بازدید 11614
۱۱
دانستنی های حقوقی:
آشنایی با شروط تنصیف دارایی به نفع زوجه
زمانی زوجه می‌تواند از شرط تنصیف دارایی به نفع خود استفاده کند که طلاق صورت گرفته باشد. به عبارت دیگر امکان الزام شوهر برای اجرای شرط موصوف پیش از درخواست طلاق ناشی از درخواست وی وجود نخواهد داشت.
چنانچه سوء رفتار و سوء اخلاق زوجه موجب شده باشد تا زوج اقدام به طلاق وی کند، شرط تنصیف دارایی محقق نخواهد شد.
به گزارش «تابناک» زمانی زوجه می‌تواند از شرط تنصیف دارایی به نفع خود استفاده کند که طلاق صورت گرفته باشد. به عبارت دیگر امکان الزام شوهر برای اجرای شرط موصوف پیش از درخواست طلاق ناشی از درخواست وی وجود نخواهد داشت.
همچنین طلاق ناشی از تخلف زن از وظایف همسری یا سوءاخلاق و رفتار وی نباشد. به عبارت دیگر چنانچه سوء رفتار و سوء اخلاق زوجه موجب شده باشد تا زوج اقدام به طلاق وی کند شرط تنصیف دارایی محقق نخواهد شد.
باید حتما مرد متقاضی طلاق باشد. به عبارت دیگر مطابق قانون طلاق به اراده مرد است بنابراین چنانچه وی بخواهد از این حق قانونی خود استفاده کند، درست است که در واقع از قید و بند زندگی مشترک رهایی می‌یابد، اما ناگزیر به تمکین از شرط تنصیف دارایی خواهد بود.
این در حالی است که بسیار اتفاق افتاده که متقاضی طلاق زن است. در حالی که دلیل طلاق سوءرفتار یا عیوبی در مرد است که زن را بر آن داشته تا اقدام به طلاق کند. به عبارتی دیگر مواردی ممکن است محقق شود که موجب عسر و حرج زن شود و ادامه زندگی با مرد را برای وی با رنج و مشقت توام سازد، لذا می‌توان شرط موصوف را به گونه‌ای تنظیم کرد که این مورد را نیز در بر داشته باشد.
ملاک ارزیابی اموال در شرط تنصیف دارایی تا نصف اموال یا معادل آن است. به عبارت دیگر میزان و مبدا محاسبه نصف دارایی یا معادل آن، از کمترین اموال زوج تا سقف پنجاه درصد آن است.
زوجه این امکان را نخواهد داشت تا هر مالی از زوج را برای خود و در راستای شرط موصوف مطالبه کند. به عبارت دیگر شرط تنصیف دارایی فقط مختص به دارایی است که در زمان زوجیت حاصل شده باشد، بنابراین اموالی را که زوج پیش از ازدواج داشته یا به وی ارث رسیده است را نمی‌توان در راستای اجرای شرط موصوف به زوجه داد.
آخرین شرطی که باید وجود داشته باشد تا شرط تنصیف دارایی به نفع زوجه قابل اجرا باشد، موجود بودن اموال حین طلاق است؛ بنابراین شامل اموال از بین رفته اعم از تلف یا مفقود شده، نخواهد بود.
از طرف دیگر نکته‌ای که باید بدان توجه داشت مقدم بودن دیون بر اجرای شرط موصوف خواهد بود. چه اینکه مطابق قانون دیون فرد باید از دارایی وی پرداخت شود، در حالی که اجرای شرط تنصیف نیز از دارایی فرد صورت خواهد گرفت؛ لذا چطور می‌توان اجرای این شرط را بر تادیه دیون مقدم دانست؟ در حالی که هر دو از یک محل کارسازی می‌شوند.
اما در جمع‌بندی باید بیان داشت، تنها در شرایطی که زن درخواست جدایی نداده باشد و همچنین از وظایف زناشویی خود تخلف نکرده باشد و رفتار و اخلاق ناشایست نیز نداشته باشد، این شرط قابلیت اجرا پیدا می‌کند.
از طرف دیگر باید بیان داشت که احراز این موارد نیز بر عهده دادگاه است، لذا مرد همواره می‌تواند با اثبات و تحقق این امور، اجرای شرط تنصیف را با مخاطره روبرو سازد.
