بلعیده شدن ۷۴ درصد از بودجه توسط شرکتهای دولتی
لایحه بودجه سال 98 نشان می دهد که 74 درصد از کل بودجه کشور متعلق به بودجه شرکت های دولتی است؛ بودجه ای که بررسی آن علاوه بر صرف زمان بسیار، نیازمند وجود گزارش عملکرد شرکت ها در سال های گذشته است و به همین دلیل نمایندگان مجلس، همواره از بررسی بودجه این شرکت ها صرف نظر نموده اند. راه خلاصی از شرکت های دولتی، خصوصی سازی آن هاست که آن نیز در سال های اخیر با چالش های جدی روبه رو شده است.
به گزارش «تابناک اقتصادی»؛ علی طیب نیا وزیر سابق اقتصاد در دوازدهم اسفند ماه سال 1395 در حاشیه دهمین همایش مالی و مالیاتی، شرکت های دولتی را این گونه تعریف نمود: شرکت دولتی یعنی منبع تولید رانت، شرکت دولتی یعنی سفر خارجی، شرکت دولتی یعنی عضویت در هیأت مدیره، شرکت دولتی یعنی حقوق نجومی و شرکت دولتی یعنی مَفسده.
این تنها بخشی از تعریف های طیب نیا پیرامون شرکت های دولتی بود. این شرکت ها هم اکنون به مثابه زنجیری بر پای دولت هستند که جز هزینه چیزی برای دولت ندارند.
بعد از آن که رئیس جمهور روحانی در چهارم دی ماه 1397 لایحه بودجه سال 1398 را تقدیم مجلس کرد، مشخص شد که سهم شرکت های دولتی از بودجه کل کشور چیزی در حدود 74 درصد است و از 1703 هزار میلیارد تومان بودجه کل کشور در سال 1398، بودجه ای در حدود 1274 هزار میلیارد تومان را به خود اختصاص داده اند. این میزان بودجه در نظر گرفته شده برای شرکت های دولتی در لایحه بودجه سال 1398 رشدی 52 درصدی را نسبت به قانون بودجه سال 1397 داشت و این در حالی بود که بودجه عمومی کل کشور در سال آینده تنها 7.8 درصد نسبت به قانون بودجه سال جاری رشد کرده بود. سهم بودجه شرکت های دولتی از کل بودجه کشور در ده سال اخیر را در جدول زیر مشاهده می کنید.
بررسی وضعیت شرکت های دولتی و بودجه آن ها حائز دو نکته بسیار مهم است؛ نخستین نکته با اهمیت در بودجه شرکت های دولتی این است که در واقع هرچند بودجه شرکت های دولتی هر ساله به همراه بودجه عمومی به قوه مقننه تقدیم می شود، ولی نمایندگان عملاً بودجه این شرکت ها را بررسی نمی کنند. زیرا بررسی بودجه شرکت های دولتی علاوه بر صرف زمان بسیار، نیازمند وجود گزارش های عملکرد شرکت ها در سال های گذشته است که این گزارش ها نیز در زمان بررسی بودجه شرکت ها، ارائه نمی شوند و در نهایت آنچه در لایحه به عنوان بودجه شرکت های دولتی درج می شود، به تصویب نمایندگان مجلس می رسد؛ بنابراین، می توان گفت عملاً بیش از 70 درصد از بودجه هر ساله بدون آن که بررسی بر روی آن از سوی نمایندگان صورت گیرد، تصویب می شود.
دومین نکته مهم در مورد شرکت های دولتی این است که این شرکت ها از همین عدم بررسی نمایندگان سوءاستفاده کرده و در جریان تصویب بودجه، خود را سودده نشان می دهند و این در حالی است که اکثر آن ها زیان ده هستند.
