نگاهی به مواضع جدید دولتمردان آمریکایی:
آیا رویه آمریکا در قبال ایران تغییر کرده است؟
با نگاهی به سخنان و موضع‌گیری‌های مقامات غربی و به ویژه آمریکا در روزهای اخیر، می‌توان چنین برداشت کرد که تغییری دست‌کم لفظی در مواضع آنان پدید آمده است. جان کری از امیدوارکننده بودن مذاکرات می‌گوید و چاک هیگل ایران را چالشی برای آمریکا نمی‌داند؛ اما آیا این تغییر مواضع واقعی بوده و به عرصه عمل نیز راه خواهد یافت؟
با نگاهی به سخنان و موضع‌گیری‌های مقامات غربی و به ویژه آمریکایی در روزهای اخیر، می‌توان چنین برداشت کرد که تغییری دست‌کم لفظی در مواضع آنان پدید آمده است. جان کری از امیدوارکننده بودن مذاکرات می‌گوید و چاک هیگل ایران را چالشی برای آمریکا نمی‌داند؛ اما آیا این تغییر مواضع واقعی بوده و به عرصه عمل نیز راه خواهد یافت؟
به گزارش «تابناک»، تأکید ایالات متحده در ماه‌های اخیر بر تمایل به مذاکره مستقیم با ایران و ضرورت حل و فصل موضوع هسته‌ای ایران به شیوه مسالمت‌آمیز، این گمانه را پدید آورد که واشنگتن در پی تغییر موضع در قبال ایران است؛ اما موضع‌گیری‌های اخیر مقامات آمریکایی و همچنین جریان رسانه‌ای غرب در روزهای اخیر، این گمانه را بیش از پیش تقویت کرده است.
بنا بر این گزارش، این روند تغییر گفتار‌ها و موضع‌گیری‌ها، به ویژه در جریان و پس از مذاکرات هسته‌ای آلماتی نمود پیدا کرد. نخستین تغییر، در لحن رسانه‌های غربی نسبت به روند و نتایج مذاکرات بود. در این راستا، هرچند در دوره‌های پیشین مذاکرات معمول بود که عدم حصول توافق نهایی میان ایران و ۱+۵، از سوی رسانه‌های غربی، «شکست مذاکرات» تلقی می‌شد، این بار ـ با وجود این که باز هم توافق نهایی میان طرفین حاصل نشد ـ صحبت از «فضای مثبت» مذاکرات و «امیدوارکننده» بودن آن بود.
افزون بر این، بر خلاف دوره‌های پیشین مذاکرات که در آستانه برگزاری آن، مطبوعات و رسانه‌های غربی، همسو و متحد به فضاسازی علیه برنامه هسته‌ای ایران می‌پرداختند، این بار این ماجرا تنها به شمار اندکی از مطبوعات محدود ماند، به ویژه روزنامه «تلگراف» با طرح ادعای تولید پلوتونیوم در نیروگاه اراک که در این مورد هم اشتباه فاحش این روزنامه مورد اشاره دیگر مطبوعات غربی قرار گرفت.
مهمتر از این نکته، موضعی بود که ایالات متحده نسبت به نتیجه مذاکرات در پیش گرفت. در این رابطه، جان کری، وزیر خارجه آمریکا ضمن «مفید» خواندن مذاکرات آلماتی، بار دیگر خواستار برگزاری مذاکرات مستقیم و دوجانبه میان ایران و آمریکا شد.
اما این مواضع تنها به همین مورد و تنها به موضوع هسته‌ای محدود نماند، به گونه‌ای که روز گذشته، جان کری با اشاره به حکومت ایران به عنوان یک «حکومت منتخب»، عملاً از مواضع پیشین دولتمردان آمریکایی فاصله گرفت. این در حالی است که به نوشته «واشنگتن اگزمینر»، چاک هیگل، وزیر دفاع جدید آمریکا نیز دیدگاه مشابهی درباره حکومت ایران دارد.
کری که روز گذشته در پاریس است، در این زمینه گفت: «ایران کشوری با یک حکومت منتخب است و در سازمان ملل جایگاه دارد. برای ما مهم است که با دولت‌های ملی به گونه‌ای رفتار کنیم که بیشترین منفعت را برای همه ما در جهان داشته باشد».
