در ساختاری که خرده نظام هایش کار نمی کند؛
آیا تلاش ناجا در امنیت اخلاقی به تنهایی پاسخگوست؟
نظام کلان فرهنگی به صورت یک سیستم کلان رفتار می کند که در درون آن خرده نظام های گوناگونی در ارتباط متقابل و به صورت در هم تنیده به هم عمل می کنند/ خروجی این سیستم، زمانی مطلوبیت دارد که هر خرده نظام، کار خود را به درستی انجام دهد. در غیر این صورت، خروجی و انتظاری که از سیستم هست برآورده نخواهد شد...
سرویس اجتماعی «تابناک» ـ نیروی انتظامی این روزها می کوشد تا وظیفه خود را در برخورد با ناهنجاری های اجتماعی از قبیل بی حجابی و اقدامات خلاف هنجارهای اخلاقی انجام دهد، اما تعطیلی و یا ناکارآمدی دیگر خرده نظام های سیستم فرهنگی کشور، کار نیروی انتظامی را در نگاه عموم، رفتاری نابهنجار جلوه داده است.
به گزارش «تابناک»، بنا بر اظهارنظر کارشناسان اجتماعی، نظام کلان فرهنگی به صورت سیستمی کلان رفتار می کند که در درون آن خرده نظام های گوناگونی در ارتباط متقابل و به صورت در هم تنیده به هم عمل می کنند؛ بنابراین، خروجی این سیستم زمانی مطلوب خواهد بود که هر خرده نظام کار خود را به درستی انجام دهد. در غیر این صورت، حتی اگر یک خرده سیستم کار خود را به درستی انجام ندهد، خروجی و انتظاری که از سیستم هست برآورده نخواهد شد، چه برسد به اینکه دیگر خرده نظام ها اصلا عمل نکنند و فقط یک خرده نظام بخواهد وارد عمل شود.
بنا بر این گزارش، وضعیت فرهنگی ـ اجتماعی حجاب در حال حاضر در کشور ما بدین گونه است که خرده نظام تلویزیون ارزش های متعارض با نظام کلان فرهنگی تولید می کند، سینما ساز خودش را می زند، کمیسیون فرهنگی دولت و وزارت ارشاد در پی اهداف دیگری هستند، مساجد به محاق تعطیلی کشیده شده اند، ارزش های نسل های پیشین منتقل نشده است، در عصر ارتباطات دایم مواضع سلبی تکرار شده است تا یک مجموعه کارها نشود، اما مشخص نشده چه کارهایی باید بشود و... .
در واقع خرده نظام های این سیستم آنقدر متعارض با همدیگر و همچنین در تعارض با نظام کلان فرهنگی قرار گرفته اند که دیگر کمتر می توان از موجودیت خود سیستم سخن گفت. در این میان وظیفه ای هم در این نظام کلان به نیروی انتظامی داده شده تا در صورت هنجارسازی این خرده نظام ها و رعایت نکردن این هنجارها توسط هر فرد یا گروهی، با آنان برخورد شود؛ غافل از اینکه این وظیفه در یک ساختار منسجم و اصولی، قاعدتا باید آخرین حلقه و مرحله پایانی کار باشد.
این در حالی است که خرده نظام های دیگر، اتفاقا همان رفتاری را که نیروی انتظامی موظف است با آن برخورد کند، اشاعه داده و حتی تولید می کنند و وقتی کار به اینجا می رسد که راهکار مسائل فرهنگی به برخوردهای خیابانی می رسد، چهره ای نامناسب به خود می گیرد و باعث حساسیت افکار عمومی می شود.
شک نباید داشت که برخورد فیزیکی و سلبی با هر پدیده ای، باعث تغییر و تحول در بنیان آن پدیده نخواهد شد و تنها به صورت مقطعی و در حد دقیقه و ساعت کارایی دارد و در نهایت هم توان نیروی انتظامی را به عنوان ضابط اجرای قانون، تحلیل می برد.
بنابراین، اکنون پرسش این است که آیا با وجود زحمات نیروی انتظامی می توان ادعا کرد که چهره فرهنگی شهر دگرگون شده است؟ آیا چنین ادعایی درست است؟ کافی است سری بچرخانیم و... حال بگذریم از هجمه های بی امان و البته نرم دشمن که از رهگذر این نابسامانی بیشترین بهره را می برد و... .
