جمهوري اسلامي
«تحليل سياسي هفته» عنوان سرمقاله امروز روزنامه جمهوري اسلامي است كه در آن ميخوانيد:
ماه ضيافت الهي به روزهاي پاياني نزديك ميشود و بايد كم كم با اين ايام پرفيض و بركت و ماه مغفرت وداع كرد. صداي برچيده شدن سفره معنوي اين ماه به گوش ميرسد و زمزمه ملائك كه در اين ماه از آسمان به زمين آمده بودند تا از ميهمانان اين ماه پذيرايي كنند در شبهاي باقيمانده شنيده ميشود كه بندگان بسياري به ساحل امن و امان رسيدند.
چند روزي ديگر از روزها و شبهاي رمضان باقي نمانده است و سرانجام صبحي از راه ميرسد كه طليعه اش ديگر رمضان نيست. بايد از اين فرصتهاي برجاي مانده حداكثر استفاده را كرد و خود را در جمع كساني قرار داد كه در زير آبشار رحمت الهي از آلودگيها پاك شدند و خود را براي خدا صاف كردند.
آفتاب يزد
«اگر واقعاً براي فلسطين است» عنوان سرمقاله امروز روزنامه آفتاب يزد است كه در آن ميخوانيد:
از آخرين جمعه ماه رمضان در تابستان 58 تاكنون سي راهپيمايي روز قدس برگزار شده و فردا قرار است سي و يكمين بزرگداشت روز قدس در ايران برپا شود.(1)
اين راهپيمايي شايد از نظر شرايط عمومي فلسطين، تفاوت زيادي با سالهاي گذشته نداشته باشد اما كسي نميتواند انكار كند كه در هيچيك از راهپيماييهاي سي گانه قبلي، شرايط داخلي ايران مانند امروز نبوده است. زيرا عدهاي از دعوت كنندگان به راهپيمايي كه در سالهاي گذشته نيز در اين تجمع، حضور فعال داشتند امروز توسط عده ديگري از مشاركتكنندگان در اين مراسم، به همراهي با صهيونيستها متهم ميشوند.
در حالي كه اتهام زنندگان در ميان خود كسي را دارند كه اظهارات او در خصوص اظهار دوستي با مردم اسرائيل، از فاصله روز قدس سال گذشته تا امروز، بازتابهاي فراواني در داخل كشور داشته است. امروز در داخل كشور عدهاي آنقدر برآشفته هستند كه براي اثبات اخلال صهيونيستها در راهپيمايي روز قدس در لندن (2) تصويري پخش ميكنند كه بخشي از آن شامل عكس موسوي، خاتمي و كروبي است. همچنين ميتوان حدس زد كه عدهاي از افراطيون تلاش خواهند كرد فضاي راهپيمايي فردا براي خاتمي، موسوي و كروبي امن نباشد....
-----------------------------
پينوشتها:
1– با توجه به اختلاف سالهاي قمري و شمسي 30 سال شمسي گذشته معادل 31 سال قمري بوده است.
2- در كشورهاي اروپايي، مراسم روز قدس در آخرين يكشنبه ماه رمضان برگزار ميشود.
كيهان
«اين پرچم بر زمين نخواهد افتاد» عنوان يادداشت روز امروز روزنامه كيهان به قلم حسام الدين برومند است كه در آن ميخوانيد:
تحركات مرموز رژيم صهيونيستي با همدستي كاخ سفيد در طي ماهها و هفتههاي گذشته اهميتي مضاعف به برگزاري روز قدس نسبت به سالهاي قبل بخشيده است.
پس از روي كار آمدن دولت اوباما، آمريكاييها طرح به اصطلاح صلح خاورميانه را مجددا به ميان كشيدهاند و اين در حالي است كه به موازات كليد خوردن اين بحث پردامنه و چالش برانگيز صهيونيستها در تمام شش، هفت ماه گذشته نه تنها اقدام و فعاليتي در راستاي ادعاي آمريكاييها به جهت بروز نشانههايي از «صلح» انجام ندادهاند بلكه فعاليتها و اقدامات اين رژيم جعلي اثبات ميكند كه هيچ گونه تغييري در رويكرد آنها نسبت به مسئله فلسطين بوجود نيامده است.
جالب اينجاست از موقعي كه دولت اوباما مصرانه ايده به اصطلاح صلح خاورميانه را مطرح كرده است سردمداران تل آويو با شتابي بيش از گذشته و گستاخانه روي توسعه شهرك سازيها در قدس شرقي تمركز كردهاند.
ابتكار
«برتري اصل مذاکره بر عدم مذاکره» عنوان نگاه ويژه امروز روزنامه ابتكار به قلم مهدي محتشمي است كه در آن ميخوانيد:
پس از ارائه بسته پيشنهادي دوم ايران سخنگوي کاخ سفيد اعلام کرد که اين بسته بر اساس روال قبلي و غير قابل مذاکره است و موضوع جديدي را شامل نميشود، اما بلافاصله امريکا در يک تجديد تاکتيک براي مذاکره بر سر مسئله هستهاي ايران اعلام آمادگي کرد.