بررسی جعفرزاده ایمن آبادی از نمایندگان مجلس در سال گذشته نشان داد که در سال 1390 حدود 113 شرکت و در سال 1394 حدود 134 شرکت زیان ده بوده اند اما در جریان تصویب بودجه خود را سودده نشان داده اند. این نمایش سوددهی شرکت های دولتی در قانون بودجه سبب شده که شرکت های دولتی هر ماهه بخشی از نقدینگی خود را تحت عنوان علی الحساب مالیات (یک دوازدهم) به سازمان امور مالیاتی پرداخت کنند، در نتیجه شرکت های دولتی که درگیر مشکل زیان و گاهی زیان انباشته هستند با مشکل کسری نقدینگی نیز روبه رو می شوند. همین کسری نقدینگی باعث می شود تا دولت مجبور شود که به این شرکت ها کمک نماید چرا که طبق قانون ماده 69 محاسبات عمومی کشور دولت مکلف شده است که به شرکت های زیان ده پول پرداخت کند.
در قانون ماده 69 محاسبات عمومی کشور آمده است: اعتباراتی که در قانون بودجه کل کشور به عنوان کمک براي عملیات جاري شرکت هاي دولتی منظور می شود به موجب حواله و درخواست وجه مقامات مجاز شرکت هاي مذکور با رعایت مقررات مربوط توسط خزانه قابل پرداخت خواهد بود. هرگاه پس از پایان سال مالی زیان شرکت بر اساس ترازنامه و حساب سود و زیان مصوب مجمع عمومی از مبلغ پیش بینی شده در بودجه مصوب مربوط کمتر باشد، شرکت مکلف است ابتدا زیان حاصله را از محل منابع داخلی پیش بینی شده در بودجه مصوب خود تأمین و از کمک دولت فقط براي جبران باقی مانده زیان استفاده نماید و مازاد کمک دریافتی از دولت ناشی از تقلیل زیان پیش بینی شده را به حساب خزانه واریز نماید.
حالا با تمام این مضرات شرکت های دولتی، پرسش این است که چگونه می توان این بند را از پای دولت باز کرد؟
اولین و آخرین راه برای رهایی دولت از بند شرکت های دولتی و بودجه سرسام آور هر ساله آن ها، واگذاری آن ها به بخش خصوصی است یا به اصطلاح خصوصی سازی آن ها؛ موضوعی که در تمام طول این سال ها یا واقعی انجام نشده است یا اگر هم به بخش خصوصی واگذار شده با ابهامات فراوانی همراه بوده است؛ برای نمونه در این سال ها به خصوصی سازی شرکت هایی چون نیشکر هفت تپه، هپکو اراک، شازند اراک، آذرآب، آلومینیوم المهدی، ماشین سازی تبریز، هلدینگ پتروشیمی باختر، پالایشگاه کرمانشاه و ... نگاه کنید. خصوصی سازی هایی که بعضاً به راهپیمایی و اعتصاب کارکنان آن ها ختم شده است یا اینکه به صورت مشکوکی به بخش خصوصی واگذار شده اند و نمایندگان هم اکنون به دنبال تحقیق و تفحص از آن ها هستند.
در هر صورت در پایان باید گفت، آنچه می تواند دولت را از ضرر و زیان های تحمیل شده از جانب شرکت های دولتی خلاص کند، خصوصی سازی واقعی آن هاست.
بخور بخور جای دیگه استملت فرستادن دنبال نخود سیاه !
| 
مرغ یک پا دارد!اینهمه بدبختی از خصوصی سازی بی رویه کافی نیست؟
بودجه در تمام جهان به دولت تعلق دارد ،حال چگونه این بودجه تقسیم شود و برای چه مصرف شود مشگل ماست .
و این مشگل هم خصوصی سازی است
| دوست نخود سیاه الن زیاد شدهشما کجا زندگی میکنی؟
| واقعا که حماقت و خباثت انتها ندارد! چرا قوه قضاییه و سازمان بازرسی به قضیه ورود نمیکنن تا مدیرانی رو گزارش های مالی دروغ تهیه میکنن شناسایی و به اشد مجازات برسن؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟صحبت از دزدین یه قرص نان توسط یک فقیر و ندار نیست. صحبت از حیف و میل میلیاردها تومن پول بیت المال توسط یک عده متملق مفت خور هست که خودشون رو به انقلاب آویزون کردن و دارن از مردم و انقلاب سواری میگیرن و وقتی نفس مردم و نظام به شماره بیوفته همین مفت خورا سریع میرن و خودشون رو به ییه چیز دیگه آویزون میکنن.
