نمایندگان چقدر مجلس از درد مردم بی خبرند

شاید دفاع از حق مردم، نخستین شعاری باشد که هر کسی می خواهد به پستی برسد، بتوان از زبان او شنید. این جمله حتی یکی از کلیدی ترین جملات انتخابات مختلف هم هست؛ اما تا کنون کسی از مسئولان نپرسیده که مشکل واقعی مردم چیست و چه کسی و چگونه می خواهد از این حقوق دفاع کند!

به گزارش «تابناک»؛ لازمه دفاع از حقوق مردم این است که دست کم مسئولان از حداقل های جامعه خود آگاهی داشته باشند تا بتوانند از آن دفاع کنند. نظام جمهوری اسلامی، نظامی برخاسته از ملت است. بنا بر قوانین جمهوری اسلامی ایران، هر کسی می تواند سرنوشت خود را با انتخاب افراد مختلف رقم بزند.

مجلس یکی از مهم ترین نهادهای تأثیرگذار در زندگی مردم است که مستقیم با مردم ارتباط دارد و نمایندگانی که با اراده مردم وارد مجلس می شوند و وظیفه تصمیم گیری بر سرنوشت وکلای خود را دارند، نخستین کسانی هستند که ملزم به دفاع از موکلان خود هستند.

با وجود این، گویا حتی نمایندگان هم از دردهای جامعه خود بی خبرند و پس از ورود به جریان قدرت، تنها چیزی که برای آنها اهمیت چندانی ندارد، دفاع از حقوق همین مردمی است که از آنها رأی گرفته اند. در اینجا باید پرسید، نمایندگانی که حتی قیمت ملزومات زندگی خود را هم نمی دانند، چگونه می توانند از حق مردم خود دفاع کنند و در تصمیم گیری های کلان خود حقوق افراد ضعیف جامعه را در نظر بگیرند؟!

جالب است بدانید،اکثریت قریب به اتفاق نمایندگان مورد سوال تابناک،حتی از قیمت یک عدد نان هم خبر نداشتند و تنها درصد بسیار کمی از این نمایندگان بودند که می دانستند قیمت گوشت یا یک کیلو برنج چند تومان است. برخی از همین نمایندگان، گویا یک بار هم به فروشگاه محل زندگی خود هم نرفته اند تا بدانند قیمت یک لیتر روغن چقدر است.

سال هاست مردم ایران از وضعیت بد اقتصادی گلایه دارند و سال هاست که محرومیت های خود را فریاد می زنند؛ اما هیچ کس فریاد آنها را نمی شنود، حتی نمایندگان مجلس که وظیفه دارند از مردم خود دفاع کنند نیز این صدا را نشنیده اند.

شاید دلیل این رفتارها این است که نمایندگان از اوضاع جامعه خود خبر ندارند و اصلا نمی دانند مردم با چه مشکلاتی مواجه هستند؛ نمایندگانی که از مردم بعد از انتخاب شدن، فاصله گرفته و غرق در نعمات قدرت شده اند، پس طبیعی است که از درد مردم خبر نداشته باشند.

برای اثبات این حقیقت به سراغ نمایندگان مجلس رفتیم و از آنها قیمت چند قلم کالای اساسی که نیاز هر کسی برای زنده ماندن است، پرسیدیم. در این تحقیق، به جز یک نماینده، هیچ یک از درد مردم خبر نداشت و هیچ یک از نمایندگان حتی قیمت یک عدد نان لواش را هم نمی دانست.

و اما پاسخ نمایندگان مجلس  به پرسش قیمت یک کیلو گوشت، یک کیلو روغن، یک عدد نان لواش، چقدر است را در زیر بخوانید؛

* افتخاری نماینده مردم فومن در پاسخ به اینکه قیمت یک کیلو گوشت، یک کیلو روغن، یک عدد نان لواش، چقدر است، گفت: چون به صورت کلی خرید می کنم، نمی دانم قیمت گوشت چند است. قیمت برنج احتمالا حدود 12 هزار تومان است و قیمت نان و روغن را هم نمی دانم.

* الیاس حضرتی، نماینده مردم تهران و عضو کمیسیون اقتصادی مجلس نیز در پاسخ به این پرسش که قیمت یک کیلو گوشت، یک کیلو روغن، یک عدد نان لواش، چقدر است، گفت: قیمت برنج حدود 16 هزار تومان است، ولی از قیمت بقیه اقلام اطلاعی ندارم.

* ابراهیمی نماینده شازند در پاسخ به اینکه قیمت یک کیلو گوشت، یک کیلو روغن، یک عدد نان لواش، چقدر است، گفت: برنجی که برای خانه خریداری می کنیم، حدود 12 هزار تومان است. روغن را هم نمی دانم و قیمت نان لواش هم فکر می کنم 500 تومان است. قیمت گوشت هم حدود 40 هزار تومان باید باشد.