به نظر ميرسد که اين علاقمندي براي مذاکره پس از ارائه بسته ايران بيشتر از سوي امريکاييها ابراز ميشود چراکه اروپاييها چندان تمايلي به مذاکره با تهران بر اساس بسته جديد ندارند.
يک اصل در اين جا مطرح است; حفظ وحدت موضع ميان امريکا وساير اعضاي 1+5 به اين معنا که برقرار شدن مذاکره بهتر از نبود مذاکره است چراکه اين تلقي وجود دارد که اگر با ايران مذاکرهاي نشود ممکن است اين کشور مسير خود را ادامه دهد و حتي شرايط به گونهاي پيش رود که اين مسير غير قابل بازگشت شود. بر اين اساس اصل مذاکره بر عدم مذاکره ترجيح داده ميشود.
مردمسالاري
«روز قدس، روز وحدت» عنوان يادداشت روز امروز روزنامه مردمسالاري به قلم عليرضا لرک است كه در آن ميخوانيد:
روزي که رهبر کبير انقلا ب آخرين جمعه ماه مبارک رمضان را به عنوان روز قدس برگزيدند، بر اين امر تکيه کردند که روز قدس، روز وحدت مسلمانان جهان وروز يکدست شدن در برابر رژيم غاصب صهيونيستي است.
حال با آنکه سالهاي بسياري از رحلت جانگداز آن رهبر فرزانه ميگذرد، شاهد هستيم که روز قدس در سرتاسر جهان باشکوه و عظمت بي نظيري برپا ميشود واين روز به علت همبستگي که در بين مسلمانان ايجاد ميکند روز هراس رژيم صهيونستي ناميده ميشود.
تمام مسلمانان در سرتاسر جهان با هر قوم و نژادي درکنار هم ميايستند و فرياد مرگ بر اسرائيل و زنده باد فلسطين را سر ميدهند. با اين تفاسير اين روز بهترين موقعيت براي ايجاد وحدت دوباره است.
دنياي اقتصاد
«هشدار اعداد و غرور ملي» عنوان سرمقاله امروز روزنامه دنياي اقتصاد به قلم محمود صدري است كه در آن ميخوانيد:
اين روزها مصادف است با سالگرد يكي از بزرگترين بحرانهاي اقتصادي در جهان. به همين علت گزارشهاي سالانه و فصلي نهادهاي بينالمللي در اين روزها با نگاه به اين بحران و درسهاي آن منتشر ميشود. كارنامه سالانه هر كشوري نشان ميدهد كه از شهريور گذشته كه بحران آغاز شد، تاكنون ميزان تاثيرپذيري كشورها از اين بحران چقدر بوده است.
سال گذشته كه بحران آغاز شد، دولت ايران اميدوار بود كه از اين بحران تاثير چنداني نگيرد. اين فرض البته مبنايي منطقي داشت؛ زيرا اقتصاد ايران به دلايل تاريخي و سياسي از جمله حجم ناچيز دادوستد با جهان و تحريم بانكي، در بطن و متن اقتصاد جهاني نيست و به تبع آن از نوسانات جهاني به جز در حوزه نفت و گاز تاثير نميپذيرد.
اميدواري ايران در ماههاي نخست بحران به واقعيت پيوست و در روزهايي كه بازارهاي سهام جهان گرفتار تلاطم بودند، در ايران اتفاق خاصي رخ نداد و همان چرخه ركود و تورم كه اساسا منشا داخلي داشت، به كار خود ادامه داد؛ اما از نيمه دوم اين دوران كه براثر ركود جهاني، بهاي نفت و به تبع آن درآمدهاي نفتي ايران كاهش يافت، پاي ايران هم به معركه بحران جهاني كشيده شد.
سرمايه
«هدايت پول مهمتر از حذف سه صفر» عنوان بخش نگاه روزنامه سرمايه به قلم محمود متوسلي استاد دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران است كه در آن ميخوانيد:
با حذف سه صفر از پول ملي نميتوانيم انتظار تغييرات و اثرات مثبت زيادي را در عملکرد اقتصاد کشور داشته باشيم زيرا اين موضوع تنها از نظر رواني تغييرات اندکي را دربردارد و موضوع اصلي را که چگونگي استفاده از پول است تحت الشعاع قرار نخواهد داد و در واقع موضوع اصلي که سالها است در اقتصاد ايران به فراموشي سپرده شده قاعده مندي اقتصادي و سياستها و ضوابط پولي است که بايد به انضباط مالي منجر شود و از همه مهم تر اينکه با پول موجود چه ميخواهيم بکنيم و چگونه ميتوان به نفع توليد عمل کرد؟
ما بايد ببينيم آيا پولي که به اقتصاد تزريق ميکنيم با ميزان افزايش توليد در بخشهاي مختلف صنعت، کشاورزي، خدمات و... در توازن و تعادل قرار دارد يا خير؟