بازدید 24873
مراسمی به اسم جوانمردان به رسم ناجوانمردان
راستی کسی در این مراسم نپرسید که امسال قرار است از چه کسانی تجلیل شود، زمانی که تقدیر شد خیلی‌ها به خانه‌هایشان رسیده بودند. خب البته حق هم دارند، خیلی‌ها آمده بودند تا از حاشیه‌های تیم ملی، لیگ برتر و بقیه حواشی فوتبال بپرسند، چکار دارند که مثلاً بیداریان چرا در استخر شیرجه نرفته یا مثلاً چرا فلان جودوکار که مدالش قطعی بوده، قید افتخار روی سکو رفتن را زده تا افتخاری دیگر برای خود دست و پا کند، اصلاً مهم نیست، فوتبال رو عشق است.
سازمان بسیج ورزش کشور مثل هر سال مراسم تقدیر از ورزشکاران جوانمردی را که در دفاع از مردم ستمدیده فلسطین حاضر به رویارویی با نمایندگان رژیم اشغالگر قدس نشدند، را برگزار کرد.
به نوشته جوان؛ جای تشکر هم دارد، تقدیر هم باید کرد، اما چگونگی این تقدیر امر مهمی است که ظاهراً از دید مسؤولان برگزاری مراسم دورمانده است، اینکه صرفاً عده‌ای را دور هم جمع کرده و با خرج کردن مبالغ بالایی سعی کنیم محل برگزاری مراسم شیک و مدرن باشد و گارسون‌ها جلوی میهمانان خم و راست شوند با آن هدف مقدسی که امام راحل (ره) در نظرش بود و ورزشکاران ما هم بنا به همان هدف از ایستادن مقابل حریفان سر باز می‌زنند جور در نمی‌آید.
اینکه عده‌ای به ویژه آنها که پشت صحنه‌های ورزش و حاشیه‌های آن را گرم می‌کنند شبی دعوت شوند، بیایند و کنار هم افطاری باز کنند (قبول باشد ان‌شاء‌الله) و شامی بخورند و آهسته و آرام مراسم اصلی را هم به زعم خود بپیچانند به طور حتم با آنچه ما در نظر داریم و قرار است هدف نهایی تمام مسلمین دنیا باشد تفاوت دارد، تفاوتی به فاصله زمین تا آسمان.
یک سؤال اساسی از گردانندگان مراسم و آن اینکه تاکنون کدام یک از تیم‌های فوتبال کشورمان و یا حتی بازیکنان این رشته و مدیران آن از مسابقه با نمایندگان رژیم اشغالگر امتناع کرده‌اند که هر کجا از تالار را که نگاه می‌کردی آدم فوتبالی، مفسر فوتبالی، پیشکسوت فوتبالی، مدیر فوتبالی، بیرون مانده فوتبالی و خلاصه ... فوتبالی می‌دیدی؟
چه لزومی دارد که از چهرههای ورزشی که این روزها شخصیت‌های موجهی در بین مردم نیستند برای گرامیداشت این حرکت بزرگ دعوت شوند، آدم‌هایی که متأسفانه مورد توجه ویژه برگزارکنندگان هم قرار گیرند، آن وقت نماینده جنبش حماس که در ظاهر باید صاحب اصلی مراسم و مورد توجه همه باشد غریبانه وارد شود و در گوشه‌ای تاریک با چشمانی حیرت زده نظاره‌گر سرودست شکستن‌های ما برای مصاحبه با چهرههای جنجالی فوتبال کشورمان باشد.
راستی کسی در این مراسم نپرسید که امسال قرار است از چه کسانی تجلیل شود، زمانی که تقدیر شد خیلی‌ها به خانه‌هایشان رسیده بودند. خب البته حق هم دارند، خیلی‌ها آمده بودند تا از حاشیه‌های تیم ملی، لیگ برتر و بقیه حواشی فوتبال بپرسند، چکار دارند که مثلاً بیداریان چرا در استخر شیرجه نرفته یا مثلاً چرا فلان جودوکار که مدالش قطعی بوده، قید افتخار روی سکو رفتن را زده تا افتخاری دیگر برای خود دست و پا کند، اصلاً مهم نیست، فوتبال رو عشق است.
بگذریم، از این دست مراسم و حیف و میل کردن اموال عمومی و بیت‌المال به اسم‌های بزرگ دهان پر کن زیاد است ولی ای کاش حداقل در این یک مورد که آرمان امام (ره) بود و متأسفانه این روزها از زمین و زمان می‌خواهند به آن بتازند جامعه ورزش اینگونه رفتار نمی‌کرد، آن هم بسیج ورزش کشور.
چقدر خوب می‌شد که آقایان برگزارکننده به این نکته می‌رسیدند که دفاع از آرمان امام (ره) و مبارزه با رژیم اشغالگر و دفاع از مردم فلسطین در تالارهای پر زرق و برق شمال شهر تهران و چهرههای فوتبالی محقق نمی‌شود و این مهم را باید در جایی دیگر جست‌وجو کرد.
