کلیات

خوانسار، مرکز شهرستان خوانسار در استان اصفهان است.

تاریخچه

اسنادی دربارهٔ مهاجرت دسته‌ای از قوم یهود در زمان کوروش بزرگ به خوانسار و سرگذشت آنان وجود دارد که هم‌اکنون در شهر همدان نگهداری می‌شوند. این اسناد نشان‌دهندهٔ قدمت تاریخی خوانسار هستند. یهودیان مهاجر در محلهٔ شهرک - جهودا (جیدا) زندگی می‌کردند و پیش از انقلاب ۱۳۵۷ ایران این شهر را ترک کردند.

تاریخچه این شهر به پیش از اسلام می‌رسد، از جمله آثاری که این قدمت را نشان می‌دهد وجود آتشکده‌ای به نام تیر، همچنین معبدی به نام هیکل واقع در کوه تیر روستای وانشان در حوالی همین روستای و در نهایت سنگ قبری که حاوی اطلاعاتی به خط پهلوی بوده و در روستای قودجان پیدا شده‌است.

بنابر بعضی نوشته‌ها قدمت این شهر به زمان اسکندر می‌رسد، اعتقاد بر این است که اسکندر هنگام رفتن به اصفهان از این محل گذشته‌است و یکی از میدان‌های جنگ اسکندر و داریوش سوم در منطقه‌ای بین خوانسار، کهرود و اصفهان بوده‌است که داریوش در این جنگ شکست خورده‌است.

در زمان حمله افغان‌ها به ایران اشرف افغان با سپاهی قصد تصرف این شهر را داشته که پس از مواجه با مقاومت مردم، محاصره شکست خورده و ایشان منصرف می‌شود.

خوانسار پس از اسلام، در قلمرو حکومت امویان، عباسیان، طاهریان، صفاریان، دیلمیان، سلجوقیان و خوارزمشاهیان قرار داشته‌است. در اوایل سده ۷ ه‍.ق مغولان این ناحیه را گشودند و خرابی‌های بسیار به بار آوردند. پس از آن‌ها تیمورلنگ به مرکز ایران، از جمله خوانسار تاخت و چپاول و کشتار زیادی کرد. خوانسار، در دوران صفوی از مراکز مهم علم، ادب و صنعت بوده‌است. به علت توجه خاص پادشاهان صفوی به این شهر، هنرهای دستی و کارگاهی در این شهر رونق یافت؛ کارگاه‌هایی نظیر کارگاه روغن‌کشی، چیت بافی، کوزه‌گری، پشم‌زنی، قالی‌بافی، قاشق تراشی و گیوه‌دوزی شهرت یافت همچنین احداث مدرسه مریم بیگم صفوی از سوی همسر شاه تهماسب موجب پیشرفت فرهنگی خوانسار گشت.

از جمله وقایع دیگر کوچ اجباری تعدادی از عرب‌های خراسان به امر نادر شاه از خراسان به قسمتی از این شهر بوده‌است که هم‌اکنون به دهستان عربستان (کوهسار) معروف است، این منطقه هم‌اکنون در شرق شهر خوانسار واقع شده‌است.

الله‌وردی خان پس از تصرف اصفهان به دست افاغنه ده هزار نفر نیروی سپاه خود را در خوانسار به مدت ۹ ماه نگاه داشت.

در عهد صفویه و در حمله افاغنه به اصفهان و سپس خوانسار، مردم خوانسار با لشکر افاغنه توافق کردند که وارد شهر نشوند و در مقابل تمام کتاب‌ها و نسخه‌های علمی که همراه آنان بود را در ازای پرداخت ارزاق به آن‌ها بگیرند. یکی از این کتب ارزشمند، قرآنی خطی بود که به قرآن پاسنگی معروف شده بود.

در زمان نادر شاه افشار، عده از ساکنان شهر خوانسار با حاکمان زمان خود، مخالفت کردند و به منطقه ای بین استان های فارس و یزد تبعید شدند و آنها به همراه خانواده خود، روستایی را به نام خوانسار بنا کردند، که با لهجه محلی، خونسار نامیده می شود. این روستا بین توجردی فارس و هرات یزد است.

در دوران قاجار خوانسار مورد توجه قرار داشته‌است و بعضاً حاکمانی که سابقه وزارت هم داشتند به حکومت خوانسار منصوب شده‌اند.

وجه تسمیه

«خوان» به معنای «چشمه» و «سار» پسوند «کثرت» است. در گذشته به علت کثرت چشمه‌های موجود در این منطقه این نامگذاری صورت گرفته‌است. مردم خوانسار دارای گویش مستقل خوانساری هستند که ریشه در زبان فارسی باستان داشته و از قبل از اسلام در این منطقه رایج بوده‌است. طبق سرشماری سال ۱۳۹۵، جمعیت شهر خوانسار ۲۱٬۸۸۳ نفر بوده‌است.

کلمه خوانسار به چند طریق نگارش و تلفظ می‌شود از جمله خانسار، خانیسار، خونسار یا خُنسار، خوسار و خوانسار را می‌توان نام برد. این کلمه از دو بخش خوان و سار تشکیل شده‌است. خوان به معنای چشمه و حوض است و سار پسوند نشان دهنده کثرت است.

عده‌ای عقیده دارند روزی ساربانی به همراه شتران خود به این محل آمده و گرفتار دزدان شده و سرانجام خونش ریخته شده‌است.

