اینکه پنداشته می شود، تنها یک نفر در پذیرش دانشجوی دکترا نقش دارد!، باور کنید اشتباه نیست! یک نفر به میل خودش دانشجویی را در مقطع دکترا پذیرش و دیگران را طرد کرده است.

با گفتن اينگونه نيست و نبايد اينچنين فكر كرد، نميتوان واقعيات را كتمان كرد.ببينيد چند درصد پذيرش دكترا از همان دانشجويان دوره فوق همان دانشگاه ها هستند و چقدر حق كشي صورت ميگيرد- يكي از بهترين تصميمات دولت متمركز كردن امتحان دكترا است.

عزيز بردار مشكل جايي ديگر است و شما را درگير مسايل خاص كرده‌اند زيرا براي گرفتن دانشجو در مقطع دكترا در حال حاضر تنها كافي است دانشجو با اساتيد خاص رابطه داشته باشد تا بتواند وارد دوره دكترا بشود.
به عنوان مثال دانشجو با رابطه دو مقاله علمي پژوهشي را سريعاً و در مدت بسيار كوتاهي پذيرش كرده (به كمك يكي اعضاي هئيت تحريريه مجله) و بعد هم به عنوان دانشجوي ممتاز بدون كنكور وارد دوره دكتري مي‌شود. بنده عضو هئيت علمي يكي از دانشگاههاي معتبر هستم و بارها اين مسايل را به چشم ديده‌ام تابناك هم مي‌تواند پيگيري كند. اما امان از بي قانوني كه اگر ما هم اعتراض كنيم بلافاصله و بدون هيچ گونه مشكلي، چنان شرايطي را برايمان ايجاد مي‌كنند كه مجبوريم ساكت باشيم.

به نظر من شیوه پذیرش دکتری در ایران بطور کلی غلط است. در شیوه پذیرش به شکل بدون کنکور متاسفانه شرط معدل 17 بدون پایان نامه را قرار داده اند حال گناه کسانی که قبل از اجرای این شیوه پذیرش معدل پایین تر از 17 دارند اما دارای سوابق درخشان پژوهشی هستند چیست به اعتقاد من بایستی بخشی از پذیرش بر اساس سوابق علمی و پژوهشی متقاضی باشد چون فلسفه دکتری پژوهش است

اشکال نداره حالا روی این موضوع سعی و خطا شروع شده

بزارین نتایج اولین دوره بیاد ببینیم چی میشه

اینم یک کار بیخود مثل امتحان ادواری که چند سال پیش باب شد و حق ما را ضایع کردند و بعد از مدتی از بین رفت. همیشه کسی را که اون امتحان را ابداع کرد نفرین می کنم.

وزارت علوم اگر می خواهد آزمون دکتری برگزار کند، حداقل آزمون را قدری تخصصی تر برگزار کند تا افراد متخصص تر وارد مرحله بعد یعنی مصاحبه تخصصی شوند. در غیر اینصورت ممکن است تمام یا اکثریت پذیرفته شدگان آزمون مثلا در رشته های فنی مهندسی کسانی باشند که فقط قدری ریاضی و فیزیک( آن هم از طریق شرکت در کلاس های کنکور! ) بیش از بقیه پاسخ داده اند. این جوری باب کلاس های کنکور برای مقطع دکتری حسابی بازتر و تاثیر آن در قبولی بسیار بیشتر می شود. که واقعا سرمایه های مملکت بر باد داده می شوند با قبول نشدن متخصصان واقعا مستحق تر.
یک دانشجوی دکتری

به عنوان کسي که در آزمون دکترا با شيوه قبلي شرکت کرده و حقش به دليل عدم آشنايي با استادها پايمال شده کاملا با روش متمرکز موافقم. من بعد از پايمال شدن حقم با يکي امسئولين قبلي وزارت علوم صحبت کردم وايشان صريحا گفتند که اين اصولا حق استاد است که دانشجو را انتخاب کند و درجواب من که گفتم در آن صورت براي چه آزمون برگزار مي‌شود گفتند که چون داوطلب رياد است !!! که من به ايشان پاسخ دادم پس برگزاري آزمون سرکاري است! بنابراين به نظر من استادان دانشگاه که قبل از آزمون قول دکترا را به دانشجويان خود مي دهند و در ازاي آن قول استاد راهنما شدن پايان نامه دانشجو را مي گيرند با شيوه قبلي موافقند ( همانطور که مي دانيم پايان نامه ها بخصوص پايان نامه دکترا امتياز هاي فراوان مالي و علمي براي استادها دارد)جون طبيعتا دانشجوي ناشناس وارد شده معلوم نيست پايان نامه خودش با کدام استاد مي گيرد. البته شکي نيست که در آزمونهاي سالهاي بعدي اگر به صورت متمرکز برگزار شود بايد حتما درمنابع امتحاني تجديدنظر گردد.

اینکه در همه جای دنیا اختیار پذیرش دانشجوی دکتری به دانشگاه داده می شه درست ولی در ایران هم خیلی پارتی بازی میشه، شاید یک فیلتر اولیه گذاشتن، با یک آزمون اولیه سازمان، منطقی تر به نظر برسه. البته با اصلاح وضعیت فعلی باید این سیستم که نادرست محسوبم میشه برداشته بشه. موضوع دیگه اینکه آخه این آزمونی که می گیرن باید مقداری تفکیک کننده باشه، آزمون های غیر استاندارد مثل امسال که برگزار شد فقط بر نارضایتی ها می افزاید.