تمام مطالبي كه عنوان كرديد مسئولين كشور اول بايد رعايت كنند. نمي خواهم حالا نظرم را راجع به ادعاي نويسنده بيان كنم زيرا فكر ميكنم موضوع خيلي نپخته مطرح شد.براي بلوغ آن نياز است كه نويسنده محترم براي طرح موضوع قدري بيشتر بر روي آن كار كرده و دلايل هريك از ادعاهاي مطرح شده در متن را ارائه كند.
آفت اول از سوي جامعه در برخورد با چنين ادعاهائي سياسي كردن آن و آفت دوم پاسخ هاي عوامانه است.
تقاضا دارم مجددا طرح موضوع نمائيد و در مرتبه بعد قدري مستدل تر ادعا را مطرح نمائيد تا بر روي آن فكر كنم.
متشكرم.
راه حل اینه که مسئول امر بیاد و همین کامنتها رو که بعضا به اندازه یک کتاب ارزش دارند، به عنوان یک گزارش و سند استفاده کنه. راه حل اینه که مسئول امر بیاد و همین کامنتها رو که بعضا به اندازه یک کتاب ارزش دارند، به عنوان یک گزارش و سند استفاده کنه. تا بوده وهست اینچنین خواهد بود .جوش نزنید علم در ایران در کتابفروشی های جلوی دانشگله تهران است ،هرنوع تز وگزارش علمی با قیمت های متفاوت موجود است. 
مشکل اصلی پول هستش. وقتیکه یک دلال زندگیش از یک پژوهشگر بهترباشه انگیزهای پژوهشی ازبین میره. کل بودجه تحقیق وپژوهش ایران: ۰/۶ درصد تولید ناخالص ملی
کل بودجه تحقیق وپژوهش ژاپن: ۳/۶ درصد تولید ناخالص ملی
البته این هم از یاد نره که تولید ناخالص ملی ژاپن پانزده برابر تولید ناخالص ملی ایرانست.
نتیجه: اقتصاد ژاپن باسرمایه گذاری درتحقیق وپژوهش میچرخد واقتصاد ایران هنوز هم نفتی وراکت ومانده چون ایران فروشنده تکنولوژی نیست.
حقیقاتا درست است. متاسفانه استاد دانشگاه در ایران دانشجوی دکترا را به صورت مقاله می بیند. چون استاد با داشتن مقالات بیشتر رتبه بالاتر و حقوق بیشتر دریافت می کند. از طرفی دانشجوی دکترا برای فارغ التحصیلی باید مقاله بدهد. پس عملا استاد هیچ کاری در جهت کمک به دانشجو انجام ندهد خود به خود مقاله برای او به دست می اید چون برای دانشجو اجبار است. در چنین شرایطس چکونه می توان همکاری علمی را توجیه کرد وقتی هر دانشجویی دارد آب به آسیاب استاد می ریزد. چرا استاد دیگر خود را در گیر داشتن شریک در نتایج تحقیقاتی کند؟ به من اکثر دانشجویان تفکرشان بر این مبنا است که مدرکی بگیرند که بتوانند به درامدی برسند در صورتی که دانشجو نباید صرفا با کلاسهای دانشکده ارضاع شود باید خود در ارتباط رشته اش مطا لعه داشته باشد البته شاید این مو ضوع در فکر قشری از جوانان ما دور میزند که میبینند که در این جامعه چطور یک عده به راحتی به ثروت میرسند . در كشوري كه اقتصادش دلالي و رانتي است و يك نفر كم سواد با استفاده از رانت و دلالي و ... مي تواند به ثروتهاي هنگفت دست يابد علم روز به روز كم ارزشتر مي شود. وقتي نخبگان و جوانان مي بينند مغزها و افراد ممتاز حمايت نمي شوند و با پيشنهادهاي وسوسه انگيز و خوب به خارج از كشور مي روند معلوم است كه ارزش علم پايين و پايين تر مي آيد.
و دليل بعدي و از همه مهمتر فرهنگ . فرهنگ .فرهنگ .
امام راحل ره در اوايل انقلاب فرمود اگر فرهنگ اصلاح شود جامعه درست ميشود.
يه نگاهي به خيابانهاي پايتخت بندازين. هر روز كه از خيابان ها ميگذريم در جوي آب پر از آشغال و بوي زباله هست.