افشاگری استاندار سابق از اوضاع اسفناک دانشگاه صنعتی ارومیه
تصمیم گیری ناگهانی برای تأسیس این دانشگاه، عدم مالکیت قطعی اراضی دانشگاه، بدهی‌های فراوان، بلاتکلیفی در رابطه با استخدام بیش از 100 نیروی کار و... از جمله مشکلاتی است که همچنان مدیریت کلان دانشگاه صنعتی ارومیه را اسیر خود کرده و راهکاری برای حل آن وجود ندارد.
دانشگاه صنعتی ارومیه که که در اسفندماه سال 1385 تأسیس شد، اکنون و پس از نزدیک به 11 سال از تاریخ آغاز بکارش هنوز اسیر مشکلاتی است که مسیر توسعه علم و دانش را در این دانشگاه با سختی همراه کرده است و بیم آن می‌رود که در آینده‌ای نزدیک این مشکلات دانشگاه را به مرحله تجزیه و یا تعطیلی بکشاند.دکتر قربانعلی سعادت، استاندار سابق استان آذربایجان غربی در مورد مشکلات پیش روی دانشگاه صنعتی ارومیه و شرایطی که این دانشگاه در آینده خواهد داشت، مطالبی بیان می‌کند که شنیدن آن‌ها خالی از لطف نیست و حکایت از نوعی اشکال زیرساختی و مدیریتی بزرگ در فرایند مدیریت این دانشگاه دارد؛ اشکالاتی که گویا از دید نهاد‌های نظارتی دور مانده و راه رای برای حل مشکلات بسته است.
سعادت در مورد محل استقرار دانشگاه صنعتی ارومیه معتقد است که محل فعلی دانشگاه، در کنار رودخانه شهرچای، مناسب نیست و در این خصوص صحبت‌هایی با ایرج میرزایی، ریاست وقت دانشگاه، در زمان استانداری وی صورت گرفت که به نتیجه مشخصی نرسیده است.
استاندار سابق آذربایجان غربی در همین رابطه تأکید دارد: محل فعلی دانشگاه و محل تشکیل کلاس‌ها در ملکیت وزارت نیرو بوده و صرفاً توسط وزیر وقت نیرو به صورت یکساله و در قالب اجاره‌ای به دانشگاه صنعتی ارومیه واگذار شده بود که بصورت غیرقانونی دانشگاه اقدام به سرمایه گذاری و تصرف نموده است و همچنان وزارت نیرو مدعی بوده و از مجاری حقوقی این قضایا را پیگیری می‌کند. به طور معمول انتقال‌های این چنینی نیاز به مصوبه هیات دولت دارند.
وی معتقد است: در سال‌های گذشته و در روستای جهتلو (کیلومتر 4 جاده نازلو) زمینی به منظور توسعه دانشگاه صنعتی ارومیه اختصاص داده شد و بنای کوچکی با زیربنای حدود 2000 متر مربع تحت عنوان ساختمان کلاس‌ها احداث شد، با این حال جهت گیری اصلی مسئولین دانشگاه، توسعه آن در کنار رودخانه و زمین تحت تملک وزارت نیرو بوده است که شرایط را برای آینده این دانشگاه نگران کننده کرده است.
سعادت در مورد اقدامات خود برای بهبود وضعیت مدیریتی دانشگاه صنعتی ارومیه می‌گوید: در سال اول حضورم به عنوان استاندار، بحث تملک ساختمان و محوطه شهرک فن آوری وابسته به شرکت شهرک‌های صنعتی استان مطرح شد، که به لحاظ امنیتی-اجتماعی مناسب تشخیص داده نشد، لذا مخالفت لازم صورت گرفت.
وی می‌افزاید: پیرو مخالفت استانداری، عوامل رئیس وقت دانشگاه (دکتر میرزایی) و برخی دانشجویان تابع، فضاسازی نمودند و بحث انحرافی انحلال دانشگاه صنعتی و تلاش استانداری در این راستا را مطرح نمودند. در صورتی که بحث انحلال اساساً مطرح نبود و صرفاً بحث مشخص شدن وضعیت تملیکی مجموعه محوطه و ساختمان‌های موجود در کنار رودخانه و اختصاص زمین به منظور توسعه مطرح بود.
او در مورد چگونگی مطرح شدن بحث ادغام دانشگاه صنعتی ارومیه با دانشگاه ارومیه تصریح می‌کند: در جلسات دوره‌ای هیات امنا، اکثریت اعضای هیات امنا با وجود دانشگاه صنعتی با چنین شرایطی مخالف بودند و نهایتاً بحث ادغام با دانشگاه ارومیه مطرح شد که دانشجویان دانشگاه صنعتی معترض شدند و با توجه به شرایط خاص و حفظ استقلال دانشگاه صنعتی پیشنهاد انتقال دانشگاه صنعتی به جاده سرو و محوطه 20 هکتاری روبروی دانشگاه ارومیه مطرح شد.
