بازدید 9728
گفتگو با دکتر جعفر خیرخواهان به بهانه ۲۹ اسفند؛

در ۶۸مین سالگرد ملی شدن صنعت نفت؛ آیا طلای سیاه برای ایران نعمت بوده است یا نقمت؟

خیرخواهان معتقد است با ساختار کنونی حکمرانی و توزیع قدرت در کشور بعید است تحریم‌های نفتی هم بتواند حتی تلنگری بزند تا از حرکت در مسیر اشتباه که تاکنون طی شده است خودداری کنیم و مسیرمان را در جهت خلاصی از وابستگی به نفت تغییر دهیم. ما شبیه معتادی شدیم که به راحتی امکان خلاصی از وابستگی به نفت را نداریم و اراده جدی و درک و فهم واقعی نسبت به بد بودن این اعتیاد و تبعات کاملا منفی آن را هم هنوز پیدا نکردیم.
کد خبر: ۸۸۶۹۰۳
تاریخ انتشار: ۲۹ اسفند ۱۳۹۷ - ۱۸:۳۰ 20 March 2019
تابناک اقتصادی۱۱۰ سال از زمان اکتشاف نفت و ۶۸ سال از زمان ملی شدن صنعت نفت می‌گذرد، اما هنوز دولتمردان ما نتوانسته اند آن گونه که باید از این موهبت الهی در راستای رشد و توسعه اقتصادی استفاده کنند. در شصت و هشتمین سالگرد ملی شدن صنعت نفت در گفتگو با دکتر جعفر خیرخواهان کارشناس اقتصاد و مترجم کتاب "معمای فراوانی، رونق‌های نفتی و دولت‌های نفتی" سعی نمودیم تا به پرسش‌های متداول در زمینه نفت و درآمد‌های نفتی ایران پاسخ دهیم.
 
به گزارش تابناک اقتصادی، در سال ۱۲۸۰ شمسی بود که ایران امتیاز بهره برداری از نفت خود را به یکی از اتباع انگلیسی به نام دارسی واگذار کرد. این امتیاز در ابتدا چندان جدی گرفته نشد چرا که کوشش‌های فراوان برای اکتشاف نفت با شکست‌های پی در پی مواجه شد. سرانجام در سال ۱۲۸۷ بود که تلاش‌ها برای اکتشاف نفت در ایران در منطقه مسجد سلیمان به بار نشست و یکی از چاه‌ها به نفت رسید. این آغازی بود بر دوران نفتی ایران. هم اکنون ۱۱۰ سال است که ایران از موهبت الهی نفت برخوردار شده است و در این مدت صنعت نفت با افت و خیز‌های فراوانی همراه بوده است.
 
یکی از مهمترین وقایع برای صنعت نفت در عمر ۱۱۰ ساله خود، ملی شدن آن در ۲۹ اسفند ماه سال ۱۳۲۹ بود. این امر با تلاش‌های محمد مصدق حاصل شد. امروز درست ۶۸ سال از زمان ملی شدن صنعت نفت می‌گذرد و در این مدت پرسش‌های فراوانی پیرامون درآمد‌های نفتی و تاثیر آن بر اقتصاد کشور مطرح بوده است. از این رو خبرنگار تابناک اقتصادی در گفتگویی با دکتر جعفر خیرخواهان از اساتید بنام اقتصاد و مترجم کتاب "معمای فراوانی، رونق‌های نفتی و دولت‌های نفتی" سعی نمود تا در حد امکان به پرسش‌های متداول در زمینه نفت و درآمد‌های نفتی ایران پاسخ دهد.
 
جعفر خیرخواهان تابناک اقتصادی
 
به نظر شما نفت و درآمد‌های نفتی، از زمان کشف آن تاکنون برای اقتصاد ایران نقمت (بَلا) بوده یا نعمت؟
 
نفت یک ثروت و سرمایه ملی است و نباید به آن به چشم یک درآمد نگاه کرد. چون درآمد، حاصل زحمت و تلاش و فعالیت مفید اقتصادی است درحالیکه نفت و سایر منابع طبیعی موهبت و هدیه طبیعت است که به رایگان به برخی کشور‌ها داده شده است. منابع طبیعی متعلق به همه نسل‌ها است و نسل فعلی نمی‌تواند فکر کند این ثروت فقط متعلق به آنهاست و حق ندارد همانند درآمدی که کسب کرده است این ثروت را هر طور که دوست دارد خرج کند.
 