راستی فردا روز قدس است، روزی که قرار است همگی به حمایت از مردم فلسطین فریاد سر دهیم. بعید است از جمعیت میهمانان مراسم بسیج ورزش کشور تعداد زیادی شرکت کنند چون احتمالاً درگیر مسائل مدیریتی، تیم‌داری و یا بازی‌های لیگ هستند، اما ما حاضریم، می‌رویم تا به مدعوین‌مان اعلام کنیم که چگونه باید با زبان روزه از مردم فلسطین حمایت کرد.
به نوشته جوان؛ جای تشکر هم دارد، تقدیر هم باید کرد، اما چگونگی این تقدیر امر مهمی است که ظاهراً از دید مسؤولان برگزاری مراسم دورمانده است، اینکه صرفاً عده‌ای را دور هم جمع کرده و با خرج کردن مبالغ بالایی سعی کنیم محل برگزاری مراسم شیک و مدرن باشد و گارسون‌ها جلوی میهمانان خم و راست شوند با آن هدف مقدسی که امام راحل (ره) در نظرش بود و ورزشکاران ما هم بنا به همان هدف از ایستادن مقابل حریفان سر باز می‌زنند جور در نمی‌آید.
اینکه عده‌ای به ویژه آنها که پشت صحنه‌های ورزش و حاشیه‌های آن را گرم می‌کنند شبی دعوت شوند، بیایند و کنار هم افطاری باز کنند (قبول باشد ان‌شاء‌الله) و شامی بخورند و آهسته و آرام مراسم اصلی را هم به زعم خود بپیچانند به طور حتم با آنچه ما در نظر داریم و قرار است هدف نهایی تمام مسلمین دنیا باشد تفاوت دارد، تفاوتی به فاصله زمین تا آسمان.
یک سؤال اساسی از گردانندگان مراسم و آن اینکه تاکنون کدام یک از تیم‌های فوتبال کشورمان و یا حتی بازیکنان این رشته و مدیران آن از مسابقه با نمایندگان رژیم اشغالگر امتناع کرده‌اند که هر کجا از تالار را که نگاه می‌کردی آدم فوتبالی، مفسر فوتبالی، پیشکسوت فوتبالی، مدیر فوتبالی، بیرون مانده فوتبالی و خلاصه ... فوتبالی می‌دیدی؟
چه لزومی دارد که از چهرههای ورزشی که این روزها شخصیت‌های موجهی در بین مردم نیستند برای گرامیداشت این حرکت بزرگ دعوت شوند، آدم‌هایی که متأسفانه مورد توجه ویژه برگزارکنندگان هم قرار گیرند، آن وقت نماینده جنبش حماس که در ظاهر باید صاحب اصلی مراسم و مورد توجه همه باشد غریبانه وارد شود و در گوشه‌ای تاریک با چشمانی حیرت زده نظاره‌گر سرودست شکستن‌های ما برای مصاحبه با چهرههای جنجالی فوتبال کشورمان باشد.
راستی کسی در این مراسم نپرسید که امسال قرار است از چه کسانی تجلیل شود، زمانی که تقدیر شد خیلی‌ها به خانه‌هایشان رسیده بودند. خب البته حق هم دارند، خیلی‌ها آمده بودند تا از حاشیه‌های تیم ملی، لیگ برتر و بقیه حواشی فوتبال بپرسند، چکار دارند که مثلاً بیداریان چرا در استخر شیرجه نرفته یا مثلاً چرا فلان جودوکار که مدالش قطعی بوده، قید افتخار روی سکو رفتن را زده تا افتخاری دیگر برای خود دست و پا کند، اصلاً مهم نیست، فوتبال رو عشق است.
بگذریم، از این دست مراسم و حیف و میل کردن اموال عمومی و بیت‌المال به اسم‌های بزرگ دهان پر کن زیاد است ولی ای کاش حداقل در این یک مورد که آرمان امام (ره) بود و متأسفانه این روزها از زمین و زمان می‌خواهند به آن بتازند جامعه ورزش اینگونه رفتار نمی‌کرد، آن هم بسیج ورزش کشور.
چقدر خوب می‌شد که آقایان برگزارکننده به این نکته می‌رسیدند که دفاع از آرمان امام (ره) و مبارزه با رژیم اشغالگر و دفاع از مردم فلسطین در تالارهای پر زرق و برق شمال شهر تهران و چهرههای فوتبالی محقق نمی‌شود و این مهم را باید در جایی دیگر جست‌وجو کرد.
راستی فردا روز قدس است، روزی که قرار است همگی به حمایت از مردم فلسطین فریاد سر دهیم. بعید است از جمعیت میهمانان مراسم بسیج ورزش کشور تعداد زیادی شرکت کنند چون احتمالاً درگیر مسائل مدیریتی، تیم‌داری و یا بازی‌های لیگ هستند، اما ما حاضریم، می‌رویم تا به مدعوین‌مان اعلام کنیم که چگونه باید با زبان روزه از مردم فلسطین حمایت کرد.