واشنگتن اگزمینر اشاره می‌کند، هیگل نیز در جریان نشست رأی اعتماد خود برای وزارت دفاع آمریکا، از ایران با چنین لفظی یاد کرده و گفته بود: «تقریباً همه متحدان ما در ایران سفارتخانه دارند. به همین دلیل است که من از ایران به عنوان یک حکومت برگزیده و مشروع یاد کردم؛ چه ما موافق باشیم و چه نباشیم».
در موردی دیگر، سایت خبری «PJ Media» اشاره می‌کند که هیگل در نخستین روز کاری خود به عنوان وزیر دفاع ایالات متحده، هشت بار درباره «چالش»های پیش روی این کشور سخن گفته، اما حتی یک بار هم اشاره‌ای به ایران نکرده است.
بنابراین و با توجه به این موضع‌گیری‌ها، به نظر می‌رسد تغییری که انتظار می‌رفت با تغییر وزرای خارجه و دفاع و آمدن افراد جدید در کابینه اوباما صورت بگیرد، دست‌کم از جنبه لفظی به وجود آمده و دولتمردان آمریکایی ادبیات کم و بیش جدیدی را در مقابل ایران استفاده کرده‌اند.
اما در این میان، آنچه توجه به آن ضروری است و تنها در صورت تحقق آن، کاهش تنش‌ها در روابط ایران و آمریکا محقق خواهد شد، وقوع «تغییرات عملی» در سیاست کاخ سفید نسبت به ایران است. به بیان دیگر، تنها هنگامی می‌توان به طور حقیقی از تغییر رویکرد آمریکا در قبال ایران سخن گفت که این موضع‌گیری‌های جدید مقامات آمریکایی از حد حرف بیرون آمده و به عرصه عمل وارد شود.
در این راستا، نخستین گامی که ایالات متحده می‌تواند برای اعتمادسازی بردارد، لغو تحریم‌هایی است که یکجانبه علیه ایران به تصویب رسانده است. هرچند این نکته درست است که شماری از این تحریم‌ها به سبب تصویب توسط کنگره عمدتاً تندروی این کشور قابلیت لغو به صورت دفعی و یکباره را ندارد، اما کمترین کاری که ایالات متحده می‌تواند در این زمینه انجام دهد، لغو «تحریم‌های اجرایی» است که مستقیم توسط دولت این کشور به تصویب رسیده است.
یکی از نخستین اقداماتی که می‌تواند زمینه را برای اعتمادسازی در مقابل ایران فراهم کند، آزاد کردن دارایی‌های بلوکه شده ایران در آمریکاست که سال‌هاست از خواسته‌های ایران به شمار می‌رود. بدیهی است پس از آغاز این روند و در صورت جدی بودن دولت اوباما، این امر می‌تواند به دیگر حوزه‌ها نیز تسری پیدا کرده و در پایان، با فشار بر کنگره، مقدمات لغو دیگر تحریم‌ها را نیز فراهم آورد.
به هر حال، تنها در این صورت و به شرط بروز تغییرات ادعایی آمریکایی‌ها در عرصه عمل، آنها می‌توانند انتظار داشته باشند که پیشنهاد مذاکره و عادی سازی روابط از سوی آنان مورد توجه مقامات ایرانی قرار بگیرد.
به گزارش «تابناک»، تأکید ایالات متحده در ماه‌های اخیر بر تمایل به مذاکره مستقیم با ایران و ضرورت حل و فصل موضوع هسته‌ای ایران به شیوه مسالمت‌آمیز، این گمانه را پدید آورد که واشنگتن در پی تغییر موضع در قبال ایران است؛ اما موضع‌گیری‌های اخیر مقامات آمریکایی و همچنین جریان رسانه‌ای غرب در روزهای اخیر، این گمانه را بیش از پیش تقویت کرده است.