اما آیا به درستی می‌توان از این شرط به عنوان ابزاری در جهت برابری حقوق مرد و زن نام برد؟ چه اینکه همواره امکان مخفی کردن اموالی که بعد از زندگی مشترک حاصل می‌شود وجود خواهد داشت؛ لذا زوجه نیز با فرض حسن معاشرت و انجام وظایف قانونیش، در راه تشخیص و شناسایی این اموال دچار مشکل خواهد شد. زیرا امضای چنین شروطی به معنای مسدود شدن راه‌های جلوگیری از اجرای شرط نیست.
به عبارت دیگر همواره راه‌هایی وجود خواهد داشت تا با ایجاد ظاهری قانونی، اجرای شرط موصوف در حق زوجه را با مخاطره روبه‌رو کرد یا غیرممکن ساخت.
از همین روی و با توجه به مخیر بودن طرفین در درج شروط ضمن عقد ازدواج پیشنهاد می‌شود طرفین مسیر تحقق شرط تنصیف را از طریق حذف برخی قیود در آن هموارتر سازند یا آنکه در مواردی که طلاق به خواست زن و به‌واسطه عسر و حرج ناشی از زندگی مشترک است، باز هم تنصیف دارایی محقق شود.
اهمیت ایجاد این تغییر زمانی روشن می‌شود که بیان کنیم ممکن است دارایی مرد در زمان زندگی مشترک به هیچ عنوان اضافه نشده باشد. از طرف دیگر قبول و امضای شروط ضمن عقد ازدواج معمولاً با برقراری توازنی صورت می‌گیرد، به عبارتی دیگر امتیازی داده و در مقابل آن امتیازی گرفته می‌شود بنابراین زوج ممکن است از قبول و امضای این شرط به عنوان ابزاری برای پایین آوردن مهریه استفاده کرده باشد و این طور می‌شود که زن دیگر هیچ پشتوانه محکمی در زندگی نخواهد داشت.
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۱۲
انتشار یافته: ۱۱
یعنی کشک. با سلام نویسنده محترم مطلب خواهشمند است این اندک آرامش باقیمانده در زندگی مشترک زوجین را با درج اینگونه مطالب وتلقین تضییع حق زوجه در قوانین را به خطر نیندازید ، آیا درج مهریه بالا باعث دوام بیشتر زندگی مشترک شده است که دستکاری این شروط نیز مزید برآن گردد؟
تصنیف اموال یک حکم اسلامی نیستحتی یک رسم ایرانی هم نیست
تصنیف اموالی هم که در برخی از کشورهای غربی هست دو طرفه هست یعنی هم اموال مرد و هم اموال زن بعد از طلاق نصف می شود.
این چیزی که تو عقد نامه های جدید گنجانده شده کاملا یک طرف به نفع زن هست و در دکان هیچ عطاری نبوده
چرا نباید اموال زن هم نصف شود؟
سلام اگر طلاق به دلیل عسر و حرج از طرف زن باشد و با این وجود زن بتواند درخواست تنصیف داریی یعنی درخواست نصف دارایی شوهر را مطالبه کند مطمئن باشید بطور قطع آمار طلاق در کشور بسیار بالا می رود مهریه و نفقه و اجرت امثل بدیم.بعد از همه اینها تازه نصف اموالمون رو هم بدیم.واقعا که توی ایران مرد آزاریه تا مردسالاری چرا مرد ایرانی هم باید مهریه بده هم نفقه بده هم اجرت المثل بده و هم موقع طلاق نصف اموالش را بده؟در حالی که زن ایرانی در هزینه های زندگی شریک نیست و موقع طلاق هم اموالش را با کسی شریک نمیشه
در هیچ کجای جهان قوانین برای مرد اینقدر سخت گیرانه نیست.