بیشتر بخوانید
از این جهت که نفت اولاً باعث تحریک بیگانگان و دخالت کشور‌های قدرتمند مانند انگلیس و شوروی و امریکا در امور داخلی کشور شد و ثانیاً رهبران ایران را دچار این توهم کرد که پول نفت به آن‌ها قدرت انجام هر کاری را می‌دهد و احساس ثروتمند شدن کردند و ثالثاً رانت نفت به تشویق رفتار‌های رانت جویی و سیاست‌های ضدتولیدی کمک کرد، می‌توان گفت: نفت برای مردم ایران بیش از آنکه نعمت باشد نقمت بوده است و مانع توسعه کشور شده است.
 
البته اشاره به این نکته ضروری است که از رانت نفت در مقاطعی برای ایجاد زیرساخت‌های توسعه‌ای و فعالیت‌های زیربنایی کشور استفاده شد، اما در مجموع که نگاه می‌کنیم شیوه برخورد و نگاه سیاستمداران و مردم با نفت و خرج کردن پول نفت به گونه‌ای بوده است که جوانب منفی آن بر موارد مثبتش سنگینی می‌کند.
 
آیا ملی شدن صنعت نفت به ضرر ایران بود یا به نفع ایران؟ چون برخی‌ها در زمان ملی شدن صنعت نفت با آن مخالف بودند یا حتی هم اکنون نیز هستند کسانی که این ملی شدن را به ضرر ایران میدانند؟
 
اگر منظور از ملی شدن صنعت نفت، بیرون آوردن مالکیت و مدیریت صنعت نفت از دست انگلستان و حذف شرکت نفت ایران و انگلیس باشد بدیهی است این خلع ید به نفع ایران بوده است. در عین حال که باید تاسف خورد چرا ایران و صنعت نفت نتوانست از این استقلال به نحو احسن استفاده کند و شرکت ملی نفت ایران به یک قدرت مطرح علمی و فناوری در حوزه اکتشاف و استخراج نفت در دنیا تبدیل بشود. درنتیجه بعید می‌دانم کسی یا کسانی پیدا شوند که مخالف ملی شدن صنعت نفت از این حیث باشند. اما اینکه نفت را اصطلاحا ملی کردیم یعنی اختیار درآمد‌های آن را تماما در دستان دولت مستقر بر سر کار و نمایندگان مجلس گذاشتیم که در دوره چند ساله تصدی خود هر کاری خواستند با پول نفت بکنند این یک تصمیم اشتباهی بوده است و بخش زیادی از مشکلات اقتصادی و سیاسی کشور به همین وابستگی مستقیم دولت به رانت نفتی باز می‌گردد. متاسفانه هیچگاه این بینش و درک گسترده پیدا نشد و عملی نگردید که نفت را یک ثروت بین نسلی بدانیم و صرف امور جاری و هزینه‌های روزمره کشور و متورم کردن نظام اداری دولت نکنیم.
 
آیا دورانی بوده که ما بتوانیم از درآمد‌های نفتی که داشتیم بخوبی و در راستای رشد و توسعه اقتصادی استفاده کنیم؟
 