سعادت در مورد دیگر مشکلاتی که پیرامون مکان‌یابی دانشگاه صنعتی ارومیه مطرح است، اضافه می‌کند: استفاده از پتانسیل 300 هکتاری سایت دانشگاه ارومیه و مجاورت با سایر دانشگاه‌ها از مزایای طرح پیشنهادی محسوب می‌شد. لازم به ذکر است که زمین جهتلو در دولت آقای هاشمی به منظور ایجاد دهکده سلامت به دانشگاه علوم پزشکی ارومیه واگذار شده بود و لذا این دانشگاه مدعی بود. بعد‌ها و در دوران در اختیار گذاشتن سایت جهتلو در اختیار دانشگاه صنعتی برنامه ریزی خاصی برای حفظ آن صورت نگرفت، لذا اداره راه و شهرسازی به عنوان متولی، قرارداد با دانشگاه صنعتی را لغو کرد.
وی تأکید دارد: بایستی به این امر توجه شود که زمین فعلی تحت تملک وزارت نیرو است، هر چند امکانات دستگاه‌های اجرایی با مصوبه شورای برنامه ریزی استان و هیات دولت قابل استفاده برای دستگاه‌های نیازمند است، ولی برای انجام هرگونه سرمایه گذاری و پیاده سازی طرح توسعه، می‌بایست سند مالکیت منتقل شود. در حالت کلی وضعیت سرمایه گذاری در این دانشگاه مبهم است و از نظر وزارت عطف هم محل فعلی با توجه به محدودیت‌های موجود در سطح استان و وزارت قابل توسعه نیست.
استاندار سابق آذربایجان غربی با انتقاد از ساخت و ساز‌های غیر قانونی در حریم رودخانه از سوی مسئولان دانشگاه می‌گوید: اساساً از نظر قوانین، ایجاد سازه در حریم رودخانه بدون پروانه و مصوبه شورای عالی شهرسازی خلاف قانون است و اصولاً می‌بایست سازه فلزی مذکور جمع آوری و منتقل می‌شد. با این حال و با در نظر گرفتن شرایط خاص مجموعه، بحث کاهش طبقات سازه و توقف عملیات مطرح شد که متاسفانه از سوی مسئولین دانشگاه توجهی به آن صورت نگرفت.
وی در خصوص شایعاتی مبنی بر واگذاری خوابگاه‌های ملکی خریداری شده از اوقاف (با نام‌های سعدی و دیانت) در اواخر دوره ریاست قبلی دانشگاه و واگذاری آن‌ها به تعدادی از مدیران دانشگاهی عقیده دارد: من در جریان این مسئله نیستم، ولی در مورد حل مشکلات مربوط به خوابگا‌های واگذار شده از سوی شرکت مخابرات استان، مساعدت و کمک لازم از سوی استانداری تا مرحله انتقال سند صورت گرفت.
این عضو هیأت امنای دانشگاه در مورد چرایی برخی بهانه تراشی‌های رئیس کنونی دانشگاه که تلاش می‌کند مشکلات موجود را مرتبط به ریاست قبلی بداند، حال آنکه خود از جمله معاونان رئیس سابق بود، ادامه می‌دهد: اساساً از سال 85 تا کنون یک تیم واحد بر این دانشگاه مدیریت می‌کند. ضمن اینکه تغییرات چندانی در تیم مدیریتی دانشگاه وجود نداشته است. امیدوارم عاقلان قوم تابع پیشنهاد هیات امنا باشند، در محل فعلی، دانشگاه صنعتی قابل توسعه نیست.
وی می‌افزاید: آذربایجان غربی به دانشگاه صنعتی نیاز داشته و این دانشگاه می‌تواند در کنار و یا در دل دانشگاه ارومیه توسعه پیدا کند. نظیر برخی دانشکده‌های پیشرو نظیر برق و الکترونیک که به صورت دانشگاه مستقل نیستند، ولی اثرگذار بوده و در سطح ایران و جهان مطرح هستند. در کل وضعیت مدیریتی دانشگاه صنعتی ناسازگار با نقشه راه و وضعیت علمی- فرهنگی وزارت علوم، تحقیقات و فن آوری بوده و نیاز به اصلاح دارد.
سعادت در پایان با تاکید بر اینکه اکثریت قرارداد‌ها در این دانشگاه طی 11 سال گذشته سازماندهی نشده، می‌گوید: بر مبنای تصمیمات درست یا غلط، این افراد تشکیل زندگی داده‌اند و اکنون سرنوشت آن‌ها مهم است و حل مشکلات شان می‌بایست در اولویت قرار گیرد. دانشگاه، چه دانشگاه ارومیه و چه دانشگاه صنعتی نیاز به نیرو دارد، جایگزینی آن‌ها با کارمندان بازنشسته و حفظ این نیرو‌ها از طریق سایر مجاری قانونی ضروری است که البته از دستور کار مدیران خارج شده است.
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۱۰
انتشار یافته: ۱
نه تنها این اتفاق نیافتاد، بلکه انتزاع دانشکده فنی خوی از دانشگاه ارومیه و الحاق آن به دانشگاه صنعتی ارومیه، باعث نابودی این دانشکده با قدمت سی و هشت ساله شدند.