بنا بر این گزارش، این روند تغییر گفتار‌ها و موضع‌گیری‌ها، به ویژه در جریان و پس از مذاکرات هسته‌ای آلماتی نمود پیدا کرد. نخستین تغییر، در لحن رسانه‌های غربی نسبت به روند و نتایج مذاکرات بود. در این راستا، هرچند در دوره‌های پیشین مذاکرات معمول بود که عدم حصول توافق نهایی میان ایران و ۱+۵، از سوی رسانه‌های غربی، «شکست مذاکرات» تلقی می‌شد، این بار ـ با وجود این که باز هم توافق نهایی میان طرفین حاصل نشد ـ صحبت از «فضای مثبت» مذاکرات و «امیدوارکننده» بودن آن بود.
افزون بر این، بر خلاف دوره‌های پیشین مذاکرات که در آستانه برگزاری آن، مطبوعات و رسانه‌های غربی، همسو و متحد به فضاسازی علیه برنامه هسته‌ای ایران می‌پرداختند، این بار این ماجرا تنها به شمار اندکی از مطبوعات محدود ماند، به ویژه روزنامه «تلگراف» با طرح ادعای تولید پلوتونیوم در نیروگاه اراک که در این مورد هم اشتباه فاحش این روزنامه مورد اشاره دیگر مطبوعات غربی قرار گرفت.
مهمتر از این نکته، موضعی بود که ایالات متحده نسبت به نتیجه مذاکرات در پیش گرفت. در این رابطه، جان کری، وزیر خارجه آمریکا ضمن «مفید» خواندن مذاکرات آلماتی، بار دیگر خواستار برگزاری مذاکرات مستقیم و دوجانبه میان ایران و آمریکا شد.
اما این مواضع تنها به همین مورد و تنها به موضوع هسته‌ای محدود نماند، به گونه‌ای که روز گذشته، جان کری با اشاره به حکومت ایران به عنوان یک «حکومت منتخب»، عملاً از مواضع پیشین دولتمردان آمریکایی فاصله گرفت. این در حالی است که به نوشته «واشنگتن اگزمینر»، چاک هیگل، وزیر دفاع جدید آمریکا نیز دیدگاه مشابهی درباره حکومت ایران دارد.
کری که روز گذشته در پاریس است، در این زمینه گفت: «ایران کشوری با یک حکومت منتخب است و در سازمان ملل جایگاه دارد. برای ما مهم است که با دولت‌های ملی به گونه‌ای رفتار کنیم که بیشترین منفعت را برای همه ما در جهان داشته باشد».
واشنگتن اگزمینر اشاره می‌کند، هیگل نیز در جریان نشست رأی اعتماد خود برای وزارت دفاع آمریکا، از ایران با چنین لفظی یاد کرده و گفته بود: «تقریباً همه متحدان ما در ایران سفارتخانه دارند. به همین دلیل است که من از ایران به عنوان یک حکومت برگزیده و مشروع یاد کردم؛ چه ما موافق باشیم و چه نباشیم».
در موردی دیگر، سایت خبری «PJ Media» اشاره می‌کند که هیگل در نخستین روز کاری خود به عنوان وزیر دفاع ایالات متحده، هشت بار درباره «چالش»های پیش روی این کشور سخن گفته، اما حتی یک بار هم اشاره‌ای به ایران نکرده است.
بنابراین و با توجه به این موضع‌گیری‌ها، به نظر می‌رسد تغییری که انتظار می‌رفت با تغییر وزرای خارجه و دفاع و آمدن افراد جدید در کابینه اوباما صورت بگیرد، دست‌کم از جنبه لفظی به وجود آمده و دولتمردان آمریکایی ادبیات کم و بیش جدیدی را در مقابل ایران استفاده کرده‌اند.
اما در این میان، آنچه توجه به آن ضروری است و تنها در صورت تحقق آن، کاهش تنش‌ها در روابط ایران و آمریکا محقق خواهد شد، وقوع «تغییرات عملی» در سیاست کاخ سفید نسبت به ایران است. به بیان دیگر، تنها هنگامی می‌توان به طور حقیقی از تغییر رویکرد آمریکا در قبال ایران سخن گفت که این موضع‌گیری‌های جدید مقامات آمریکایی از حد حرف بیرون آمده و به عرصه عمل وارد شود.