اینا رو شناسایی کنید و ضرر و زیانی رو که به مملکت زدن رو ازشون بگیرید و پرتشون کنید تو یه منطقه بد آب و هوا تا آخر عمر.
| دلت خوشه پس باید 99 درصد از مدیرانو به منطقه بد آب و هوا بفرستن ...
ضرب المثل قدیمی هست که میگه: "اسم شخص کچل را زلفعلی و اسم فردزشت را زیبا میگذارند " ملت منبعد باید برعکس شعارهای کاندیداها، منتخب خود را انتخاب کند. با بی تدبیری و ناامیدی مردم دلسوز و قشرضعیف جامعه چکار کنند؟؟؟؟؟؟؟؟بغیر از خدا به چه کسی شکایت ببرند؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ معده دولت گشاد شده. | آخه اصلا این یه حرف بی معنا و مسخره ای هست که چون بررسی این شرکتها زمان بر هست و آنها هم مدارک لازم را به موقع اعلام نمیکنن هر بودجه ای که دولت پیشنهاد میده را چشم بسته قبول کنن .من اگه بودم اون بودجه پیشنهادی دولت را فقط 10درصدش رو میدادم تا اونا یاد بگیرن همون اول سال مدارک ارائه بدن و شفاف سازی کنن تا بودجه کافی رو بگیرن مشخصه تنها طرفداراشون همین دولتی ها هستن چرا حق و حسابشون رو کم کنه صبح ها تا سه ساعت روزنامه میخونن بقیشم تو اینترنت میچرخن بعدم حقوق رو سر موعد بدون کم کاست با کارانه و اصافه کار تشویقی نوش جان میکنن بعدم پشتیبانی میکنن مملکت رو هم که گل و بلبل میبینن پسر خاله و دختر عمه هم که بعد یه مدت استخدام دائم دولت میشن و به به چه زندگی شاد و پر نشاطی | علی برکت اله کلا در حال بلعیده شدن هستیم وای خدای من !!!! اگر قسمتی از بودجه کشور برای نظارت بر شرکتهای خصوصی باشه همچنین برای تولید علم و تکنولوژی که آن تکنولوژی وعلم دوباره در اختیار بخش خصوصی قرار بگیرد و شرکتها موظف به پرداخت مالیات به دولت باشند و قسمت دیگری از بودجه در اختیار نیروهای مسلح وارتش به جهت حفاظت از کشور و تولید سلاح های جدید باشد باعث پیشرفت کشور میشود نه اینکه این همه شرکت دولتی بی خاصیت با این همه کارمند باشند که برای ارباب رجوع هیچ ارزشی قائل نشوند و بازدهی کمی داشته باشند و کل بودجه کشور صرف حقوق کارمندها شود. | بنده کارمند یکی از همین شرکتهای دولتی هستم که دایه تولید علم و تکنولوژی است . ولی متاسفانه مدیریت بسیار بسیار بسیار ضعیف باعث به حدر رفتن این بودجه و سرمایه علمی کشور است . بنظر بنده فقط باید مدیریت قوی داشت نه با شعار با عمل جهادی فقط همین در غیر اینصورت مدیر وارد کنیم
| اگر شرکتها را به خصوصی واقعی واگذار کنند میتوان امید داشت نه به پسر برادر وداماد وغیره ...نیشکر هفت تپه فولاد خوزستان هپکو اراک وکلی دیگه که هم شرکت را دادند وهم وام دادند که راه بندازند هم شرکت را خوردند وهم وام را وکارگران بی حقوق برگشت به دولت ونه قانون تجارت درستی داریم که سرمایه گذار مطمئن باشد فردا کسی یقه اورا بخاطر پول دار بودن نمیگرد همه بودجه که صرف حوزه و بیمه روحانیون شده "شرکت دولتی یعنی منبع تولید رانت، شرکت دولتی یعنی سفر خارجی، شرکت دولتی یعنی عضویت در هیأت مدیره، شرکت دولتی یعنی حقوق نجومی و شرکت دولتی یعنی مَفسده."بعلت همان مزایای فوق ، اعضای هیئت مدیره این شرکت ها علارغم زیانده بودن شرکت مانع خصوصی شدن شرکت هستند زیرا اگر این چاه برای مردم آبی ندارد برای آنها پول ها و مزایای هنگفتی دارد.