بله در دهه ۱۳۳۰ زمانی که ابوالحسن ابتهاج سازمان برنامه و بودجه را تاسیس کرد و نیز دهه ۱۳۴۰ که مدیران و پیروان ابتهاج مدیریت این سازمان را در دست گرفتند، توانستیم از درآمد‌های نفتی بخوبی بهره ببریم. اصولا هدف از تاسیس سازمان برنامه این بود که از پول نفت برای عمران و آبادانی کشور و کمک به توسعه بلندمدت اقتصادی استفاده شود و انصافا طرح‌های عمرانی مفیدی در سراسر ایران با پول نفتی که در آن سال‌ها خیلی هم زیاد نبود به اجرا درآمد. همچنین در دولت آقای خاتمی که قیمت نفت حتی سقوط زیادی کرده بود از پول نفت (که من پرهیز دارم درآمد نفت بنامم) برای اجرای طرح‌های مفید اقتصادی استفاده شد. اما در سایر دوره‌ها خصوصا در سال‌های دولت احمدی نژاد به بدترین شکل ممکن این ثروت ملی بادآورده را برباد دادیم و کشور را دچار مصیبت عظما کردیم.
 
چرا کشور‌هایی مانند نروژ و حتی در سال‌های اخیر امارات و قطر توانستند بخوبی از این درآمد‌های نفتی خود استفاده کنند، ولی ما نتوانستیم این کار را انجام دهیم؟ آن‌ها چه کردند که ما انجام ندادیم؟
 
امارات و قطر را نباید در کنار نروژ قرار داد، زیرا با وجود درآمد سرانه بالای این دو کشور، آن‌ها اصلا قابل مقایسه با نروژ از نظر درجه توسعه یافتگی و شاخص‌های دموکراسی و مشارکت مردمی و رعایت حقوق بشر و نبود فساد نیستند. اما اگر بخواهیم به علت موفقیت نروژ در استفاده مناسب از پول نفت اشاره کنیم باید بگویم کشور نروژ توسط کسانی اداره می‌شود که عاقبت اندیش و آینده نگر هستند. یعنی تصمیم گیران و سیاستمداران و نیز مردم نروژ به تجربه اشتباه کشور‌های عضو اوپک در شوک اول و دوم نفتی نگاه کردند و از آن‌ها درس عبرت گرفتند. یعنی پول نفت را خیلی سریع خرج امور روزمره و تبدیل کشورشان به یک جامعه مصرف زده ضدتولیدی نکردند. نروژی‌ها خیلی سریع با تاسیس صندوق ذخیره نفتی تمام پول و رانت نفت را برای استفاده آیندگان و نسل‌های بعدی کنار گذاشتند و به اصطلاح علمای دینی ما مصرف این پول نفت توسط نسل فعلی را حرام دانستند و به این حرام بودن هم عمل کردند و تاکنون پایبند مانده اند. این رمز نعمت بودن نفت برای کشور‌هایی مانند نروژ و نقمت و بلا بودن نفت برای کشور‌هایی مانند ایران یا ونزوئلا است.
 
چقدر صندوق توسعه ملی می‌تواند خواسته‌های ما از درآمد‌های نفتی رو تحقق ببخشد؟
 
همانطور که در پاسخ به پرسش بالا گفتم صِرف ایجاد صندوق توسعه ملی یا هر اسم زیبای دیگری که می‌خواهیم بر روی آن بگذاریم باعث نخواهد شد تا خواسته‌ها و آرزو‌های ما تحقق یابد بلکه باید راهی پیدا کنیم که جلوی وسوسه ما را برای خرج کردن آنی این پول بی زبان و اصطلاحا بدون صاحب را بگیرد. همانطور که می‌دانیم بیشتر این ثروت نفتی متعلق به آیندگان است و آن‌ها هم هنوز به دنیا نیامده اند یا حضور و قدرتی در تصمیم گیری‌ها ندارند تا جلوی ولع سیری ناپذیر سیاستمداران و قدرتمندان کنونی را از خرج کردن آن‌ها بگیرند. پس تا زمانی که ما گرفتار سیاستمدار‌های کوته نگر و جامعه آزمندی هستیم که هر چه زودتر می‌خواهد این منابع نفتی را خرج کند هیچ راهکاری جواب نمی‌دهد.
 
