آیت‌الله موسوی دهسرخی درگذشت
سه ماه در ایران بودند و بعد در اواخر تابستان تصمیم گرفتند به نجف برگردند هرچه داشتند از جهیزیه عیال و غیره به حراج گذاشتند و کرایه تا قم را تهیه کرده و به قم آمدند ..
اخبار رسیده از شهر مقدس قم حاکی از آن است که آیت الله موسوی دهسرخی از علمای قم که مدتی در یکی از بیمارستان‌های این شهر بستری بود، سحرگاه امروز درگذشت.به گزارش شیعه آنلاین، مراسم تشیع این عالم ربانی فردا (دوشنبه) ساعت 15 از جلوی مسجد امام حسن عسکری (ع) آغاز خواهد شد.
نگاهی گذرا به زندگینامه
آیت الله موسوی دهسرخی در سال 1307 در روستای دهسرخ از توابع شهرستان مبارکه اصفهان در خانواده‌ای مذهبی دیده به جهان گشودند و در اوایل کودکی پدر خود را از دست داد و با مادر خود زندگی می‌کرد و امورات زندگی را مادرشان از راه چرخ ریسی که در آن زمان معمول بود می‌گذراند.
وی درسن 16 سالگی ازدواج کرده و تا سن نوزده سالگی مشغول کسب بود و در 19 سالگی بود که به درس خواندن علاقه مند شد و درس را از الفبای فارسی آغاز نمود. سبب علاقه مند شدن ایشان به علوم دینی آن بود که در روستای محل زندگی ایشان روحانی وجود نداشته و همین امر سبب شده که ایشان از آنجا عزیمت نموده وبه دنبال علم حرکت کند و در ابتدا به اصفهان مدرسه کاسه گران حجره عموزاده شان رفت و کتاب‌های قدیمی مرحوم سید حسن موسوی دهسرخی که اخوی ایشان است گرفت و درس را نزد اخوی خود شروع کرد.
در زمان اقامت در اصفهان هر دو هفته یک بار به دهسرخ رفته و به خانواده سر می‌زد و عصر جمعه به اصفهان مراجعت می‌نمود. در این سال (اواخر سال 1365 هجری) مرحوم سید ابوالحسن اصفهانی فوت شد و این امر در روحیه ایشان اثر خاصی گذاشت.
درایامی که دروس مقدمات می‌خواند مرحوم آیت الله حاج شیخ عباسعلی ادیب حبیب آبادی که از بزرگان علمای اصفهان بود به مرحوم اخوی ایشان فرموده بود چرا ایشان عمامه ندارند، ایشان در جواب گفتند که پول تهیه عمامه را ندارم و به مرحوم اخوی فرمودند: عمامه تهیه کنی پولش با من. اخوی ایشان هم عمامه خریدند و مرحوم آیت الله حاج سید محمد باقرابطحی که در اصفهان معروف بودند و ریاست مدرسه کاسه گران اصفهان را داشتند و شب‌ها در مسجد جامع اصفهان نماز می‌خواندند دعوت کردند آمدند و عمامه بر سر ایشان گذاشتند.
سپس بعد از اتمام جامع المقدمات و سیوطی به شهر مقدس قم مراجعت نمودند و سه ماه با سختی فراوان به حدی که هر دو شب یکبار غذا می‌خوردند در قم بودند و در این هنگام بود که به فکر رفتن به نجف افتادند و با شوهر خواهر خود که مرحوم حاج میرزا آقا افلاطون یزدی که چندین سال ساکن نجف بودند مشورت کرده و مقدار صد تومان پول هم غرض کردند و با ایشان عازم نجف شدند.
سه ماه در ایران بودند و بعد در اواخر تابستان تصمیم گرفتند به نجف برگردند هرچه داشتند از جهیزیه عیال و غیره به حراج گذاشتند و کرایه تا قم را تهیه کرده و به قم آمدند و این در ماه ذیقعده سال 1369 هجری قمری بود و سپس با قرض و نماز و روزه استیجاری پول کرایه جور شد و با خانواده به سمت نجف عزیمت نمودند.
خلاصه با چهار نفر که ایشان و مادر و خانوادشان بودند وارد نجف شدند و دو سال در یک اتاق اجاره‌ای زندگی کردند و پس از آن یک منزل 36 متری اجاره کردند و در این منزل بودند تا آن زمان که ایشان را از عراق بیرون کردند.
اساتید ایشان در دروس سطوح حوزه عبارتند از: مدرس افغانی حاج شیخ محمد باقر ناصری، حاج سید عباس مهری، حاج شیخ غلامرضا باقری، حاج شیخ محمدعلی سرابی، حاج سید اسدالله مدنی، حاج شیخ صدرا بادکوبی، حاج شیخ مجتبی لنکرانی، و آیت الله فانی.
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۲
انتشار یافته: ۶
روح بلند وملکوتی این عالم بزرگ با جد بزرگش معشور شود.خدایش بیامرزد . خدا بیامرزد رحمت الله تعالي عليه