کارگذاری دارد تا نتیجه ای برای جوانان .حالا ایجاد اشتغال و فرصت های تفریحی ،ورزشی ، فراهم نمودن زمینه های ازدواج و .... بجای خود .تامین یک صندلی و یا ایجاد یک تهویه مطلوب چقدر هزینه میبرد ؟در صورتیکه هزینه بر گزاری کنکور را از دانش آموزان دریافت میکنند!!!!!!!!!!!!!!

از زندگانیم گله دارد جوانیم . شرمنده جوانی از این زندگانیم