* محمد محمودی شاه‌نشین کمی از بقیه نماینده ها متفاوت بود و قیمت برخی از اقلام را می دانست. وی در پاسخ به اینکه قیمت یک کیلو گوشت، یک کیلو روغن، یک عدد نان لواش، چقدر است، گفت: برنج انواع مختلف دارد، ولی ما برنج معمولی خریداری می کنیم که قیمت آن حدود 7500 تومان است.
قیمت روغن هم متفاوت است. ما چون روغن سرخ کردنی استفاده می کنیم، قیمت آن حدود 1700 تومان است؛ اما روغن معمولی هم حدود 2000 تومان است. یک نوع روغن هم که ما استفاده می کنیم، روغن حیوانی است که آن را هم در خانه تهیه می کنیم. قیمت نان هم باید بگویم که سنگگ بدون خشاش 500 تومان و با خشاش هم 1000 تومان است.

* علیرضا محجوب نماینده مردم تهران در پاسخ به اینکه قیمت یک کیلو گوشت، یک کیلو روغن، یک عدد نان لواش، چقدر است، گفت: راستش را اگر بگویم، چون سال هاست خرید نکرده ام، نمی دانم قیمت آن چقدر است. واقعیت این است که من شاید شش ماه پیش آخرین بار نان لواش خریده ام و قیمت آن را نمی دانم.

* یوناتان بت کلیا، نماینده آشوریان در مجلس شورای اسلامی در پاسخ به این که قیمت یک کیلو گوشت، یک کیلو روغن، یک عدد نان لواش، چقدر است، گفت: از قیمت ها خبر ندارم، چون در خرید نیستم و خانواده مسئول خرید این اقلام برای خانه هستند.

* اسدالله قره خانی، نماینده مردم علی آبادکتول در پاسخ به این که قیمت یک کیلو گوشت، یک کیلو روغن، یک عدد نان لواش، چقدر است، گفت: قیمت ها را اطلاع ندارم، ولی قیمت ها متفاوت است و چون کلی از فروشگاه رفاه خرید می کنیم، زیاد از قیمت اقلام اطلاع ندارم. نان لواش هم چون آرد زیاد دارد، از آن استفاده نمی کنم و قیمتش را هم نمی دانم.

* محمد قمی اما به نظر می رسد که با دیگر نماینده ها تفاوت زیادی دارد و از هر جایی خرید نمی کند، چون قیمت اقلامی که اعلام می کند، تفاوت بسیاری با بازارهای رایج دارد. وی در پاسخ به این پرسش گفت: گوشت را حدود 55000 تومان می خرم، برنج قیمتی حدود 15 هزار تومان دارد و روغن هم روغن کنجد مصرف می کنم و قیمت آن حدود 40 هزار تومان است، نان لواش هم حدود 300 تومان می خرم.

* عبدالکریم حسین زاده در پاسخ به این که قیمت یک کیلو گوشت، یک کیلو روغن، یک عدد نان لواش، چقدر است، گفت: قیمت هیچ یک از اقلام را نمی دانم و همه موارد را مادرم خریداری می کند.

* کریمی قدوسی، نماینده مشهد در پاسخ به اینکه قیمت یک کیلو گوشت، یک کیلو روغن، یک عدد نان لواش، چقدر است، گفت: برنج حدود 11 هزار تومان خریدم قیمت گوسفند زنده  هم فکر می کنم هر کیلو حدود 15 یا 16 هزار تومان باشد. قیمت روغن و نان را هم نمی دانم.
وی البته در ادامه گفت: این پرسش ها را حذف کنید؛ اینها دست مایه های فتنه هستند.

* ناصری نماینده شادگان در پاسخ به اینکه قیمت یک کیلو گوشت، یک کیلو روغن، یک عدد نان لواش، چقدر است، گفت: قیمت هیچ یک این اقلام را نمی دانم.

* محمود صادقی، نماینده تهران هم قیمت اقلام را نمی دانست و در پاسخ به این پرسش گفت: قیمت گوشت بالای 60 هزار تومان است و قیمت روغن هم خانم خانه می خرد و حدود 8000 تومان است و فکر می کنم قیمت لواش هم حدود 1000 تومان باشد.

* علی اکبر اصغر نژاد هم مانند دیگر نماینده ها برای خانه خرید نمی کند و در پاسخ می گوید: قیمت اقلام را نمی دانم؛ اما باید قیمت ها را می دانستم.

اینها تنها بخشی از نمایندگان مجلسی هستند که حاضر شدند به این پرسش ها پاسخ دهند و بسیاری از این نماینده ها حتی راضی به مصاحبه هم نشدند و یا بعد از مصاحبه اعلام کردند که مصاحبه شان منتشر نشود.

نکته جالب دیگری که وجود داشت، این بود که این بار همه نماینده ها فارغ از طیف های سیاسی راست و چپ و حتی اقلیت دینی و مذهبی در یک نکته اشتراک داشتند و آن ندانستن دردهای جامعه خود بود.

با این تفاسیر، به نظر می رسد، دل بستن به نمایندگانی که حتی از کوچکترین مسائل جامعه خود خبر ندارند، کار بیهوده ای باشد و شاید بهتر است، مردم در زمان انتخاب خود، قدری بیشتر بیندیشند.