به نظر شما تحریم‌های نفتی می‌تواند اقتصاد ما رو به سمت خلاص شدن از وابستگی نفتی و معایبش پیش ببرد؟
 
با ساختار کنونی حکمرانی و توزیع قدرت در کشور بعید می‌دانم تحریم‌های نفتی هم بتواند حتی تلنگری بزند تا از حرکت در مسیر اشتباه که تاکنون طی شده است خودداری کنیم و مسیرمان را در جهت خلاصی از وابستگی به نفت تغییر دهیم. ما شبیه معتادی شدیم که به راحتی امکان خلاصی از وابستگی به نفت را نداریم و اراده جدی و درک و فهم واقعی نسبت به بد بودن این اعتیاد و تبعات کاملا منفی آن را هم هنوز پیدا نکردیم. درنتیجه علیرغم شعار‌هایی که چهل سال است در مخالفت و محکومیت اقتصاد نفتی و تک محصولی می‌دهیم در عمل هیچ قدمی برای رفع این وابستگی تاکنون برنداشته ایم و کماکان داریم این مسیر را ادامه می‌دهیم.
تور تابستان ۱۴۰۳
آموزشگاه آرایشگری مردانه
تبلیغات تابناک
اشتراک گذاری
مطالب مرتبط
نظرات بینندگان
غیر قابل انتشار: ۵
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۳۱
به عنوان کارشناس علوم سیاسی عرض میکنم، نفت برای ایران هم نعمت بود و هم دشواری، از این جهت که کاستی های زیادی در ساختار اقتصاد ایران چه قبل و چه پس از انقلاب را تا حدی جبران نموده نعمت است، اما از آن جهت که دولت ها را بجای وامدار نمودن به مالیات دهنده، به صادرات نفت وابسته کرده باعث مصیبت هایی شده که تورم افسار گسیخته و دو رقمی طی چند دهه اخیر یکی از نمودهای آنست.

