آیا مذاکرات به نتیجه می‌رسد؟ /اتفاق بزرگ در وین / ناکارآمدی مزمن نظام آموزشی
به گزارش «تابناک»؛ روزنامه‌های امروز چهارشنبه هشتم دی ماه در حالی چاپ و منتشر شد که مذاکره‌کنندگان در حال رسیدن به خط پایان، هشدار جدید کمیته علمی کرونا درباره امیکرون، جزئیات طرح یارانه در قالب بنزین و ابهامات آن و امکان توافق تا فوریه تیتر‌هایی هستند که در صفحات نخست روزنامه‌های امروز برجسته شده است.
در ادامه تعدادی از یادداشت‌ها و سرمقاله‌های منتشره در روزنامه‌های امروز را مرور میکنیم:
آیا مذاکرات به نتیجه می‌رسد؟
روح‌الله سوری روزنامه‌نگارطی یادداشتی با عنوان چرا مذاکرات به نتیجه نمی‌رسد، در روزنامه مستقل نوشت: اولین دور از مذاکرات هسته‌ای ایران و کشورهای ۱+۴ در دولت رئیسی در حالی به پایان رسید که بازخورد خوشایندی از همه طرف‌ها در رابطه با آن را شاهد نیستیم.
اروپا و آمریکا با ابراز ناامیدی از محتوای مطرح شده از سوی ایران آن را زیاده‌خواهی و بازگشت به نقطه صفر عنوان کرده‌اند و همین مساله احتمال تداوم مذاکرات را در هاله‌ای از ابهام قرار داده است.
آنچه از اخبار منتشر شده طی روز‌های اخیر می‌توان استنباط کرد این است که ایران ضمن مطالبه رفع کامل تحریم‌ها، بر تداوم برنامه‌های هسته‌ای خود که عمدتا از مسیر کاهش تعهدات برجامی به دست آورده اصرار دارد.
همه این موارد را که در کنار هم قرار می‌دهیم؛ سوال مهمی که می‌تواند مطرح شود این است که ایران دقیقا از بازگشت به مذاکرات چه اهدافی را دنبال میکند؟
برای پاسخ به این سوال باید گفت آنچه که یک مذاکره سیاسی را شکل می‌دهد صورت مساله‌ای است که در ذهن طرفین تصور می‌گردد.
اگر بخواهیم بطور مصداقی در مورد مذاکرات هسته‌ای ایران صحبت کنیم باید گفت که از نگاه اروپا و آمریکا صورت مساله عبارت است از تهدیدات ناشی از دستیابی ایران به فناوری نظامی هسته‌ای و درست به همین خاطر هدفی که این کشورها در رابطه با برنامه هسته‌ای ایران برای خود تعریف کرده‌اند ممانعت از افزایش توانمندی هسته‌ای ایران و ایجاد محدودیت‌های شدید و موثر در این رابطه است.
در طرف ایرانی، اما به نظر می‌رسد که صورت مساله تا حدودی پیچیده‌تر باشد. از نگاه ناظران و کارشناسان موافق با مذاکره، مشکلات اقتصادی بوجود آمده در اثر تحریم‌های هسته‌ای و انزوایی که ایران در آن قرار گرفته است صورت مساله و مشکل اصلی می‌باشد و به همین خاطر نیز هدف از مذاکرات باید رفع تحریم‌ها، بهبود وضعیت اقتصادی و رفع نگرانی‌های سیاسی- امنیتی غرب و همسایگان از جانب ایران باشد.
اما آیا واقعا چنین نگاهی هم در میان تصمیم‌گیرندگان حاکم است؟ این پرسشی است که به نظر نمی‌رسد شواهدی در تایید آن بتوان پیدا کرد.
به نظر می‌رسد آنچه برای تصمیم‌گیرندگان مساله اصلی می‌باشد چیزی دیگر است و حفظ توانمندی هسته‌ای و تداوم آن در نگاه اتاق فکر تصمیم‌گیرنده در ایران از اهمیت بیشتری نسبت به موضوعات اقتصادی برخوردار است.
اگر بخواهیم دقیق‌تر سخن بگوییم از نگاه تصمیم‌گیرندگان، اکنون کشور ایران در وضعیت مناسبی از لحاظ قدرت منطقه‌ای و توان نظامی قرار دارد و در رابطه با مشکلات اقتصادی هم عمده نگاه‌ها به این صورت است که مساله و مشکل اقتصاد ایران چیز تازه‌ای نیست بلکه موضوعی است که به هر حال طی چهار دهه‌ای که از انقلاب می‌گذرد همیشه وجود داشته است و مردم به نحوی به آن عادت کرده و خود را با آن تطابق داده‌اند.
مهمتر اینکه از نگاه تصمیم‌گیرندگان، ایران می‌تواند از طریق نزدیک شدن هرچه بیشتر به شرق تا حدودی موفق به جبران مشکلات اقتصادی ناشی از تحریم‌ها گردد و افزایش توانمندی نظامی نیز در آینده خواهد توانست برگ‌های بازی بیشتری در اختیار ایران قرار دهد؛ بنابراین در دستگاه فکری تصمیم‌گیرندگان موضوع مذاکره با طرف‌های غربی نه حل بحران‌ها و مشکلات اقتصادی که پذیرش قابلیت‌های هسته‌ای و نظامی ایران می‌باشد که همین مساله را باید کلید پیچیده شدن مذاکرات و تیره شدن چشم‌انداز پیش روی آن به حساب آورد.