مرد غربی نه مهریه میده و نه نفقه میده موقع طلاق هم اموال مرد نصف میشه و هم اموال زن نصف میشه
تازه همین تصنیف اموال در بسیاری از کشورهای غربی هم نه قانونه و نه عرف
زن غربی هم در هزینه های زندگی شریک هست و نصف خرج بر عهده اون هست و موقع طلاق هم نصف اموال زن به مرد میرسه
چرا فقط نصف داراییبیا کم کم بگو مرد وقتی ازدواج کرد یه چشم یه گوش یه پا یه دست یه کلیه یه طرف قلب ... خلاصه بدنش را هم بده زنه بره دیگه
چه قدر زن ذلیلی و موس موس کردن
بسه دیگه
چند سال دیگه هیچ فرزندی از پدر ارث نمیبره و این ننگی خواهد بود برای این دوره
چون مهریه دین ممتازه و با این مهریه های کذایی کدوم مردی میتونه ارث بجا بذاره
خواهید دید
شرط تنصیف که در سند نکاحیه آمده است هیچ مبنای عقلی و شرعی ندارد و در اصل ، این شرط کپی برداری از فرهنگ غرب است چون در غرب زن مهریه ندارد و به هنگام ازدواج آورده دارد و مرد هم آورده دارد که به هنگام جدائی کل اموالشان تنصیف می شود ولی در اسلام به دلیل وجود مهریه و اجره المثل ، دیگر هیچ وجه عقلی و شرعی برای تنصیف اموال زوج باقی نمی ماند و من توصیه میکنم مرد ها این شرط رو امضاء نکنند . پاسخ ها
ناشناس
| 
| ۱۵:۲۲ - ۱۳۹۸/۰۵/۱۲
اگر شرطی هیچ مبنای عقلی و شرعی نداشته باشه چرا باید در عقد نامه نکاح به شکل پیش فرض چاپ شده باشه؟معلومه که چاپ این شرط در سند ازدواج این توقع را برای خانواده زن بوجود میاره که حتما امضا شود و اگر مرد خودداری کنه همون روز اول سبب ایجاد دلخوری و اختلاف بین خانواده ها میشه
متاسفانه قانون گزاران به عاقبت کارشون نمی اندیشند و مدام قوانین ضد بنای خانواده وضع می کنند و نتیجه برداشت یک سویه قوانین به نفع زنان این شده که با هر تلنگری زن بره دادگاه و درخواست مهریه ، نفقه ، اجرت المثل و نصف دارایی مرد رو بکنه ، با احترام کامل به قوانین اسلامی و شرعی آیا این خود باعث وسوسه شدن یرای پیشگیری و ناسازگاری زنان و بویژه زوج های جوان و کم تجربه نخواهد شد ؟ جواب این سئوال در آمارهای وحشتناک و تکاندهنده رسمی طلاق داده شده است . دوستان قانونگزار تا دیر نشده و کلا بنیان خانواده را متلاشی نکرده اید برای این قوانین محدودیت استفاده و یا سطح ریالی تعیین کنید تا زن ها با استفاده از این قوانین باج خواهی نکنن از مردان ایرانی که خود زیر بار مشکلات گوناگون اقتصادی و اجتماعی در حال له شدن هستند .نکته آخر اگه یه مرد از همسرش قبل ازدواج تضمین مالی ویا غیر مالی بخواد همه تعجب می کنن اما زنان بدون دادن هیچ تضمینی و با دهها تضمین اخذ شده از همسر می ایند و اگه به کامشان نبود بازی را برهم می زنند و از این نمد کلاهی بدون زحمت به دستشان می رسد و متاسفانه مهریه و خیلی تضمین ها حکم باج خواهی پیدا کرده به داد نسل آینده این سرزمین برسید وقطار زندگی را به ریل خود برگردانید . سلامبا این اوضاع اقتصادی خراب و بیکاری جوانان که امکان ازواج دائم سخت شده و سن دختر و پسر برای این شرائط بالا رفته شما روز به روز هم به شرائط ازدواج دائم یک شرط سخت گیرانه دیگر اضافه کنید تا کلا ازدواج دائم رسمی در کشور از میان برود. امروز به دلیل این مشکلات و مسائل بسیاری از جوانان یا مسن شده یا رو به سوی روابط نامشرع آورده یا حد اکثر به سوی ازدواج سفید یا موقت رفته اند که کاری خطرناک است و بنیان خانواده را متزلزل خواهد کرد. دست انداران مملکت در این زمینه فکری اساسی بنمایند.