نظریه «چارلز داو» در بازار سرمایه چه می گوید؟
نظریه داو بر این فرضیه استوار است که قیمت، بازتاب همه اطلاعات موجود است. قیمت نشان دهنده مجموعه‌ای از بیم و امید و انتظارات همه مشارکت کنندگان در بازار است.
نظریه "داو" در بازار سرمایه، از آن دسته نظریاتی است که اوضاع و روند حرکتی بازار را تعیین میکند و در حدود ۱۰۰ سال پیش توسط "چارلز داو" اولین سردبیر روزنامه وال استریت ژورنال مطرح شد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بازار سرمایه (سنا)، عقاید او پایه‌های تحلیل تکنیکی و نظریه داو امروز را تشکیل می‌دهد. چارلز داو اعتقاد داشت که رفتار شاخص‌ها بازتاب بیم و امید سراسر بازار است. الگو‌های رفتاری مورد نظر او در مورد همه بازار‌های سراسر جهان کاربرد دارد. چارلز داو نظریه خود را از تحلیل قیمت بازار در اواخر قرن نوزدهم گرفت. با این که نظریه داو منسوب به "چارلز داو" است، اما "نلسن" و "همیلتون" آن را به صورت امروزی اصلاح کردند.
نظریه داو بر این فرضیه استوار است که قیمت، بازتاب همه اطلاعات موجود است. قیمت نشان دهنده مجموعه‌ای از بیم و امید و انتظارات همه مشارکت کنندگان در بازار است. حرکات نرخ بهره، انتظارات در مورد درآمد، پیش بینی عواید، نوآوری در کالا و هر چیز دیگری بر قیمت‌های بازار تأثیر می‌گذارند و آنچه انتظارش را ندارید اتفاق می‌افتد.
همیلتون متوجه شد بعضی اوقات بازار نسبت به اخبار خوب، واکنش منفی نشان می‌دهد. برای او این امر استدلال ساده‌ای داشت: بازار به جلو نگاه میکند و اخبار قبل از آن که به دست عموم برسند در قیمت‌ها انعکاس یافته اند.
این اصل معنی ضرب المثل قدیمی وال استریت را روشن میکند که می‌گوید "در شایعات بخرید در اخبار بفروشید. " یعنی با شروع درز کردن شایعات خریداران وارد می‌شوند و قیمت‌ها را بالا می‌برند و وقتی خبر‌ها رسید قیمت‌ها آنقدر بالا رفته که به طور کامل بازتاب آن اخبار شده اند.
بر طبق اصول نظریات داو؛ همه چیز در شاخص‌ها لحاظ می‌شود.
بر اساس این نظریه، شاخص بازار سه نوع روند دارد. یک روند؛ خود دارای سه مرحله است مثلا در یک روند صعودی، ابتدا بازار در جهت اصلی روند حرکت میکند در مرحله بعد یک حرکت اصلاحی دارد که یک سوم تا دو سوم مسیر را در بر میگرد که این روند ثانویه است.
نوساناتی که در بطن روند ثانویه وجود دارد مرحله سوم روند است. روند‌های بزرگ دارای سه مرحله هستند: مرحله تراکم یا تجمیع، مرحله مشارکت عمومی و مرحله توزیع.
داو بر این اعتقاد بود که شاخص‌ها باید همدیگر را تأیید کنند و حجم معاملات باید روند را تأیید کند. در روند صعودی حجم معاملات بالا می‌رود و روند‌ها تا زمانی که اخطار قطعی بازگشت دریافت نکنند به حرکت خود ادامه می‌دهند.