لحظه ای تصور کنیم "نفت" نداشتیم! بعید میدانم اقتصاد ایران بدلایل متعدد راه کشورهای پیشرو در منطقه از جمله ترکیه را می رفت. صنعت پوشاک ترکیه، صنعت و تجارت توریسم در ترکیه ... ده ها میلیارد دلار درآمد ارزی عاید آن کشور میکند، آیا حتی بدون نفت ما چنین اراده ای داشتیم و داریم؟
نفت مثل هر منبع تولید ثروت دیگری نعمت است اما ملی بودنش بی عدالتی محض و مایه فساد است.
وقتی با کشورهایی مثل ژاپن و کره جنوبی و بسیاری از کشور ها حتی از کشوری مثل ترکیه مقایسه شویم میبینیم که نفت باعث بد بختی و تن پروری ما شده است.بخصوص وقتی که همراه با بی کفایتی در مدیریت هم باشد
پاسخ ها
ناشناس
| Canada |
۰۱:۰۷ - ۱۳۹۸/۰۱/۰۱
بی کفایتی مدیریتی
بايد سرمايه هاي زيرزميني را روي زمين ايران عزيز
بكار برد اين گونه آيندگان بهره خواهند برد اين تنها
راه عاقبت انديشي است سرمايه ايران بايد براي
ايران باشد
نفت نعمت نیست
من نعمتم
نفت نعمتی بوده است که شما نمی دانید چه انداز دنیا و کشورهای پیشرفته برای یک لیتر ان ارزش قایل هستند و موتور رشد و توسعه اقتصادی کشورهایی همچون نروژ و امریکا و کانادا و... هست ولی متاسفانه در ایران چون بلد نیستیم مدیریت کنیم و اصلا نمی دانیم ارزش افزوده واقعی چیست و ان را فقط برای خوشایند دولتها و دادن سوبسید استفاده می کنیم تبدیل به نقمت شده است. تمام کشورهای دنیا که کمی دارای مدیریت هستند و منابع نفت و گاز مانند ایران دارند از ثروتمند ترین کشورهای دنیا هستند ولی ما عوضش ال اقاها و هدایتی ها و خاوری ها و بابک زنجانی ها و هزاران مورد دیگر داریم!
برای انهائیکه بچه هایشان در امریکا است نعمت وبرای ملت نکبت وبدبختی و گرسنگی ونقمت
برای اینکه متوجه شویم که نفت و گاز ایران چه ارزشی برای اقتصادها دنیا دارد و ما قدر ان را نم دانیم همین ژاپن و ترکیه را مثال می زنیم. ژاپن مجبور است برای همان نفت و گاز تولید و مصرفی ایران در طول سال که تقریبا معادل مصرف انرژی کل ژاپن است حدود 150 میلیارد دلار وارد کند. برای اینکه عظمت این میزان را متوجه شویم باید بگوییم که کل صنعت ماشین سازی ژاپن گه در دنیا سرامد است در سال گذشته از ژاپن 4 میلیون ماشین به دنیا صادر کرده که اگر متوسط در هر ماشین فقط 5 هزار دلار سود خالص باشد می شود 20 میلیارد دلار! یعنی ما با ذخایر نفت و گاز خود 7 برابر صنعت ماشین سازی ژاپن سود کردیم ولی می بینید وضع معیشت مردم ایران و ژاپن را. مثال دیگر ترکیه است. ما نه تنها از ترکیه 150 میلیارد دلار خالص جلو هستیم بلکه ترکیه هم برای تامین انرژی خود باید 50 میلیار دلار نفت و گاز در سال وارد کند. یعنی از ایران 200 میلیارد دلار عقب است. ولی ببینید ما در مدیریت اقتصادی چه کردیم که حالا بسیار از کارشناسان و همان مدیران اقتصادی و حتی مردم از ترکیه و وضعیت بهتر اقتصادی ان الگو درست می کنند! کاری که مدیران اقتصادی ایران و ونزویلا با این همه ذخایر و قدرت اقتصادی ناشی از ان کردند را باید در کتاب گینس اورد. هر چند کتاب گینس هم نمی تواند از این رکوردهای ضعف مدیریت و دانش اقتصادی تغجب نکند و ان را تخیل نداند!
نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت نقمت
بنام خدا
بدون شک نفت نعمت بزرگی است و اگر در مسیر صحیح بهره برداری مورد استفاده قرار بگیرد این نعمت ارزش بیشتر و بهتری پیدا می کند.
ولی این نعمت به علت عدم استفاده صحبح تبدیل به نقمت شده.
با احترام به ایشان. ولی همان فرمایش ایشان که نفت یک سرمایه است و باید برای نسلهای اینده باقی بماند با نهایت معذرت نشان می دهد که چرا ما با این سطح دانش مدیران و کارشناسان و مسئولان اقتصادی و سیاسی نتوانستیم از نعمت نفت استفاده کنیم. این جمله که دهها سال است در ایران مد شده و می گویند نفت را باید برای نسلهای اینده گذاشت همان مانند برای نهادن چه سنگ و چه زر! اگر کشورهای دنیا که در عصر ذغالسنگ همین منطق را داشتند و از ذغالسنگ استفاده نمی کردند تا نسلهای اینده انها ضرر نکنند الان کشورهایی مانند امریکا و روسیه و چین و انگلیس و فرانسه و اروپا از فقیر ترین کشورهای دنیا بودند. نعمت خدا برای استفاده است ولی با شرط تعقل و استفاده منطقی و علمی از ان که همان ایجاد ارزش افزوده و مزیت اقتصادی است که مدیران ایرانی دهها سلا است نتوانستند متوجه بشوند و نتیجه را می بینیم!
برای ما نکبت بوده برای آقازاده ها و برخی مسئولان نعمت !!!!!
کشور نروژ توسط کسانی اداره می‌شود که عاقبت اندیش و آینده نگر هستند. نه مدیران و اقتصاد دانانی که تصور می کنند نفت باید برای نسلهای اینده باقی بماند چون در این فرض باطل هستند که دنیا اقتصاد و صنعت و سیاست اصلا دینامیک نیست و اگر نفت 50 سال پیش ارزش داشته تا 500 سال اینده هم ارزش دارد! اگر اقتصاد دانان نروژی می خواستند مانند ما فکر کنند نباید حتی یک بشکه نفت خود را استخراج می کردند و می گذاشتند برای نسلهای اینده نروژ چون نروژ بدون نفت هم مرفه و پیشرفته بود. ولی مدیران نروژی می دانند که دنیا دینامیک و در حال تغییر است. الان است که نفت بازار دارد و خوب ان را می توان تبدیل به پول نقد دلار یا یورو یا سرمایه گذاری در سهام شرکتهای پیشرو دنیا و حتی شرکتهای پیشرو انرژی اینده مانند باد و خورشید کرد. باید تا می توان این دخایر را سریعتر به پول نقد رساند و 30 سال دیگر که با افزایش سرسام اور انرژی باد و خورشید و شیل نفتی ارزش نفت تقریبا مانند ذغالسنگ می شود انزمان نسلهای اینده نروژ زمامداران امرزو نروژ را ملامت نخواهند کرد که چرا خساست به خرج دادید و از نفت زمانی که ارزش داشت استفاده نکردید تا برای ما ذخیره کرده باشید!