همچنین عده‌ای معتقدند خان به معنی کندو و شأن به معنی عسل است و به بیان دیگر خوانسار به معنی مکان تولید عسل هم می‌تواند باشد

زبان خوانساری

گویش یا زبان خوانساری از زبان‌های ایرانی مرکزی و شاخه‌ای از زبان‌های هندوایرانی است. سازمان یونسکو به دلیل کاهش شدید گویش‌وران که در نتیجه مهاجرت از این شهر اتفاق افتاده‌است این زبان را از جمله زبان‌های در حال خطر اعلام کرده‌است.

مردم خوانسار لهجه خاصی ندارند، ولی دارای گویش مستقل خوانساری هستند که این گویش ریشه در زبان فارسی قدیم داشته و از قبل از اسلام در این شهرستان رایج بوده‌است.

جغرافیا

شهرستان خوانسار یک بخش مرکزی است که شامل سه دهستان به نام‌های چشمه سار، گلسار و کوهسار می‌باشد و ۵۵ روستا در خود دارد.^[

این شهرستان دارای ۹۰۰۰ هکتار زمین زراعی و باغی است که ۶۳۰۰ هکتار آن جهت کشت محصولات زراعی و ۲۷۰۰ هکتار آن باغ است. عمده محصولات آن گندم، جو، علوفه، سیب زمینی، حبوبات و عمده محصولات باغی شامل انگور، گردو، بادام، آلو و سایر هسته دارها است.

جغرافیای انسانی

طبق سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۸۵ جمعیت شهر خوانسار ۲۰٬۴۹۰ نفر بوده‌است که در سال ۱۳۹۰، به ۲۱٬۳۳۸ نفر (۶۶۵۵ خانوار) افزایش یافته‌است. طبق سرشماری ۱۳۹۰، ۴۹٫۴٪ جمعیت این شهر را مردان و ۵۰٫۶٪ جمعیت را زنان تشکیل می‌دهند. در آخرین سرشماری که در سال ۱۳۹۵ صورت گرفت جمعیت آن به ۲۱٬۸۸۳ نفر افزایش یافته‌است که از این میزان ۱۰۶۸۴ نفر را مردان و ۱۱۱۹۹ نفر را زنان تشکیل داده‌اند و در مجموع ۷۰۹۲ خانوار در این شهر زندگی می‌کنند.

جغرافیای طبیعی

خوانسار در عرض جغرافیایی ۳۳ درجه و ۱۳ دقیقه شمالی و طول جغرافیایی ۵۰ درجه و ۱۹ دقیقه شرقی در ناحیه‌ای نه چندان دور از کویر مرکزی ایران در فاصله حدود ۱۵۰ کیلومتری شمال‌غرب شهر اصفهان واقع شده‌است.

خوانسار شهری است خوش آب و هوا با ارتفاع ۲۲۵۰ متر بالاتر از سطح دریا و پوشش گیاهی متنوع و درختان میوه همچون گردو، بادام، آلو و سیب در دشت‌ها و باغات زیبای چشمه سار و گلسار به همراه زمین‌های زراعی و دشت گلستانکوه که گلهای لاله واژگون آن شهرت جهانی دارند.

متوسط بیشترین دمای هوای خوانسار در گرمترین ماه تابستان به ۳۱ درجه سانتی گراد می‌رسد و متوسط دمای شبانه روز در همین ماه بیست و چهار درجه سانتی گراد است. بهار خوانسار با شکوفه زدن درختان، تابستان معتدل و خنک و پاییز نیز با هفت رنگ شدن طبیعت زیبایی خاص خود را دارند. در زمستان سرمای نسبتاً زیاد آن دلنشین و همراه با ریزش انبوه برف است.

به‌طور مثال در سال ۲۰۱۴ میانگین دمای هوا در تمام فصول سال به ۱۲٫۵ درجه و میانگین بارش باران ۳۰ میلی‌متر بوده‌است.

تاکسیرانی

حمل نقل مسافرین در شهر به وسیله سازمان تاکسیرانی شهرداری خوانسار صورت می‌گیرد. در این شهر ۸۵ دستگاه تاکسی فعال وجود دارد.

پایانه مسافربری

پایانه مسافربری جدید شهر خوانسار با مساحت شش هزار مترمربع و با زیربنای ۸۰۰ مترمربع در سال ۱۳۹۲ افتتاح شد.

بهداشت و درمان

در سال ۱۳۵۲ بیمارستان امدادی فاطمیه با مساحت زیربنای ۲۵۰۰ متر افتتاح شد نام این بیمارستان بعدها به بیمارستان فاطمیه تغییر پیدا کرد، همچنین در سال ۱۳۷۵ در طرح توسعه این بیمارستان ۴۸۰۰ متر دیگر به زیربنای این مرکز افزوده شد. بیمارستان فاطمیه خوانسار با ۶۴ تخت بیمارستانی وچهار تخت مراقبت‌های ویژه و درمانگاه و آزمایشگاه مجهز تنها بیمارستان فعال خوانسار است. این بیمارستان در بین بیمارستان‌های کمتر از ۱۰۰ تحت، دارای رتبه درجه یک استانی است. علاوه بر بیمارستان فوق، مرکز درمانی شهید بهشتی نیز در ۶ طبقه احداث شده‌است.

علاوه بر مراکز گفته شده، درمانگاه تأمین اجتماعی، درمانگاه خیرساز جواهری، درمانگاه شریعتی و نیز مراکز بهداشتی درمانی روستایی شهدای خم پیچ، شهید منتظری و مرکز ویست و مرکز بهداشتی درمانی شهری بیدهند نیز فعالیت دارند.