حکایت خودروهای پسابرجامی و گره خوردن تقدیر ایرانیان با خودروهای بی کیفیت!

در شرایطی که بسیاری از مردم کشورمان، چشم انتظار محقق شدن وعده‌های پر شمار دولتمردان در خصوص بهبود کیفیت خودروهای تولید داخل هستند، اوضاع به گونه‌ای پیش می‌رود که ظاهرا وعده عرضه امثال پژو 2008 نیز فعلا محقق شدنی نیست، چه برسد به تغییرات دیگر.

 

به گزارش «تابناک»، هرچه خبرهای خودرویی خوشحال کننده پیش از انتخابات حکایت از این داشت که به زودی مردم کشورمان تا حدودی از خودروهای بی کیفیت خلاصی یافته و دست کم در سبد انتخاب‌هایشان برای خرید، چند خودروی روز جهان را هم خواهند یافت، اکنون شرایط به گونه‌ای پیش می‌رود که گویی قرار نیست به این زودی ها تغییری را شاهد باشیم. همان تغییری که از روزهای ابتدایی عمر برجام، وعده وقوع آن در صنعت خودروسازی داده می‌شود و هنوز رخ نداده است!

در همان ماه های اولیه، خودروسازان تلاش کردند تا با عقد قرارداد با شرکای قدیمی و جدید خود مانند پژو، سیتروئن، رنو، فیات و... بتوانند در مدت زمان کوتاهی خلأ ناشی از عدم تولید خودروی روز در کشور را مرتفع نمایند؛ اما دیری نپایید که محتوای این قراردادها به چالش روز منتقدان در نحوه تعامل خودروسازان داخلی و خارجی تبدیل شد و این باور را تقویت کرد که قرار نیست تولید طولانی مدت امثال پراید و پژو 405 پایان یافته و خودروهای روز جهان با نرخ مناسب به بازار کشورمان راه بیابند.

اواخر سال 94 بود که هاشم یکه زارع، مدیر عامل ایران خودرو در گفت‌وگو با رسانه ها از تولید سه محصول جدید پژو به نام های 301 ، 208 و 2008 در ایران خبر داد و علاوه بر اعلام قیمت اولیه این محصولات، زمان عرضه آنها را اواخر سال 95 (برای پژو 2008) و سال های 96 و 97 برای دو محصول دیگر ذکر کرد اما عملا تا روزهای انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم، هیچ اتفاقی در این زمینه رخ نداد.

این در حالی بود که پس از حرف و حدیث‌های فراوان درباره قیمت و جزییات فنی این خودروهای پسابرجامی، قرار شده بود پژو 2008 در  نوروز 96، آن هم به قیمتی بین 72 تا 78 میلیون تومان به بازار عرضه شود و اکنون نرخ تقریبی این محصول، 100 میلیون تومانی گفته می‌شود؛ قیمتی گزاف که این محصول را در زمره کالاهای لوکس و خیلی لوکس قرار می‌دهد و عملا امید مردم عادی برای رهایی از خودروهای کم کیفیت و سواری گرفتن از خودروهای روز دنیا را به یاس تبدیل می‌کند.

موضوعی که از همان ابتدا با واکنش فعالان بازار خودرو مواجه شد تا این ابهام پر رنگ شود که اگر قرار بود محصولات جدید تولید شده به واسطه قراردادهای برجامی صنعت خودرو با چنین قیمت‌های بالایی وارد بازار شود، اصولاً چه نیازی به این همه هیاهو و جریان‌سازی از سوی خودروسازان بود؟ مگر غیر از این بود که پیش از توافق هسته‌ای نیز خودروهای گران‌قیمت مثل مگان یا مزدا 3 با کیفیت‌های متعارف و قابل قبول در رده‌های قیمتی مشابه به بازار کشورمان عرضه می‌شدند؟

همه اینها در حالی است که می‌بینیم حتی وعده تولید و عرضه پژو 2008 نیز فعلا جامه عمل نپوشیده و حتی خبری از پیش فروش این محصول نیز نیست. خلف وعده جدیدی که برخی معتقدند برگرفته از بروز برخی اختلافات بین کشورمان و فرانسوی هاست و راه تولید این محصول پسابرجامی را بسته است؛ اختلافاتی که گفته می‌شود، مانع عقد قرارداد نهایی میان طرف ایرانی و فرانسوی شده است.

شرایطی که بروز آن در مسیر واردات و تولید خودروهای لوکس، پیام تلخی برای آن دسته از مردم است که امیدوار بودند دولت به تعهدات خود در خصوص کیفیت خودروها عمل کرده و در مسیر تعامل با کشورهای مطرح در صنعت خودروسازی در جهان، به از رده خارج کردن خودروهای بی کیفیت و کم کیفیت داخلی رسیده و مرکبشان را به خودروهای رهوار، ایمن و با کیفیت جهانی تغییر دهد. گویی سرنوشت محتوم اغلب ایرانیان هنوز امثال پراید و پژو 405 و بلایای سنجاق شده به آن است و بس!