بازدید 18517
حجت‌الاسلام محمدرضا زائری؛
درباره حوادث سوریه صادقانه و شفاف صحبت نکردیم
از هنگامی که آوای اعتراض در سوریه به جنگ داخلی تمام عیاری تبدیل شد درباره علل و عوامل آن بسیار گفتند و نوشتند؛ اما شاید موضوعی که در این میان مغفول ماند و کمتر به آن پرداخته شد، این نکته بود که مردم جهان چگونه می‌توانند به رفع مصائب مردم این دیار که هر روز در معرض آتش و خون قرار دارند، کمک کنند؟
چندی پیش کاروان بین‌المللی کمک‌رسانی به مردم جنگ زده سوریه با عنوان زائران صلح سوریه از سوی اتحادیه بین‌المللی امت واحده و با همکاری مشارکت برخی تشکل‌های بین‌المللی، سازماندهی شد که بیشتر اعضای این کاروان فعالان مدنی و فرهنگی و غیرسیاسی بودند.
حجت الاسلام محمدرضا زائری در بخشی از گفت‌وگوی مفصل با «تابناک» با توجه به اینکه در این کاروان حضور داشتند، درباره اینکه چرا حرکت و کار آن‌ها با توجه به اهمیتی که داشت، به خوبی مورد توجه رسانه‌های داخلی قرار نگرفت، می‌گوید: شاید دلیل این بی‌توجهی آن باشد که در کشورمان عادت کرده‌ایم همه کار‌ها رسمی و دولتی و حاکمیتی انجام شود و چون این حرکت دولتی و حاکمیتی نبود دیده نشد.
وی درباره ارزیابی خود از اهمیت چنین حرکاتی می‌گوید: این حرکت دو ویژگی عمده داشت؛ یک اینکه غیرحاکمیتی و غیر دولتی بود و حتی وقتی آنجا رفتیم سفارت ما گله داشت که چرا هماهنگی بیشتری با ما انجام دادید که ما در جریان باشیم. این ارزش دارد که حرکات غیر دولتی و غیر حاکمیتی را تقویت کنیم. نکته دوم آنکه جای ادبیات صلح طلبی و آشتی و محبت به نام جمهوری اسلامی و دین و انقلاب در دنیا و حوزه بین‌الملل خیلی خالی است.
وی در ادامه افزود: متأسفانه ما بدون اینکه بخواهیم و حواسمان باشد، سال‌ها خودمان در ارائه تصویر خشونت طلب از جمهوری اسلامی کمک کرده‌ایم. من به سران جبهه کفر که می‌خواهند جمهوری اسلامی را اینگونه نشان دهند، کار ندارم. اما طبقه متوسط اجتماعی مخاطب ما در غرب به تصویری که می‌بیند حکم می‌کند. وقتی خودمان همیشه تصویری که از جمهوری اسلامی نشان می‌دادیم تصویر جنگ و جهاد و تفنگ بوده، ناخواسته به آن تصویر کمک کرده‌ایم. اینکه به نام جمهوری اسلامی از آشتی و محبت و صلح حرف بزنیم، روی سایر بخش‌ها هم اثر دارد.
زائری درباره ترکیب حضور افراد در این کاروان بیان می‌کند: خوشبختانه ترکیب کاروان هم ترکیب قشنگی بود. هم همراهان داخلی که رفته بودند، گروه متنوعی از هنرمندان و چهره‌های فرهنگی بودند و هم مهمانان خارجی که حضور داشتند از پدر «آسانژ» تا خانم «مک وایر» برنده جایزه نوبل صلح و فلان کشیش و روحانی. آنجا هم خوشبختانه اثرگذار بود. این حرکت به خوبی توانست پیام خود را منتقل کند ولی در داخل این گونه نبود.
