رسانه ملی و دیوار کوتاه فوتبالدوستان

یکی از مهمترین وظایف هر رسانه ای، احترام به مخاطبان و پیروی از خواسته ایشان است. بطور مشخص هرچه این مدیا گستره پهناورتری داشته باشد باید وسواس بیشتری در جذب و راضی نگهداشتن مردم از خود نشان دهد. مواردی وجود دارند که رسانه ملی کشور ما به آن بی توجه است یا بخاطر انحصاری و بی رقیب بودن، لزومی به رعایت آن نمی بیند.

به گزارش گل؛ برنامه ریزان بی آنکه اندکی به بینندگان بیاندیشند، به دلخواه از سر وته هر گزارش زنده یا باتاخیر فوتبال می زنند، ساعت پخش را عقب و جلو می کنند، گاه با کمال بدقولی بازی را که از مدت ها پیش وعده دادند، بدون هیچ توضیحی پخش نمی کنند. به هر مناسبتی زورشان به پخش بازی های فوتبال می رسد و بدون در نظر گرفتن احساسات هواداران فوتبال هر موقع که صلاح (!) بدانند، مسابقه را قطع می کنند و برنامه دیگری را نمایش می دهند.

آخر کجای دنیا چنین رفتاری در هنگام پخش رقابت های فوتبال با تماشاگران می کنند؟ مگر نه اینکه فوتبال یکی از پرطرفدارترین برنامه های تلویزیونی است و سود سرشار حاصل از تبلیغات آن برای هر شبکه ای غنیمت بزرگی است؟

آیا در بزرگترین رسانه کشور کسی نمی داند که در فلان روز، بهمان تیم ورزشی بازی دارد و با پخش زنده ای که از زمانی پیش قول داده شده است تداخل می کند؟! مگر سیما برای نمایش زنده هر بازی خارجی حق پخش کلانی نمی پردازد؟ چگونه با اعصاب یک هوادار فوتبال که دسترسی به کانال های تلویزیونی ماهواره ای ندارد بازی می کنید؟

دوستان گرامی، رسالت رسانه ملی جذب هر چه بیشتر مردم است نه دلسرد کردن ایشان. چرا ایران مانند دیگر ممالک حتی کشورهای به مراتب پایین تر، شبکه ورزشی تمام وقت ندارد؟ چرا فوتبالدوستان محکومند در هنگام پخش بازی های فوتبال انواع و اقسام سریال های تلویزیونی و اخبار را تحمل کنند؟

حداقل اگر اجازه فعالیت کانال های خصوصی ورزشی داده نمی شود، صدا و سیما برای تاسیس چنین شبکه ای اقدام کند. حتی برخی از هوادران حاضرند مبلغی نیز پرداخت کنند تا بازی تیم های محبوبشان را بدون دردسر و تشویش عدم پخش یا بدقولی های رایج رسانه ملی نگاه کنند. سیمایی های عزیز، آیا فقط دیوار فوتبالدوستان کوتاه است؟