یکی از مدیران دولتی شرکت دولتی سالی 3 سفر خارجی می رود ، مزایای رفاهی اقامتی در مناطق خوش آب و هوای ایران دارد ، حقوق 17 میلیونی ماهانه دارد و سالی حدود 200 میلیون تومان بخاطر حق عضویت هیئت مدیره دریافت می کند در حالی که شرکت با داشتن رانت دولتی بودن بیش از 54 میلیارد تومان تراز منفی دارد.
| برای دیدن فرزندانشان که در خارج از کشورهستند به راحتی ماموریت به خرج وزارتخانه می گیرند این موضوع چون برای همه هست کسی مخالفت نمی کنه
هر ماه نوبت یکیشون می شه ماموریت اداری سیاحتی تفریحی خانوادگی تشریف ببرند و دیدارها هم تازه بشه
کسی هم بررسی نمی کنه
بایید ببینید در نبود نظارت یا آلودگی دستگاه های نظارتی، در مراکز تحقیقاتی دولتی به نام پروژه های علمی و تحقیقی و عمرانی چه چپاولی میکنند بیت المال را برای یک مشت کار بیهوده و کپی و تقلیدی و بی فایده به نام تحقیق، با این وضعیف آینده ایران سیاه و تیره است. جچاش اون دنیا را به ما میدن اگر این گزارش صحیح باشد . باید جناب روحانی با وزرا و مدیرانش و مسئولین بلند پایه تشریف ببرن دانشگاههای آمریکا تدریس کنند .. به امید روزی که ما هم یه غذای خوب بخوریم و از دست سیب زمینی و پیاز و تخم مرغ رهایی یابیم . | همان تفکرات کشور رو به اینجا رسانده نهادهای مذهبی چرا از بودجه پول میگیرن؟! | نهادهای مذهبی باید از مردم پول بگیرند اگر مردم دوست داشتند مستقیم به انها کمک کنند نه اینکه ردیف بودجه داشته باشند و به زور بخواهند بودجه را افزایش دهند ! 
| الان زورتون به نهادهای مذهبی رسیده؟؟؟؟ همه خرج کنند و هرجا خرج کنند ایراد نداره ولی خدا نکنه برای امور مذهبی بشه همه مدعی میشن | تو سوراخ دعا رو گم کردیاول متن مقاله رو بخون ببین بودجه رو کیا میبلعند بعد بیا به اون نیم درصدی که صرف امور دینی میشه گیر بده
آقاي تحليلگر اكثر شركت هاي دولتي خود گردان هستند و منابع و مصارفشون توسط خودشون تامين ميشه و ريالي از بودجه عمومي دريافت نميكنند اما چون دولتي هستند صرفا سرفصل هاي بودجه ايشون تو بودجه كلي كشور مياد. يكي از كاربرا حرف خوبي زد شما براي اطلاعات بيشتر بريد تو پيوست هاي بودجه دنبال بودجه نهادهاي خاص باشيد نه شركت هاي دولتي | در اینکه شرکت های دولتی باید کنترل شوند شکی نیست ولی مطلب فوق نیز صحیح است اقای تحلیل گر و کلیه کسانی که موضوع را دنبال و یادداشت کذاشته اید لطفا بجای هیاهو پاسخ داده شود | واقعا! مثل شرکت نفت که 14 درصد از فروش نفت مستقیم میره تو حسابش!
یا مثل شرکت گاز
یا پتروشیمی ها که با منابع بیت المال دلار در میارن و به قیمت بالا میفروشن!
یا شاید منظورت خودروسازهاست که از امکانات و تسهیلات دولتی و رانتها و حداکثر حمایت ها بهره مندند و دستشون تو جیب مردمه!
چرا آدرس غلط میدین به مردم!
نهادهای خاص دیگه چیه؟
رانت خواران هیولا میخوان حواس مردم رو به چند نهد فرهنگی و مذهبی که کمتر از نیم درصد از بودجه بهشون داده میشه پرت کنن تا کسی ازشون حساب نکشه!
