شهادت راوی کتاب «وقتی مهتاب گم شد»
جانباز علی خوش لفظ راوی کتاب «وقتی مهتاب گم شد» پس از تحمل سال‌ها درد و رنج دوران دفاع مقدس به همرزمان شهیدش پیوست.
مجید صفدریان رئیس بنیاد شهید و امور ایثارگران استان همدان با اعلام این خبر در گفت‌وگو با ایسنا توضیح داد: شهید علی خوش لفظ شب گذشته سه شنبه ۲۸ آذرماه در بیمارستان خاتم الانبیاء به شهادت رسید. نام این شهید در شناسنامه «جمشید» است اما همه او را به اسم «علی» می‌شناسند.
وی یادآور شد: شهید علی خوش‌لفظ، بسیجی جانباز دوران دفاع مقدّس و راوی کتاب «وقتی مهتاب گم شد» روز پنجشنبه ۱۳۹۵/۱۰/۱۶ با حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر انقلاب اسلامی دیدارداشت.
گفت‌وگوی رهبر انقلاب با جانباز دفاع مقدس آقای علی خوش‌لفظ
رئیس بنیاد شهید و امور ایثارگران استان همدان خاطرنشان کرد: علی از جمله یادگاران و جانبازان دوران هشت سال دفاع مقدس است که ابتدا به عنوان بسیجی و عضو افتخاری در جبهه حاضر شد و پس از چندی عضو رسمی سپاه شد.
صفدریان ادامه داد: علی خوش لفظ در دوران دفاع مقدس چهار مرتبه به درجه جانبازی نائل شد. نخستین جانبازی او روز پانزدهم تیر ماه سال ۶۱ در جریان عملیات بیت‌المقدس در خرمشهر بود که تیر و ترکش به بدنش اصابت کرده بود. مجروحیت دوم او روز ۲۰ بهمن ماه سال ۶۴ در جریان عملیات والفجر ۸ در منطقه فاو بود که شیمیایی شد. سومین مجروحیت او نیز روز دهم آذرماه سال ۶۵ در خرمشهر در جریان یک عملیات پدافندی بود که از ناحیه دست و پا مجروح شد. همچنین روز هشتم اسفند ماه سال ۶۵ در عملیات کربلای ۵ نیز دچار موج گرفتگی و اصابت تیر شد.
تقریظ مقام معظم رهبری بر کتاب «وقتی مهتاب گم شد»
صفدریان یادآور شد: برادر شهید علی خوش لفظ سال ۶۶ در منطقه ماووت به شهادت رسیده بود. هنوز به صورت قطعی نمی‌توانیم در رابطه با جزئیات مراسم یادبود شهید علی خوش لفظ مطلبی بگوییم چرا که همچنان خانواده در مرحله تصمیم گیری هستند.
به گزارش ایسنا، متن تقریظ رهبر انقلاب بر کتاب «وقتی مهتاب گم شد» بدین شرح است:
«بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحیم
بچّه‌های همدان؛ بچّه‌های صفا و عشق و اخلاص؛ مردان بزرگ و بی‌ادّعا؛ یاران حسین (علیه‌السّلام)؛ یاوران دین خدا .. و آنگاه مادران؛ مردآفرینان شجاع و صبور .. و آنگاه فضای معنویّت و معرفت؛ دلهای روشن، همّتها و عزمهای راسخ؛ بصیرتها و دیدهای ماورائی .. اینها و بسی جویبارهای شیرین و خوشگوار دیگر از سرچشمه‌ی این روایت صادقانه و نگارش استادانه، کام دل مشتاق را غرق لذّت میکند و آتش شوق را در آن سرکش‌تر میسازد.
راوی، خود یک شهید زنده است. تنِ بشدّت آزرده‌ی او نتوانسته از سرزندگی و بیداری دل او بکاهد، و الحمدلله ربّ العالمین. نویسنده نیز خود از خیل همین دلدادگان و تجربه‌دیدگان است. بر او و بر همه‌ی آنان گوارا باد فیض رضای الهی؛ ان‌شاء‌الله. ۹۵/۱۰/۱۸»
هم چنین سردار سرلشکر حاج قاسم سلیمانی فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، پس از مطالعه‌ی کتاب «وقتی مهتاب گم شد» یادداشتی را خطاب به جانباز سرافراز آقای علی خوش‌لفظ نوشته است که به این شرح است:
«بسمه‌تعالی
عزیز برادرم علی عزیز
همه شهداء و حقایق آن دوران را در چهره‌ی تو دیدم
یکبار همه خاطراتم را به رخم کشیدی. چه زیبا از کسانی حرف زده‌ای که صدها نفر از آنها را همینگونه از دست دادم و هنوز هر ماه یکی از آنها را تشییع میکنم و رویم نمی‌شود در تشییع آنها شرکت کنم. ده روز قبل بهترین آنها را -مراد و حیدر را- از دست دادم، اما خودم نمی‌روم و نمی‌میرم، در حالی که در آرزوی وصل یکی از آن صدها شیر دیروز له‌له می‌زنم و به درد «چه کنم» دچار شده‌ام. امروز این درد همه وجودم را فراگرفته و تو نمکدانی از نمک را به زخم‌هایم پاشاندی. تنهای تنهایم.
عکست را بروی جلد بوسیدم ای شهید آماده رفتن و دوست ندیده‌ام که بهترین دوستت را در کنارم از دست دادی. امیدوارم سربلند و زنده باشی تا مردم ایران در زمین همانند دب اکبر در آسمان نشانی خدا را از تو بگیرند و به تماشایت بنشینند.
برادر جامانده‌ات قاسم سلیمانی
۹۶/۱/۳۰»
