آیا این یک توطئه است؟
کیف انگلیسی در دستان فرانسوی!
آنان در طول سال ها حضور خود در رقابت های باشگاهی قاره سبز فقط در 1993 توسط مارسی قهرمان شدند که آن هم با رو شدن اختلاس و تبانی مدیر وقت مارسی از آنان سلب شد. حال می خواهند با تضعیف دیگر تیم ها و برنامه های خزنده بار دیگر خود را مطرح کنند. چه اینکه ریاست یوفا را نیز به دست آورده و براحتی در جای جای فوتبال اروپا می توانند اعمال نفوذ کنند. در نهایت مسئله دیگری که توجیه کننده این برخورد خواهد بود، تسویه حساب پلاتینی با کسانی است که با ریاست وی بر یوفا مخالفت کردند.
وقتی در سال 2007 مبارزه انتخاباتی ریاست یوفا درگرفت، پلاتینی فرانسوی با شعار حمایت از کشورهای ضعیف تر اروپا به جنگ "لنارت یوهانسن" رئیسی که 17 سال بر مسند قدرت تکیه زده بود شتافت. تصور اینکه پلاتینی بتواند مرد سوئدی را که از پشتیبانی بسیاری از تیم های گروه G14 (14 باشگاه بزرگ اروپا) و فدراسیون های مهم اروپایی همچون اتحادیه فوتبال انگلستان و اسپانیا برخوردار بود را به زیر بکشد، خیلی سخت به نظر می آمد ولی این اتفاق افتاد و سرآغاز تحولاتی شد که پیامدهای آن به مرور مشاهده می شود. نخستین بحث برای پلاتینی جوان که بارها در کنفرانس های مطبوعاتی مطرح شد، تقویت تیم های ضعیف اروپایی بود ولی به چه قیمتی؟!
به گزارش گل؛ در پوشش این شعارهای زیبا تسویه حساب های پنهان آغاز شد بویژه در برابر باشگاه های انگلیسی که قدرتی بزرگ در اروپا بودند و در چند سال اخیر دایم در بین 4 تیم نیمه نهایی لیگ قهرمانان دیده می شوند و حتی گاهی با قرعه نامناسب، به تیم انگلیسی دیگری نیز برخورد می کنند!
این حکایت حتی برای تیم های اسپانیایی نیز گاهی دیده می شود. ظاهرا تلاش بر این است که قدرت فوتبال اروپا انحصاری نشود اما ریشه کینه ورزی میشل پلاتینی در جای دیگر است. با نگاهی به تاریخ قهرمانی باشگاه های اروپا و عدم موفقیت تیم های فرانسوی در این تورنمنت می توان به ژرفای عقده خود کم بینی فرانسویان در اروپا پی برد.
آنان در طول سال ها حضور خود در رقابت های باشگاهی قاره سبز فقط در 1993 توسط مارسی قهرمان شدند که آن هم با رو شدن اختلاس و تبانی مدیر وقت مارسی از آنان سلب شد. حال می خواهند با تضعیف دیگر تیم ها و برنامه های خزنده بار دیگر خود را مطرح کنند. چه اینکه ریاست یوفا را نیز به دست آورده و براحتی در جای جای فوتبال اروپا می توانند اعمال نفوذ کنند. در نهایت مسئله دیگری که توجیه کننده این برخورد خواهد بود، تسویه حساب پلاتینی با کسانی است که با ریاست وی بر یوفا مخالفت کردند.
اسناد و پرسش های موجود
مصاحبه ها و اظهارنظرهای پلاتینی قبل از اینکه بعنوان یک مدیر مدبر بی طرفانه باشد، برای بسیاری بودار، مغرضانه و حتی منزجرکننده است! سال پیش، اندکی قبل از فینال لیگ قهرمانان وی صریحا از بارسلونا طرفداری کرد که پس از بازی مسئله دار آنها با چلسی و ناداوری شدیدی که اتفاق افتاده بود (نگرفتن 4 پنالتی محرز توسط داور نروژی برای آبی پوشان لندن) بسیار شگفت آور می نمود!
و این تفکر را تداعی می کرد که رئیس یوفا تلویحا از عدم قهرمانی یک تیم انگلیسی دیگر (منچستریونایتد برای بار دوم متوالی) حمایت می کند! این نقطه نظرات مرموز با ترانسفرهای بزرگ سپیدپوشان مادریدی ادامه یافت و اظهار مخالفت صریح پلاتینی با سیاست های پرس و تهدید آنان به تصویب قوانین سخت تر و محدودکننده برای باشگاه های بزرگ اروپا ادامه یافت و بیم آن می رود که رئال هم قربانی بعدی پلاتینی باشد!