وی درباره اینکه آنچه در گزارش رسانه‌های داخلی درباره سوریه می‌بینیم با آنچه در واقعیت وجود دارد چه اندازه همخوانی دارد، می‌گوید: متأسفانه در حوزه بین‌الملل حتی در نظام رسانه‌ای ما فارغ از صدا و سیما با مخاطب مانند افراد نابالغ برخورد می‌کنند. برای مخاطب سهمی از حق آگاهی و اطلاع دقیق از قضایا قائل نیستند. مثلا در مورد سوریه سقوط شهر‌ها را نمی‌گفتیم اما آزاد سازی‌اش را می‌گفتیم. مردم برایشان سوال بود چه شده که این‌ها آزاد شده‌اند! قبلش را نگفته بودیم. چیزی که در مورد سوریه به مردم نگفته‌ایم اینکه درست است که مردم سوریه در جریان جنگ با ما همراهی کرد، ولی نظام سوریه نظام بعثی بود.
زائری در ادامه می‌گوید: اتفاقا این ارزش داشت که نظام بعثی سوریه با نظام بعثی صدام همراهی نکرد و در کنار تمام کشورهای دیگر عربی که بعثی نبودند، جلو صدام ایستاد و با ما همراهی کرد. اما نظام بعثی ویژگی‌هایی داشت و عملکرد خطرناک و سرکوبگرانه نظام بعثی بود که طی سال‌ها مردم را به اعتراض دعوت می‌کرد.
ما به مردم نمی‌گوییم که همین نظام سوریه که الان کنار حزب الله ایستاده بیشترین قتل و جنایت را در مورد نیروهای حزب الله انجام داده و نمی‌گوییم چقدر از بچه‌های حزب الله سال‌ها شکنجه و کشته شدند. در زندان‌های سوریه بودند و قتل عام شدند و اگر این را بگوییم همبستگی امروز حزب الله با سوریه معنای دقیق‌تر و شفاف تری پیدا می‌کند. ارزشش بیشتر می‌شود. چون این‌ها را نمی‌گوییم، بخشی از ماجرای سوریه واضح نمی‌شود. خیلی هم صادقانه و صریح و شفاف با مردم صحبت نمی‌کنیم که چه صف آرایی در سوریه شده است.
زائری درباره این سفر می‌گوید: چیزی که خوشبختانه در سوریه دیدم و برایم محسوس بود این است که آن نظام بعثی دارد تغییر می‌کند؛ هم در سطوح بالا و حاکمیتی و هم در سطوح میانی. قیافه نیرو‌ها و پرسنل ارتش سوریه دارد عوض می‌شود. رفتار حاکمیتی حزب بعث سوریه دارد تغییر می‌کند. دیدگاه‌ها در حال عوض شدن است و همین باعث شده قضایا تغییر کند. از آن طرف هم مردم رفتار تکفیری‌ها را دیده‌اند و به این نتیجه رسیده‌اند که جایگزین رژیم اسد تکفیری‌ها هستند، لذا خیلی‌ها که ابتدا به معترضین پیوسته بودند به سمت بشار اسد آمده‌اند. بعضی از معترضین هم که با آن‌ها مذاکره کردیم همراهی‌شان با بشار اسد به این معنا نیست که او و نظام حاکم را تأیید کنند بلکه به عنوان بهترین گزینه موجود برای حفظ تمامیت ارضی سوریه و حفظ وطنشان به این سمت آمده‌اند اما در مجموع روند بسیار مثبتی است.
وی در پایان در پاسخ به اینکه آیا مردمی که در دیدارهای آن‌ها حضور داشتند گلایه‌ای از برخی سیاست‌های ایران داشتند، گفت: طبیعتا ما با همه مردم ارتباط تنگاتنگی نداشتیم اما آنهایی که ما دیدیم چه در دمشق و چه در حمص و لاذقیه بسیار استقبال می‌کردند و این همدلی و همراهی را مثبت می‌دانستند؛ البته در دو سال پیش فضا اینقدر شفاف نبود، ولی هر چه جلو‌تر می‌رویم فضا بیشتر به نفع جبهه مقاومت و خط جمهوری اسلامی است.