حالا که الحمد لله دولت محترم مسئله یکسانسازی حقوق بازنشستگان را با موفقیت کامل !! جراکرده است نباید به این ریزه کاری ها اشکال گرفت کاش کسی از وضع معیشتی بازنشستگان ( مخصوصا قبل از سال 86) با خبر بود ولی افسوس
بودجه کشور چهار قسمت کنید سه چهارمش میرسه به شرکت های دولتی
برای یک چهارمش دعوا و بزن بزن و قهر کردن و کتک کاری
برید ذربین بندازید ببین کیا برداشت میکنن بیارید ازشون حساب پس بکشید !
آقای آشنا راست میگن. ما فقط اسم جامعه المصطفی رو بلدیم. علاوه بر این باید جاهایی مثل وزارت علوم که هیات امنایی اداره می شود و بودجه اش غیر شفاف است را بیافزاید و ... سیاه نمایی است. لطفا بدبینی ایجاد نکن بجاش تدبیر و امید داریم. علی برکت الله. خصوصی سازی کنیم تا سهامشون رو تامین اجتماعی بخره و باز بریم دنبال مشکل در آنجا!! چقدر خصوصی سازی به سبک شدن بار دولت کمک کرد !1! حالامی خواهند مدارس را هم خصولتی کنند . راه خلاصی وجود ندارد بلعیده شدن دو سوم همهٔ داراییهای بیش از ۹۰٪ مردم ایران توسط دولت بصورت عام ؟،، سقوط آزاد چند دهک از قشر متوسط جامعه به درهٔ فقر ،،،، الحمدالله هنوز نفس می کشند مسئولین میگم مردم که نفس نمی کشند .... خوب است تابناک تحلیل را کامل می کرد و سهم وزارتخانه های مختلف رو هم می زد که بهتر بشه بحث کرد.مثلاً وزارت آموزش پرورش، وزارت بهداشت، وزارت علوم و ... . برای خصوصی سازی اینها چه طور باید حرکت کرد؟ اگر دولت بودجه اینهارو افزایش بده ، بد کرده؟ یا اگر برای افزایش تولید برق بودجه وزارت نیرو بیشتر بشه باتوجه به کمبود برق که قطعا وجود داره در تابستان، این کار اشتباهه؟ به نظرم بودجه باید دقیقتر، کارشناسی تر و جامع تر بررسی بشه.
با سلام، دولت اگر راست میگوید یک شبه تمام شرکت های دولتی را منحل کند.(اشتباه نشود!!! واگذار نکند بلکه منحل کند) آنوقت ببینید ریشه رانت، فساد اقتصادی و فساد اداری میخشکد یا خیر؟ چرا سازمان تعاون روستایی که یک شرکت دولتی است بجای واگذاری از طریق سازمان خصوصی سازی ، حضرات یک وظیفه حاکمیتی آنهم ثبت شرکتهای سهامی زراعی را بایشان بسپارند و شرکت را در بدنه دولت نگه دارند؟ چرا و خیلی از چراهای دیگر؟؟؟؟؟ چرا با این همه غارتی که تحت عنوان خصوصی سازی انجام شده سهم بودجه شرکت های دولتی از کل بودجه کم نشده است؟ آیا نباید به موازات واگذاری ها سهم بودجه شرکت های دولتی کم وکمتر شود؟ فقط سلطان سکه دار زده شد و. بایک زنجانی محاکمه شد اما وقتی کارخونه با یه دهم
قیمت به خودیها واگذار میشه هیچ ایرادی
نداره اخلال اقتصادی نیست هیچ وقتی انگار
قرار نیست مملکت رو حساب و قانون درست
بیاد خدایا بفریاد این ملت برس که دارن فنا میشن
سلام، شرکت های دولتی چه شخصیتی هستند؟ ابتدا عمل کرد شرکت توانیر را به عنوان نمونه مد نظر قرار دهید، این شرکت مانند شتر مرغ است، سود اوری برای خودش ومدیران لایق ان مجموعه، زیان هایش نیز در غالب بودجه تامین میگردد، چرا؟ نجومی بگیران توانیر بخشی از درامد کلان خود را تخصیص به سازمان برنامه بودجه ومجلس دارند،وبدین لحاظ نه نگران تامین بودجه از طرف دولت ومجلس نیستند، البته وضعیت شرکت نفت وگاز نیز بدین منوال است