آیا ترانسفرهای مادریدی فقط اشکال دارد و دیگر تیم ها پول گزاف خرج نمی کنند؟ طی روزهای اخیر نیز رخدادهایی حادث شد که این اندیشه ها را تقویت می کند. اولین اتفاق محرومیت "ادواردو" بازیکن برزیلی آرسنال است که برای دایوینگ (شیرجه زدن در محوطه جریمه) در بازی با سلتیک اسکاتلند دو جلسه از لیگ قهرمانان محروم شد. کجای فوتبال دنیا تاکنون چنین تنبیه سختی برای این خطا در نظر گرفته اند؟ چرا تاکنون این قانون اعمال نمی شد؟ آیا باید حتما اولین مجازات برای یکی از تیم های انگلیسی در نظر گرفته شود؟
دستان فرانسوی
حوادث بعدی جالبترند! محرومیت دو ساله چلسی از نقل و انتقال بازیکن با شکایت تیم فرانسوی "لانس" اتفاق می افتد! شایعه مشابه برای منچستر یونایتد و تکذیب آن توسط فیفا و خبر اسکای اسپورتس مبنی بر اعلام رسمی شکایت تیم فرانسوی "لوهاور" از شیاطین سرخ! ادعای جدید تیم فرانسوی "ASPTT" از چلسی بخاطر وسوسه بازیکن 11 ساله تیمشان بعد از یک سال!
مصاحبه صریح پلاتینی رئیس فرانسوی یوفا مبنی بر پشتیبانی از محرومیت چلسی! این جولان دادن فرانسوی ها بر علیه انگلیسی ها (و بزودی برعلیه بقیه قدرت های اروپایی) به پشتوانه کدام نیرو صورت می گیرد؟ تمام این اتفاقات با شعار زیبای حمایت از "توقف انتقالات غیرقانونی بازیکنان جوان" مطرح می شود. کیست که نداند سال هاست بازیکنان مستعد ولی فقیر کشورهای آفریقایی، آمریکای جنوبی و آسیا توسط اروپایی ها استثمار می شوند بویژه توسط باشگاه های فرانسوی. حال چه شده که پیشگامان استعمار نوین فوتبال حامی فقرا شده اند؟
کسانی که حتی بالای 80 درصد تیم ملی شان از بازیکنان غیربومی تشکیل شده است! چگونه است که میشل پلاتینی هنگامیکه تیم های فرانسوی بازیکنان درجه چندمشان را با چندین برابر قیمت واقعی به باشگاه های بزرگ می فروشند اعتراض نمی کند؟
مگر در سال 2006 رسوایی کالچوپولی (تبانی و اختلاس در باشگاه های ایتالیا) گریبان بزرگترین تیم های ایتالیایی را نگرفت؟ آیا یوهانسن رئیس سابق یوفا و هیات مدیره اش تیم های ایتالیایی را از رقابت های اروپایی محروم کرد؟ (توضیح: البته با سقوط یوونتوس و کم کردن امتیاز، بصورت خودکار برخی از تیم ها از لیگ قهرمانان کنار رفتند ولی حکمی از سوی یوفا در نظر گرفته نشد). اکنون دستان فرانسوی کیف انگلیسی را حمل می کنند اما فردا بطور حتم چمدان اسپانیایی و کوله ایتالیایی را نیز با خود خواهد برد. آیا اتفاقات اخیر سناریوی از پیش طراحی شده یک توطئه است؟
به گزارش گل؛ در پوشش این شعارهای زیبا تسویه حساب های پنهان آغاز شد بویژه در برابر باشگاه های انگلیسی که قدرتی بزرگ در اروپا بودند و در چند سال اخیر دایم در بین 4 تیم نیمه نهایی لیگ قهرمانان دیده می شوند و حتی گاهی با قرعه نامناسب، به تیم انگلیسی دیگری نیز برخورد می کنند!
این حکایت حتی برای تیم های اسپانیایی نیز گاهی دیده می شود. ظاهرا تلاش بر این است که قدرت فوتبال اروپا انحصاری نشود اما ریشه کینه ورزی میشل پلاتینی در جای دیگر است. با نگاهی به تاریخ قهرمانی باشگاه های اروپا و عدم موفقیت تیم های فرانسوی در این تورنمنت می توان به ژرفای عقده خود کم بینی فرانسویان در اروپا پی برد.
آنان در طول سال ها حضور خود در رقابت های باشگاهی قاره سبز فقط در 1993 توسط مارسی قهرمان شدند که آن هم با رو شدن اختلاس و تبانی مدیر وقت مارسی از آنان سلب شد. حال می خواهند با تضعیف دیگر تیم ها و برنامه های خزنده بار دیگر خود را مطرح کنند. چه اینکه ریاست یوفا را نیز به دست آورده و براحتی در جای جای فوتبال اروپا می توانند اعمال نفوذ کنند. در نهایت مسئله دیگری که توجیه کننده این برخورد خواهد بود، تسویه حساب پلاتینی با کسانی است که با ریاست وی بر یوفا مخالفت کردند.