حجت الاسلام محمدرضا زائری در بخشی از گفت‌وگوی مفصل با «تابناک» با توجه به اینکه در این کاروان حضور داشتند، درباره اینکه چرا حرکت و کار آن‌ها با توجه به اهمیتی که داشت، به خوبی مورد توجه رسانه‌های داخلی قرار نگرفت، می‌گوید: شاید دلیل این بی‌توجهی آن باشد که در کشورمان عادت کرده‌ایم همه کار‌ها رسمی و دولتی و حاکمیتی انجام شود و چون این حرکت دولتی و حاکمیتی نبود دیده نشد.
وی درباره ارزیابی خود از اهمیت چنین حرکاتی می‌گوید: این حرکت دو ویژگی عمده داشت؛ یک اینکه غیرحاکمیتی و غیر دولتی بود و حتی وقتی آنجا رفتیم سفارت ما گله داشت که چرا هماهنگی بیشتری با ما انجام دادید که ما در جریان باشیم. این ارزش دارد که حرکات غیر دولتی و غیر حاکمیتی را تقویت کنیم. نکته دوم آنکه جای ادبیات صلح طلبی و آشتی و محبت به نام جمهوری اسلامی و دین و انقلاب در دنیا و حوزه بین‌الملل خیلی خالی است.
وی در ادامه افزود: متأسفانه ما بدون اینکه بخواهیم و حواسمان باشد، سال‌ها خودمان در ارائه تصویر خشونت طلب از جمهوری اسلامی کمک کرده‌ایم. من به سران جبهه کفر که می‌خواهند جمهوری اسلامی را اینگونه نشان دهند، کار ندارم. اما طبقه متوسط اجتماعی مخاطب ما در غرب به تصویری که می‌بیند حکم می‌کند. وقتی خودمان همیشه تصویری که از جمهوری اسلامی نشان می‌دادیم تصویر جنگ و جهاد و تفنگ بوده، ناخواسته به آن تصویر کمک کرده‌ایم. اینکه به نام جمهوری اسلامی از آشتی و محبت و صلح حرف بزنیم، روی سایر بخش‌ها هم اثر دارد.
مثلا در مورد سوریه سقوط شهر‌ها را نمی‌گفتیم اما آزاد سازی‌اش را می‌گفتیم. مردم برایشان سوال بود چه شده که این‌ها آزاد شده‌اند! قبلش را نگفته بودیم
زائری درباره ترکیب حضور افراد در این کاروان بیان می‌کند: خوشبختانه ترکیب کاروان هم ترکیب قشنگی بود. هم همراهان داخلی که رفته بودند، گروه متنوعی از هنرمندان و چهره‌های فرهنگی بودند و هم مهمانان خارجی که حضور داشتند از پدر «آسانژ» تا خانم «مک وایر» برنده جایزه نوبل صلح و فلان کشیش و روحانی. آنجا هم خوشبختانه اثرگذار بود. این حرکت به خوبی توانست پیام خود را منتقل کند ولی در داخل این گونه نبود.
وی درباره اینکه آنچه در گزارش رسانه‌های داخلی درباره سوریه می‌بینیم با آنچه در واقعیت وجود دارد چه اندازه همخوانی دارد، می‌گوید: متأسفانه در حوزه بین‌الملل حتی در نظام رسانه‌ای ما فارغ از صدا و سیما با مخاطب مانند افراد نابالغ برخورد می‌کنند. برای مخاطب سهمی از حق آگاهی و اطلاع دقیق از قضایا قائل نیستند. مثلا در مورد سوریه سقوط شهر‌ها را نمی‌گفتیم اما آزاد سازی‌اش را می‌گفتیم. مردم برایشان سوال بود چه شده که این‌ها آزاد شده‌اند! قبلش را نگفته بودیم. چیزی که در مورد سوریه به مردم نگفته‌ایم اینکه درست است که مردم سوریه در جریان جنگ با ما همراهی کرد، ولی نظام سوریه نظام بعثی بود.