در این راستا، نخستین گامی که ایالات متحده می‌تواند برای اعتمادسازی بردارد، لغو تحریم‌هایی است که یکجانبه علیه ایران به تصویب رسانده است. هرچند این نکته درست است که شماری از این تحریم‌ها به سبب تصویب توسط کنگره عمدتاً تندروی این کشور قابلیت لغو به صورت دفعی و یکباره را ندارد، اما کمترین کاری که ایالات متحده می‌تواند در این زمینه انجام دهد، لغو «تحریم‌های اجرایی» است که مستقیم توسط دولت این کشور به تصویب رسیده است.
یکی از نخستین اقداماتی که می‌تواند زمینه را برای اعتمادسازی در مقابل ایران فراهم کند، آزاد کردن دارایی‌های بلوکه شده ایران در آمریکاست که سال‌هاست از خواسته‌های ایران به شمار می‌رود. بدیهی است پس از آغاز این روند و در صورت جدی بودن دولت اوباما، این امر می‌تواند به دیگر حوزه‌ها نیز تسری پیدا کرده و در پایان، با فشار بر کنگره، مقدمات لغو دیگر تحریم‌ها را نیز فراهم آورد.
به هر حال، تنها در این صورت و به شرط بروز تغییرات ادعایی آمریکایی‌ها در عرصه عمل، آنها می‌توانند انتظار داشته باشند که پیشنهاد مذاکره و عادی سازی روابط از سوی آنان مورد توجه مقامات ایرانی قرار بگیرد.
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۳۹
انتشار یافته: ۲۰
ماهیت سلطه جویی و استکباری آمریکا همان است که همیشه بوده است و تغییری نکرده است. اگر هم آنها لحن خود را تغییر داده اند این یک تاکتیک آنهاست در مقابل ایران و معنی اش این نیست که آنها ایران را برابر با خود و یک کشور دارای حق و حقوق برابر با خود می دانند. قلسفه آمریکایی ها این است که حق برابر است با زور. یعنی هرکه زور دارد حق با اوست. با چنین فلسفه ای آنها کشورهای دیگر را تنها زمانی برابر با خود می دانند که زورشان برابر با آنها باشد و لاغیر. بنابرین ایران نباید دل خوش کند به حرف های مصلحتی آنها. آنها فقط هویج بزرگتری به ایران نشان داده اند. همین و بس. پاسخ ها
ناشناس
| 
| ۰۳:۰۰ - ۱۳۹۱/۱۲/۱۱
در این جنگل مدرن جهانی ، هر قدر قویتر شویم احترام بیشتری بدست خواهیم آوردباید سیستم مدیریتی کشور اصلاح شود و از نخبگان واقعی و دلسوز در پست های مدیریتی استفاده شود
مردم بیشتر در اداره جامعه و اقتصاد شرکت داده شوند
فعالیت های اتمی و نظامی باید با قدرت پیگیری شوند
زهی خیال باطل. خیلی ساده اید. شب درازه قلندر بیدار................ امیدوارم واقعا رویه ی آنها تغییر کرده باشد.هرچند به نظر می رسد هدف آنها ثابت بوده ولی فقط تاکتیک شان عوض شده است.
امریکا موقعیتش رو در خاور میانه کم کم داره از دست میده بنابراین عاقلانه ترین راه اینه که عملا به حقوق بین المللی ایران احترام بگذاره این برای هردو کشور مفیدتره. خیلی هم خوب!بهتر شدن روابط برای هر دو طرف خوب است البته بیشتر برای ما!
به امید ان روزی که آمریکایی ها دست از خودبزرگ بینی و لجاجت بردارند و به حقوق پایمال شده ی ما رسدگی کنند و ما هم دست از کینه برداریم!