اسناد و پرسش های موجود
مصاحبه ها و اظهارنظرهای پلاتینی قبل از اینکه بعنوان یک مدیر مدبر بی طرفانه باشد، برای بسیاری بودار، مغرضانه و حتی منزجرکننده است! سال پیش، اندکی قبل از فینال لیگ قهرمانان وی صریحا از بارسلونا طرفداری کرد که پس از بازی مسئله دار آنها با چلسی و ناداوری شدیدی که اتفاق افتاده بود (نگرفتن 4 پنالتی محرز توسط داور نروژی برای آبی پوشان لندن) بسیار شگفت آور می نمود!
و این تفکر را تداعی می کرد که رئیس یوفا تلویحا از عدم قهرمانی یک تیم انگلیسی دیگر (منچستریونایتد برای بار دوم متوالی) حمایت می کند! این نقطه نظرات مرموز با ترانسفرهای بزرگ سپیدپوشان مادریدی ادامه یافت و اظهار مخالفت صریح پلاتینی با سیاست های پرس و تهدید آنان به تصویب قوانین سخت تر و محدودکننده برای باشگاه های بزرگ اروپا ادامه یافت و بیم آن می رود که رئال هم قربانی بعدی پلاتینی باشد!
آیا ترانسفرهای مادریدی فقط اشکال دارد و دیگر تیم ها پول گزاف خرج نمی کنند؟ طی روزهای اخیر نیز رخدادهایی حادث شد که این اندیشه ها را تقویت می کند. اولین اتفاق محرومیت "ادواردو" بازیکن برزیلی آرسنال است که برای دایوینگ (شیرجه زدن در محوطه جریمه) در بازی با سلتیک اسکاتلند دو جلسه از لیگ قهرمانان محروم شد. کجای فوتبال دنیا تاکنون چنین تنبیه سختی برای این خطا در نظر گرفته اند؟ چرا تاکنون این قانون اعمال نمی شد؟ آیا باید حتما اولین مجازات برای یکی از تیم های انگلیسی در نظر گرفته شود؟
دستان فرانسوی
حوادث بعدی جالبترند! محرومیت دو ساله چلسی از نقل و انتقال بازیکن با شکایت تیم فرانسوی "لانس" اتفاق می افتد! شایعه مشابه برای منچستر یونایتد و تکذیب آن توسط فیفا و خبر اسکای اسپورتس مبنی بر اعلام رسمی شکایت تیم فرانسوی "لوهاور" از شیاطین سرخ! ادعای جدید تیم فرانسوی "ASPTT" از چلسی بخاطر وسوسه بازیکن 11 ساله تیمشان بعد از یک سال!
مصاحبه صریح پلاتینی رئیس فرانسوی یوفا مبنی بر پشتیبانی از محرومیت چلسی! این جولان دادن فرانسوی ها بر علیه انگلیسی ها (و بزودی برعلیه بقیه قدرت های اروپایی) به پشتوانه کدام نیرو صورت می گیرد؟ تمام این اتفاقات با شعار زیبای حمایت از "توقف انتقالات غیرقانونی بازیکنان جوان" مطرح می شود. کیست که نداند سال هاست بازیکنان مستعد ولی فقیر کشورهای آفریقایی، آمریکای جنوبی و آسیا توسط اروپایی ها استثمار می شوند بویژه توسط باشگاه های فرانسوی. حال چه شده که پیشگامان استعمار نوین فوتبال حامی فقرا شده اند؟
کسانی که حتی بالای 80 درصد تیم ملی شان از بازیکنان غیربومی تشکیل شده است! چگونه است که میشل پلاتینی هنگامیکه تیم های فرانسوی بازیکنان درجه چندمشان را با چندین برابر قیمت واقعی به باشگاه های بزرگ می فروشند اعتراض نمی کند؟
مگر در سال 2006 رسوایی کالچوپولی (تبانی و اختلاس در باشگاه های ایتالیا) گریبان بزرگترین تیم های ایتالیایی را نگرفت؟ آیا یوهانسن رئیس سابق یوفا و هیات مدیره اش تیم های ایتالیایی را از رقابت های اروپایی محروم کرد؟ (توضیح: البته با سقوط یوونتوس و کم کردن امتیاز، بصورت خودکار برخی از تیم ها از لیگ قهرمانان کنار رفتند ولی حکمی از سوی یوفا در نظر گرفته نشد). اکنون دستان فرانسوی کیف انگلیسی را حمل می کنند اما فردا بطور حتم چمدان اسپانیایی و کوله ایتالیایی را نیز با خود خواهد برد. آیا اتفاقات اخیر سناریوی از پیش طراحی شده یک توطئه است؟