به گزارش «تابناک»، بنا بر اظهارنظر کارشناسان اجتماعی، نظام کلان فرهنگی به صورت سیستمی کلان رفتار می کند که در درون آن خرده نظام های گوناگونی در ارتباط متقابل و به صورت در هم تنیده به هم عمل می کنند؛ بنابراین، خروجی این سیستم زمانی مطلوب خواهد بود که هر خرده نظام کار خود را به درستی انجام دهد. در غیر این صورت، حتی اگر یک خرده سیستم کار خود را به درستی انجام ندهد، خروجی و انتظاری که از سیستم هست برآورده نخواهد شد، چه برسد به اینکه دیگر خرده نظام ها اصلا عمل نکنند و فقط یک خرده نظام بخواهد وارد عمل شود.
بنا بر این گزارش، وضعیت فرهنگی ـ اجتماعی حجاب در حال حاضر در کشور ما بدین گونه است که خرده نظام تلویزیون ارزش های متعارض با نظام کلان فرهنگی تولید می کند، سینما ساز خودش را می زند، کمیسیون فرهنگی دولت و وزارت ارشاد در پی اهداف دیگری هستند، مساجد به محاق تعطیلی کشیده شده اند، ارزش های نسل های پیشین منتقل نشده است، در عصر ارتباطات دایم مواضع سلبی تکرار شده است تا یک مجموعه کارها نشود، اما مشخص نشده چه کارهایی باید بشود و... .
در واقع خرده نظام های این سیستم آنقدر متعارض با همدیگر و همچنین در تعارض با نظام کلان فرهنگی قرار گرفته اند که دیگر کمتر می توان از موجودیت خود سیستم سخن گفت. در این میان وظیفه ای هم در این نظام کلان به نیروی انتظامی داده شده تا در صورت هنجارسازی این خرده نظام ها و رعایت نکردن این هنجارها توسط هر فرد یا گروهی، با آنان برخورد شود؛ غافل از اینکه این وظیفه در یک ساختار منسجم و اصولی، قاعدتا باید آخرین حلقه و مرحله پایانی کار باشد.
این در حالی است که خرده نظام های دیگر، اتفاقا همان رفتاری را که نیروی انتظامی موظف است با آن برخورد کند، اشاعه داده و حتی تولید می کنند و وقتی کار به اینجا می رسد که راهکار مسائل فرهنگی به برخوردهای خیابانی می رسد، چهره ای نامناسب به خود می گیرد و باعث حساسیت افکار عمومی می شود.
شک نباید داشت که برخورد فیزیکی و سلبی با هر پدیده ای، باعث تغییر و تحول در بنیان آن پدیده نخواهد شد و تنها به صورت مقطعی و در حد دقیقه و ساعت کارایی دارد و در نهایت هم توان نیروی انتظامی را به عنوان ضابط اجرای قانون، تحلیل می برد.
بنابراین، اکنون پرسش این است که آیا با وجود زحمات نیروی انتظامی می توان ادعا کرد که چهره فرهنگی شهر دگرگون شده است؟ آیا چنین ادعایی درست است؟ کافی است سری بچرخانیم و... حال بگذریم از هجمه های بی امان و البته نرم دشمن که از رهگذر این نابسامانی بیشترین بهره را می برد و... .
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۲۰
گل گفتی زحمات نیروی زحمتکش انتظامی آنوقت جواب خواهددادکه مسئله اشتغالزایی وازدواج جوانان تسهیل ووضعیت معیشتی خانواده هانیزبهبودوفکری به اوقات فراغت مردم بویژه جوانان بشودوجامعه درحالت امنیت فکری قرارگیردوازسویی بحرانهای سیاسی منطقه ای وجهانی نیزیک عامل مهمی است که کاررامشکل کرده وقدرتهای جهانی رابرآن داشته تابه این بحرانهادرممالک بدیده فرصت نگاه کرده وبرعلیه نظام نوپای جمهوری اسلامی ایران توطئه چینی کنندوآتش بیارمعرکه باشند کار فرهنگی درست. اما تا بخواد صورت بگیره....... بابا بعضیا نمیخوان بپذیرن که حجاب شخصی نیست. هیچ جوری قبول نمیکنن. من هم با خشونت مخالف بودم و معتقد بودم که نتیجه معکوس میده. حالا هم همین اعتقاد رو دارم. اما از طرف دیگه میبینم درسته که برخورد فیزیکی با یک بدحجاب او رو متقاعد به پذیرش حجاب نمیکنه، اما لااقل جلوی تحریک شدن دهها نفر رو که میگیره. من فکر میکنم بعضیا خودشونو به کوچه علی چپ میزنن. همه میدونن سرآغاز فساد و تجاوز و روابط نامشروع همین تیپهای ناجوره. لطفا با خارج مقایسه نفرمایید. اونجا این جور روابط این قدر قبیح نیست که اینجا هست. خیلی راحت تو فیلماشون میارن. فوری هم فقر و بدبختی رو وسط نیارید. اکثر بدحجابها پولشون از پارو بالا میره. من هر چی فکر کردم میبینم هم کار فرهنگی هم برخورد باید در کنار هم باشه. در صد اندکی با کار فرهنگی هم درست نمیشن و فقط باید با خشونت باهاشون رفتار کرد، اما فقط درصد اندکی. بدون شک برخورد قهری با هر معضلی نه تنها باعث رفع شدن آن نخواهد شد بلکه امکان تشدید آن نیز وجود دارد .