کلیات
زندگی شخصی
اگرچه پدر و پدرخوانده او هردو مسلمان بودند، اما او یک مسیحی بار آمده و در ۴سالگی که در اندونزی زندگی می‌کرد، به جای شرکت در مدرسه «مکتب مذهبی مسلمانان» به مدارس کاتولیک یا سکولار رفته‌است. اوباما و همسرش میشل، هم‌اکنون عضو کلیسای متحد می‌باشند.
تحصیلات
پدر و مادر اوباما در دانشگاه هاوایی در مانوا با یکدیگر آشنا شده بودند. آن دانهام، مادر اوباما با وجود مشکلات عدیده موفق شده بود در رشته مردم‌شناسی از همان دانشگاه مدرک دکترا دریافت کند. اوباما نخست در ۱۹۸۳ لیسانس علوم سیاسی با گرایش روابط بین‌الملل از دانشگاه کلمبیا دریافت کرد.
در سال ۱۹۸۸ پس از چند سال کار درشیکاگو با گرفتن کمک هزینه تحصیلی وارد دانشکده حقوق دانشگاه هاروارد شد. در هاروارد سرعت پیشرفت اوباما چنان شتاب یافت که در سال دوم تحصیل خود در هاروارد به ریاست ژورنال مشهور نشریه قانون هاروارد انتخاب گردید.
زندگی سیاسی
اوباما در ۴ ژانویه ۲۰۰۵ وارد سنا شد. با وجود تازه‌وارد بودن در واشینگتن او گروهی از مشاوران خبره را که معمولاً سناتور‌های تازه‌کار به آن توجهی نمی‌کنند به کار گرفت. او «پیت روز»، کهنه سرباز قدیمی در امور سیاست ملی را به عنوان رئیس ستاد خود انتخاب کرد. وی با کنار زدن هیلاری کلینتون تنها رقیب جدی خود در کنگره ملی حزب دموکرات به عنوان نامزد این حزب معرفی شد.
او همچنین «کارن کورن بلو» اقتصاددان را به عنوان معاون سیاسی خود منصوب کرد. وی همچنین مسئولان اجرایی پیشین کلینتون، «آنتون لیک» و «سوزان رایس» را به عنوان مشاوران سیاست خارجی خودش برگزید.
باراک اوباما پنجمین آفریقایی آمریکایی است که به سنا راه پیدا کرد و همچنین سومین آفریقایی آمریکایی است که با رأی بالا به عنوان سناتور برگزیده شد. وی تنها سناتوری است که عضو کمیته حزبی سیاهان کنگره است. «سی کیو» که هفته نامه‌ای فرا حزبی است، او را براساس تمام آرا و مصوبات سنا بین سال‌های ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۷ وفادارترین دموکرات معرفی کرد. وی همچنین براساس نظرسنجی انجام گرفته از سوی مجله نشنال ژورنال به عنوان لیبرال‌ترین سناتور در سال ۲۰۰۷ انتخاب شده‌است. پیش از به ریاست جمهوری رسیدن دونالد ترامپ او رئیس جمهور آمریکا بود.
مواضع سیاسی
اوباما از اولین مخالفان سیاست‌های دولت بوش در عراق بود. در ۱۶ مارس ۲۰۰۳، هنگامی که جورج بوش اولتیماتوم چهل و هشت ساعته‌ای به صدام حسین برای خروج از عراق یا مواجهه با جنگ داده بود، اوباما در بزرگترین اجتماع ضد جنگ در شیکاگو سخنرانی کرد و اظهار داشت که هنوز برای جلوگیری از وقوع جنگ «دیر نشده‌است».
این مسئله او را از سایر رقبایش در انتخابات سنا در سال ۲۰۰۴ که به جنگ رأی مثبت داده بودند متمایز کرد.
تحریم ایران
باراک اوباما در ژوئن ۲۰۰۷ طرحی را به مجلس آمریکا ارائه کرد که سرمایه‌گذاران خارجی را به خروج سرمایه‌های خود از ایران تشویق می‌کند. به گفته سناتور اوباما دولت ایران از درآمد‌های نفتی برای توسعه برنامه هسته‌ای خود و حمایت از گروه‌های تروریستی در خاورمیانه استفاده می‌کرد و او اعمال فشار بر شرکت‌ها برای قطع روابط مالی با ایران اثر تحریم‌ها را افزایش می‌دهد.
بهبود روابط با ایران
باراک اوباما در اولین حضور حسن روحانی ریاست جمهوری ایران، در آمریکا، خواستار دیدار با وی شد که از سوی روحانی پذیرفته نشد. روحانی عنوان کرد بین ایران و آمریکا مسائل فراوانی وجود دارد و چندین سال است که بین ایران و آمریکا خصومت‌هایی است و ملاقات در سطح دو رئیس‌جمهور بعد از ۳۵ سال نیاز به مقدماتی دارد و در این سفر فرصت لازم برای این موضوع نبود.
انعقاد توافق جامع هسته‌ای با ایران
اوباما در جریان مذاکرات هسته‌ای ایران و پنج بعلاوه یک، جان کری را به عنوان مسئول حل مسئله هسته‌ای ایران تعیین کرد. با آغاز کاردولت یازدهم جمهوری اسلامی ایران، به ریاست حسن روحانی، و تعیین محمد جواد ظریف به عنوان وزیر امور خارجه ایران و مسئول انجام مذاکرات هسته‌ای، وزرای خارجه ایران و آمریکا برای اولین بار پس از انقلاب ایران بر سر یک میز به مذاکره نشستند. نهایتاً در گام اول توافق هسته‌ای ژنو و در گام دوم تفاهم هسته‌ای لوزان میان ایران و پنج بعلاوه یک منعقد گردید؛ و در نهایت پس از مذاکرات فشرده در وین، ایران و پنج بعلاوه یک و در رأس آنها آمریکا به برنامه جامع اقدام مشترک یا توافق نهایی و جامع هسته‌ای دست یافتند.
در مورد باراک اوباما در ویکی تابناک بیشتر بخوانید
