در مورد تولد دوباره در ویکی تابناک بیشتر بخوانید

کارخانه‌ای که در سال ۸۸ به قیمتی اندک واگذار شد و از آن روز تا به حال، دوران رنج آوری را گذرانده و تقریبا روز خوش ندیده است تا جایی که بعد از بار‌ها دست به دست شدن، از همه املاکش، تنها خطوط تولید معیوب و نیازمند تعمیرات باقی مانده و وسعت حدود ۴۰ هکتاری مجموعه که گویی در آن خاک مرده پاشیده‌اند!

انیمیشن « تولد دوباره / Rebirth» به کارگردانی مارچین کارولوسکی محصول سال 2018 لهستان است. این اثر روایتی از شکل‌گیری جمهوری لهستان از 1914 است که در نهایت در 1918 با به حکومت رسیدن مارشال یوزف پیلسودسکی، نظام جمهوری لهستان شکل می‌گیرد. در این میان انیمیشن یک فلش بک به کمی عقب‌تر می‌زند یعنی زمانی که لِهِستان بزرگ در سال ۹۶۶ میلادی توسط میزکوی اول بنا نهاده شد که متعلق به خاندان پیاسْت بود. فقدان یک پادشاهی نیرومند در سده هجده میلادی باعث شد که ابرقدرت‌های آن زمان مثل، روسیه، پروس و اتریش بتوانند، لهستان را سه بار در سال‌های 1772، 1792 و 1795 میلادی تجزیه و تقسیم کنند، از آن پس دوران زوال لِهستان آغاز شد که در انیمیشن به آخرین تجزیه با شکستن تاج سلطنت اشاره می‌شود. سپس به دوران 1830 تا 1914 اشاره می‌شود که تلاش برای بازیابی لهستان است و در نهایت با ظهور مارشال یوزف پیلسودسکی لهستان احیاء می‌شود. پس از جنگ جهانی اول پیمان محرمانه عدم تجاوز بین هیتلر (آلمان و استالین (شوروی)، موسوم به پیمان مولوتوف -روبین تروپ امضا شد و این دو کشور لهستان را به صورت مخفیانه بین خود تقسیم نمودند و با هم قرار گذاشتند که شوروی از شرق و آلمان از غرب لهستان را اشغال کنند، در اول سپتامبر 1939 همین اتفاق هم افتاد و شوروی و آلمان از شرق و غرب لهستان را اشغال کردند، و معاهده تقسیم لهستان در 28 سپتامبر 1939 به امضای دو طرف رسید. در جریان جنگ جهانی، آلمان معاهده را شکست و به لهستان حمله کرد و بخش تحت کنترل روس‌ها را به اشغال خود درآورد. روسیه در پایان جنگ جهانی دوم کل لهستان را در اشغال داشت و بخشی از اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی قرار داد و این وضعیت تا زمان فروپاشیدن شوروی تداوم داشت. این بخشی از تاریخ لهستان است که برای درک لحظات مختلف این انیمیشن اطلاع از آن ضروری بود. این انیمیشن کوتاه را در تابناک تماشا می‌کنید.

در واقع ادعای منتقدان فرنگی مبتنی بر تحت تاثیر بودن فرهادی و استفاده از فرمول فیلمسازی هانکه و آنتونیونی کاملا صحیح است و علاوه بر آن فرهادی در فیلم آخرش، روایت ، نقاط عطف، شخصیت پردازی و حتی گره گشایی چند فیلم شناخته شده و معتبر را در کنار یکدیگر قرارداده و آنرا با پرداختی جدید ارائه می‌دهد. استناد مشخصی هم در گذشته دارد که همان اجرای دوباره نمایش نامه ماشین‌های علی خودسیانی است.