در هر صورت به دلیل تغییر نحوه صحبت کردن آمریکایی ها درباره ایران بایستی ما نیز روش خودمان را اصلاح کنیم تا در مجامع بین الملی متهم به نشویم نشانه حسن نیت آن ها می تواند برداشتن تحریم ها باشد و بعد از آن ها ایران نیز می تواند گام هایی بردارد. اما تا زمانی که هر روز به تحریم ها اضافه می شود از ایران چه انتظاری دارند؟؟؟ به یاد بیاورید زمانی که در زمان دولت اصلاحات ایران غنی سازی را تعلیق کرد اما واکنش آمریکا به ایران فقط و فقط یک چیز بود: محور شرارت! ایشالا که هیچ وقت با آمریکا و اسرائیل مذاکره نداشته باشیم.البته آمریکا کشور پیشرفته و قدرتمندیه اما به دلیل سیاست های چپاولگرانه و نظام غارتگری اش باید محتاط بود.امروز هم فرانسه یکی دیگه از این قدرت هاست. طی چند قرن تجربه فلاکت بار ایران دست های حیله و مکر این کشورها رو شده و دیگر نیازی به تجربه جدیدی نیست. خیلی ساده اندیشی هست که فکر کنیم امریکا داره سازش میکنههمین الان یه خبر خوندم نوشته امریکا واسه چهارشنبه هفته دیگه میخواد یه تحریم دیگه رو اجرایی بکنه
شما که میگین تحریم کار سنا هست خب درست بعد هم میگین اوباما لفظش عوض شده اینم درست ، حالا چطوریه که همین تحریم سنا رو که میاد زیر دست اوباما ، خود اوباما امضا میکنه؟
واقعا بازم فکر میکنین امریکا داره دیدگاهش رو عوض میکنه
گول این بازی های غرب رو نباید بخوریم
ما رو که تحریم کردن زندگی سخت شده اما به وطنمون نباید پشت کنیم که میشیم همون مردم زمان فتحعلی شاه قاجار
با اینکه اعتمادی به ایالات متحده ندارم و با نظر که تغییرات لفظی است موافقم اما باید بگویم توقع شما هم بسیار نا بجا و زود هنگام است برای دولت آمریکا که چه دوست داشته باشیم و بپذیریم و چه مخالف باشیم و نپذیریم خود را ابر قدرت می داند عب کشیدن ابتدایی و دادن چنین امتیازاتی بسیار تحقیر آمیز است و باید واقع بین بود که این اتفاق هرگز نمی افتد به نظرم بهتر است در ابتدا اعلام شود یک هیئت منتخب از دو طرف مذاکراتی داشته باشند و لغو تحریم ها نتیجه آن مذاکرات باشد البته سطح هیئت در ابتدا پایین و در صورت حصول نتیجه گام به گام و رفع سوء تفاهمات(البته به نظرم خصومت درست است) سطح آن را بالا ببریمالبته باید مواظب بود
اینا رو خوندم به زندگی امیدوار شدم کاش همینی باشه که میگید پاسخ ها
رضا
| | ۱۸:۴۷ - ۱۳۹۱/۱۲/۱۰
عزيزم خودت را و مردم ايران را دست كم نگير جواب این سئوال همان مثال میش و گرگ هست که امام گفتند. آمریکا دوست داره که به نوعی قضیه اتمی ایران رو فیصله بده یا با دیپلماسی و یا با تحریم و یا با چنگ، این ما هستیم که باید از این فرصت پیش آمده حداکثر استفاده رو ببریم و با اعتمادسازی و برداشتن قدم هایی مثبت آمریکا و دوستانش رو مجبور کنیم بیشتر جلو بیاند و قضیه فیصله پیدا کنه، وگرنه این قصه دراز است و قلندر بیدار.... درموضوع تنش متقابل با آمریکا لازم است با تقویت اتحاد ملی وافزایش اقتدار بین المللی تنها با برخورد برابر با آمریکا وغرب موجبات اضمحلال این یاغی های بین الملی را فراهم کنیم چراکه بهترین موضع در برابر مستکبر عین تکبر است باید آگاهانه پیش رفت.و مواظب بود. از حول حلیم نریم تو دیگ. مذاکره با رژیم درنده خوی مکاری چون آمریکا یعنی اینکه به آنها اجازه بدهی تا با لطالف و الحلیل شما ابتدا خام بکنند و سپس فریب دهند نمونه واضح آن را در چند سال آخر حکومت معمر قذافی می توانید ملاحظه کنید؛ قذافی در اواخر حیاتش خیلی با رژیم آمریکا راه آمد اما به فاصله کوتاهی پس از آن چه شد!؟ باید مذاکره کرد و از این بابت ترسی نباید داشت .نکات مثبت در رابطه با منافع کشور را می پذیریم ....و زیر باز موارد تحمیلی هم نمی رویم بنابراین نباید صورت مسئله رو پاک کنیم و بگوئیم اصلا مذاکره ای در کار نیست.