کلیات

بُزقوش یا بُزغوش رشته‌کوهی با امتداد شرقی-غربی در جنوب شهرستان سراب و شمال شهرستان میانه در استان آذربایجان شرقی ایران است.

این رشته‌کوه در میان دو رود آجی چای و شهر چای قرار گرفته و در میان شهرهای سراب، بستان‌آباد، هشترود، میانه، گیوی و نیر قرار گرفته‌است.

نام

نام بزقوش از دو واژه ترکی بز به معنی خاکستری و قوش به معنی پرنده تشکیل شده و واژه در کل به معنی پرنده خاکستری بوده و در فارسی معادل آن پرنده سفید است.

ساختار زمین شناسی

بزقوش شامل کوههایی با شیب ملایم و از سنگهای حاصل از غبارهای آتشفشانی مربوط به کوههای آتشفشانی سبلان و سهند است. حاوی معادن کشف نشده‌ای از مس است و وجود دانه‌های پیریت در این سنگها اهالی را به یاد طلا می اندازد.از نظر زمین‌شناسی این کوه‌ها خاستگاه کوهه‌ای دارند.

قلل

قیسیر (۳۱۰۰ متر) مرتفع‌ترین قل این رشته‌کوه می‌باشد.میزان بارش در قله های آن ۵۰۰تا۷۰۰میلیمتر میباشد