در چند سال اخیر علی رغم فعالیت قابل ملاحظه نیروی انتظامی عملا تغییری در وضعیت نابه هنجار بد حجابی روی نداه است . گشتی کوتاه در میدان های اصلی شهر این مهم را ثابت می کند . خصوصا مقاطع زمانی که حضور ضابطین کم رنگ میشود . پاراگراف یکی مانده به اخرتان فوق العاده است ولی کو گوش شنوا...ماحصل حجاب امروز کاکرد و تصمیمات غلط مسئولین دراین 30 سال اخیر است که فقط قوه قهریه و اجبار را چاره کار میدانند و هیچ گاه این امر مهم را به نظر سنجی عمومی نگذاشتند و نظرات مردم را نخواستند همیشه این برای من سوال بوده چرا کشورای دیگه با هزاران کیلومتر فاصله می تونن فرهنگ نادرست خودشونو اینجا رواج بدن ولی ما بااین همه امکانات و برتری علنی فرهنگ و دیرینمون نمی تونیم! بهتر است نیروی انتظامی نسبت به تشکیل کلاسهای ارشاد اقدام نماید به این ترتیب که افراد بد حجاب را تذکر داده و ملزم به شرکت در کلاسی که توسط اساتیدفن پیش بینی خواهند کرد به ارشاد این افراد به پردازند و عواقب و مواردی که تاکنون بر اثر این فرهنگ غلط بر ای بعضی از افراد بوجود امده را بازگو نمایندتا درس عبرتی باشد برای انهایی باشد که جدیدا می خواهند به این خیل اضافه شوند زمان تشکیل کلاس را می توان برای هر پنجاه تا صد نفردر یک روز هفته به مدت یکساعت پیش بینی نمود اگر قرار باشه واقعا این رفتار خاموش بشه باید کار کارشناسی بشه. از نظر روانشناسی وقتی کسی با مقبولیت متوسط یک رفتار رو به شدت منع میکنه میزان اثر گذاری به شدت کاهش پیدا میکنه. اما اگر با همین میزان مقبولیت روش متعادل رو انتخاب کنه بیشتر می تونه جواب بگیره. همینطور باید بگم که وقتی مردم احساس کنند که آزادی اونها و استقلال عمل ازشون گرفته می شه واکنش معکوس نشون می دن. بنابر این باید از روشهای غیر مستقیم استفاده کرد.حالا چند تا پیشنهاد :
1- به جای دخالت مستقیم نیروی انتظامی، از اماکن رفاهی و عمومی (هتل ها، فرهنگسراها و ...) باجدیت خواسته بشه که از سرویس دادن به این افراد خودداری کنن و در صورت تخلف جریمه های سنگین براشون در نظر گرفته بشه. این خودش میزان اثر گذاری رو بالا می بره.
2- اماکن خاصی که قابلیت کنترل بیشتر دارن ، اعمال قانون کنن. مثل دانشگاهها و سازمان ها و وزارتخانه ها.
یعنی حراست ها وارد عمل بشن نه ناجا.
3- اینجور اقدامات توسط پلیس اطلاع رسانی نشه. یعنی موارد خاصی که لازم به دستگیری و ... هست به طور معمول انجام بشه . نه اینکه یه طرح رو اعلام کنن بعد دیگه تموم بشه. فصلی بودن این کار ، مقبولیتش رو پایین میاره.
4- با وجود کارت ملی ، نیازی به دستگیری و بازداشت و ... نیست. کافیه با ثبت سابقه ، افراد رو از ادامه کار بازداشت تا نگران سوابق سوء خودشون باشن.
5 - از اعلام خبرهایی که واگیر رسانه ای دارند مثل خمینی شهر و ... خودداری بشه . چون ناخودآگاه موجب ترویج این موضوعات میشن.
اینا که گفتم علمی بود. برای مطالعه روانشناسی تبلیغ ارنسون رو پیشنهاد می کنم.
در واقع تلاش ناجا بايد آخرين مرحله باشد، وقتي همه کارشان را انجام داده باشند ولي اينجا برعکس است و شروع از اقدامات تنبيهي است سئوال خوبی را مطرح کرده اید