و از همه مهمتر نروژیها این حقیقت ساده را که مردم ما که هیچ و انتظاری هم نباید داشت که همه مردم بدانند ولی حتی متخصصان نفت و انرژی و اقتصاد ما نمی دانند به خوبی می دانند که نفت تقریبا نا متناهی است. انچه در باره پایان ذخایر نفت گفته می شود غیر علمی است. ایران 150 میلیارد بشکه نفت ذخیره ندارد بلکه فقط در ایران 1000 میلیارد بشکه نفت شناخته شده موجود است. و در دنیا هم همین است. تازه غیراز دخایر بی انتهای شیل نفت ( نفت سنگ) . انچه ما می گوییم 150 میلیارد بشکه یعنی میزانی که الان با تکنولوژی امروز که شرکت نفت ایران دسترسی دارد می توان استخراج کرد که حدود 15 درصد است. ولی همین میزان درامریکا به بالای 40 درصد رسیده. اگر ما به ان تکنولوژی دسترسی داشته باشیم میزان ذخایر نفت ما به بالای 400 میلیارد بشکه نفت می رسد. حتی عربستان هم بالای 2000 میلیارد بشکه نفت در جا دارد ولی فقط 15 درصد ان یا 300 میلیارد بشکه ان با تکنولوژی امروز عربستان قابل بهره برداری است! کمی علمی تر به مسایل نگاه کنیم. این میزان درصد بهره برداری هر سال در دنیا در حال پیشرفت است. بسیار قبل از اینکه نفت وگاز در دنیا تمام شود صدها سال فاصله هست. تا انزمان هم دیگر انرژی باد و خورشیدی نیازی به نفت باقی نمی گذارد و صنعت بازیافت هم مصرف پتروشیمی را به شدت تثبیت یا کاهش خواهد داد!
پاسخ ها
ناشناس
| Canada |
۰۱:۱۲ - ۱۳۹۸/۰۱/۰۱
نفت شیل هزینه بالایی برای استخراج دارد و منجر به نابودی محیط زیست می شود برای همین با کمی افت قیمت از مدار تولید در کشور هایی مثل کانادا و آمریکا از تولید خارج و با افزتیش قیمت دوباره به چرخه تولید بر می گردد
استفاده و استخراج نابجا یا ناکارا باعث صدمات جبران‌ناپذیری به محیط زیست میشه که با دهها برابر هزینه هم قابل جبران‌نخواهد بود
با وجود مسئولین نقمت بوده یا پول نفت را تاراج کرده اند ویا دو دستی تقدیم کشورهای دیگر کرده اند.
در یک کلام لیاقت استفاده از این نعمت خداداد را نداشتیم و فرهنگ مصرف گرایی و تن پروری به جای تولید در بین ما رایج شد
نعمتهای خداوند را اگر درست استفاده نکنی تبدیل به بلا می شود. در کشور ما با بی درایتی و سوء استفاده نفت تبدیل به بلا شده. در کشورهای عربی ، بدون هیچگونه منابع طبیعی و با اقلیم بیابانی، نعمتی است برایشان.
لطفا یه بار یکی توضیح بده ملیزشدن نفت یعنی چی؟!! یعنی الان نفت کشورهای دیگه که مثل مصدق نداشتن و روز ملی شدن نفت ندارند چه
جوریه؟!!! مثلا فساد و اختلاس توش نیست یعنی ملی نیست!!!!
ایران در حال حاضر فقط نفت میفروشه و کشور اداره میشه هیچی برا صادرات نداریم.
این گفتمان همانند آن است که بگوییم چاقو وسیله ای است خوب یا بد . موضوع نحوه بکارگیری است و اینکه در دست چه کس و کسانی قرار گرفته . بنابر این نفت قطعا نعمت بوده و هست حال اگر ما لیاقت بکارگیری درست آن را نداشته ایم عیب بر ماست . بسیار راحت میتوان با کشور هایی که از محل نفت ذخیره های ارزی و صندوق های ارزی را برای کشورشان ایجاد کرده اند را با خود قیاس کنیم و خود را تحلیل کنیم نه نفت را .
برای مردم نقمت. وبرای. سران ومدیران. برای چرخاندن بی درد سر. مملکت. و نعمت
برا مسئولین نعمت بود اونم چه نعمتی
عدم مدیریت ما ربطی به نفت ندارد! نفت هم مثل همه مواهب دیگر طبیعت است.
ایران بدون نفت میشه افغانستان شایدم بدتر
مسیولین و مدیران نعمت رو تبدیل به نقمت کردند
تقريبا تمام كشور هاى جهان تحت سلطه ومستعمره يك گروه اختا پوسى هستند وربطى به نوع وميزان منابع انها ندارد ملى شدن درايران باعثث بالارفتن توان مانور دولتها ى مستقر بعد از ملى شدن نفت شد
الان نفت میلی است برای آقا زاده ها که پولش را هر جور خواستند در امریکا و کانادا و،،،،،،،خرج می کنند میلی میلی،،،اما کوخ نشینان شهر ها و روستاها از این سفره خدا دادی بهره مند نمی شوند
نعمتی که بامدیریت افرادی نالایق تبدیل به نکبت برای مردم شد،البته برای خودشون عالی بود،یک عده خوب گردن کلفت کردن باپول نفت
داشتن نفت یا نداشتن آن به تنهایی نمیتواند عامل خوشبختی یا بدبختی باشد. میتوان داشتن نفت را در سایر کشورها مقایسه کرد نروژ و ونزوئلا دو نمونه بارز هستند. امارات و لیبی قطر و عراق و .....
باید توجه داشت که دلیل اصلی رهبران ملی کردن نفت مانند کاشانی و مصدق و بسیاری دیگر از سیاستمداران و موافقت اغلب مردم ایران با ولی شدن صنعت نفت ،قطع دخالت های زیانبار شرکت نفت ایران و انگلیس در شئونات ملت ایران بود، این دخالت‌ها از انتصاب‌ها در دولت ها تا دخالت در انتخابات مجلس و حتی پرداخت حقوق ماهیانه به عده زیادی حتی از عشایر منطقه بود. اسناد خانه سدان (نماینده شرکت نفت ایران و انگلیس قبل از ملی شدن نفت در تهران) بخوبی ابعاد این دخالت‌ها را نشان داده و هنوز هم مطالعه آن بهت آور است. اصلی ترین دلیل اشغال ایران از سوی متفقین در زمان جنگ جهانی دوم و حتی تغییر شاه مملکت از سوی یک نیروی خارجی که در تاریخ ایران سابقه نداشت،همین منافع ودخالت‌های خشن شرکت مذکور برای حفظ منافع خود بود. در حقیقت هندوستان قبل از استقلال از سوی کمپانی هند شرقی اداره میشد و ایران از سوی کمپانی نفت ایران و انگلیس.
برچسب منتخب
# حمله به کنسولگری ایران در سوریه # اسرائیل # حمله ایران به اسرائیل # کنکور # حماس