زائری در ادامه می‌گوید: اتفاقا این ارزش داشت که نظام بعثی سوریه با نظام بعثی صدام همراهی نکرد و در کنار تمام کشورهای دیگر عربی که بعثی نبودند، جلو صدام ایستاد و با ما همراهی کرد. اما نظام بعثی ویژگی‌هایی داشت و عملکرد خطرناک و سرکوبگرانه نظام بعثی بود که طی سال‌ها مردم را به اعتراض دعوت می‌کرد.
ما به مردم نمی‌گوییم که همین نظام سوریه که الان کنار حزب الله ایستاده بیشترین قتل و جنایت را در مورد نیروهای حزب الله انجام داده و نمی‌گوییم چقدر از بچه‌های حزب الله سال‌ها شکنجه و کشته شدند. در زندان‌های سوریه بودند و قتل عام شدند و اگر این را بگوییم همبستگی امروز حزب الله با سوریه معنای دقیق‌تر و شفاف تری پیدا می‌کند. ارزشش بیشتر می‌شود. چون این‌ها را نمی‌گوییم، بخشی از ماجرای سوریه واضح نمی‌شود. خیلی هم صادقانه و صریح و شفاف با مردم صحبت نمی‌کنیم که چه صف آرایی در سوریه شده است.
طبیعتا ما با همه مردم ارتباط تنگاتنگی نداشتیم اما آنهایی که ما دیدیم چه در دمشق و چه در حمص و لاذقیه بسیار استقبال می‌کردند و این همدلی و همراهی را مثبت می‌دانستند؛ البته در دو سال پیش فضا اینقدر شفاف نبود، ولی هر چه جلو‌تر می‌رویم فضا بیشتر به نفع جبهه مقاومت و خط جمهوری اسلامی است.
زائری درباره این سفر می‌گوید: چیزی که خوشبختانه در سوریه دیدم و برایم محسوس بود این است که آن نظام بعثی دارد تغییر می‌کند؛ هم در سطوح بالا و حاکمیتی و هم در سطوح میانی. قیافه نیرو‌ها و پرسنل ارتش سوریه دارد عوض می‌شود. رفتار حاکمیتی حزب بعث سوریه دارد تغییر می‌کند. دیدگاه‌ها در حال عوض شدن است و همین باعث شده قضایا تغییر کند. از آن طرف هم مردم رفتار تکفیری‌ها را دیده‌اند و به این نتیجه رسیده‌اند که جایگزین رژیم اسد تکفیری‌ها هستند، لذا خیلی‌ها که ابتدا به معترضین پیوسته بودند به سمت بشار اسد آمده‌اند. بعضی از معترضین هم که با آن‌ها مذاکره کردیم همراهی‌شان با بشار اسد به این معنا نیست که او و نظام حاکم را تأیید کنند بلکه به عنوان بهترین گزینه موجود برای حفظ تمامیت ارضی سوریه و حفظ وطنشان به این سمت آمده‌اند اما در مجموع روند بسیار مثبتی است.
وی در پایان در پاسخ به اینکه آیا مردمی که در دیدارهای آن‌ها حضور داشتند گلایه‌ای از برخی سیاست‌های ایران داشتند، گفت: طبیعتا ما با همه مردم ارتباط تنگاتنگی نداشتیم اما آنهایی که ما دیدیم چه در دمشق و چه در حمص و لاذقیه بسیار استقبال می‌کردند و این همدلی و همراهی را مثبت می‌دانستند؛ البته در دو سال پیش فضا اینقدر شفاف نبود، ولی هر چه جلو‌تر می‌رویم فضا بیشتر به نفع جبهه مقاومت و خط جمهوری اسلامی است.