اتفاق بزرگ در وین
جلال خوش‌چهره در سرمقاله امروز روزنامه ابتکار با عنوان اتفاق بزرگ در وین نوشت: ساعاتی پیش از شروع دور هشتم مذاکرات برجامی در وین، سخنگوی وزارت‌امور خارجه در نشست مطبوعاتی خود، خبر از یک اتفاق بزرگ داد. او گفت: «تیم مذاکره کننده ایران در حال تبادل غیر رسمی و غیر مستقیم متون کتبی، اما بدون سربرگ با امریکا از طریق انریکه مورا، نماینده اروپا در مذاکرات وین است.» خطیب‌زاده تاکید کرد: «این خبر بزرگی است که روز دوشنبه ششم دی ۱۴۰۰، در اختیار خبرنگاران می‌گذارم.» به راستی باید این خبر را بزرگ و تحول رو به جلو در مذاکرات وین دانست؟
تبادل متون غیر رسمی - که در ادبیات دیپلماتیک «غیر متن» خوانده میشود - میان مذاکره کنندگان ایرانی و آمریکایی، یک پیشرفت رو به جلوست. این خبر به قول سعیدخطیب‌زاده «بزرگ» اگرچه در میان گزارش‌های رسانه‌های داخلی و خارجی گم و یا کم‌رنگ دیده شد، اما آن را می‌توان گام نخست در تغییر نگرشی دانست که تهران را از گفت‌وگوی مستقیم با واشنگتن در هفت دور مذاکرات برجامی در وین پرهیز داده است. در واقع کشدار شدن مذاکراتی که حالا هشتمین دور آن با چشم‌اندازی همچنان مبهم و پیش‌بینی‌های متعارض از سوی گرایش‌های مختلف آغاز شده، نبود گفت‌گوی مستقیم میان دو مذاکره کننده اصلی است. گره کار در وین از سوی دو بازیگر اصلی؛ یعنی تهران و واشنگتن باز میشود. تمام مطالبات تهران از مذاکراتش در وین و احیای برجام متوجه واشنگتن است. مخاطب اصلی واشنگتن نیز تهران است، اما به‌گونه‌ای بدیع در تاریخ مذاکرات دیپلماتیک، این دو متغیر اصلی از نشستن روبروی هم پرهیز کرده و کار را به واسطه‌هایی سپرده‌اند که کارنامه آنان خالی از دستاورد معلوم است.
ابتکار تهران در انتقال پیام مکتوب و مستقیم خود به طرف آمریکایی از طریق «انریکه مورا» و نه نمایندگان اعضای گروه چهار، می‌تواند نشان از گذر تهران از امید به نقش‌آفرینی واسطه‌هایی باشد که تاکنون اگر بر بلندی دیوار بدبینی‌های متقابل میان تهران – واشنگتن نیفزوده باشند، در کاستن از آن هم نقش موثری نداشته‌اند. در واقع گروه چهار ناتوانی خود را در تحقق خواست‌های تهران نه تنها در وین، بلکه از سال ۲۰۱۸ میلادی تاکنون بدون توافق با واشنگتن نشان داده‌اند. تجربه موفق امضای برجام در سال ۲۰۱۵ میلادی نیز بدون گفت‌گوی مستقیم تهران – واشنگتن، همان سرنوشتی را می‌یافت که در مذاکرات طولانی ایران و تروئیکای اروپایی از سال ۲۰۰۳ تا اواسط ۲۰۱۴ تجربه شد؛ یعنی تشدید اختلاف‌ها و رفتن پرونده هسته‌ای ایران به شورای امنیت سازمان ملل متحد.
رودبایستی‌ها را باید کنار گذاشت و منافع ملی را بر هرچیز ترجیح داد. ایران و امریکا، طرف‌های اصلی مذاکرات وین هستند. اگر قرار به موفقیت در وین باشد، تهران و واشنگتن نمی‌توانند بیش از این، پشت دیوار و با واسطه با هم کلنجار کنند. واسطه‌ها با نگاه به منافع ترجیحی خود عمل میکنند. اگر قرار بر بی‌اعتمادی باشد، بی‌اعتمادی را چرا نباید در منافع ترجیحی واسطه‌ها نیز دنبال کرد.
فرصت‌ها اندک اندک به پایان نزدیک می‌شو‌ند. وین می‌تواند به مثابه جعبه پاندورایی شود که هر‌نوع شری از آن بیرون بیاید و یا موقعیتی را فراهم کند که همه طرف‌ها در آن کامیاب شوند.
سخنگوی وزارت امور خارجه از خبری بزرگ گفت. این خبر را برای فرجام هشتمین دور از مذاکرات وین می‌توان به فال نیک گرفت. بازتاب تبادل متون غیر رسمی میان تهران و واشنگتن را در روز‌های آتی و روند مذاکرات و احتمال دستیابی به توافق تدریجی یا همان «کم در برابر کم» می‌توان سنجید.
ناکارآمدی مزمن نظام آموزشی
روزنامه جمهوری اسلامی طی یادداشتی در شماره امروز خود با عنوان ناکارآمدی مزمن نظام آموزشی نوشت: تغییر و تحولات پرشتاب سال‌های اخیر به ویژه مشکلات اقتصادی، کرونا و... بر روی نظام آموزشی کشور بیش از هر بخش دیگری اثرگذار بوده است. اگرچه بخشی از مشکلات ناشی از توقف آموزش‌های حضوری با آموزش‌های مجازی تا حدودی مهار شد، ولی تجربه نشان داد که آموزش مجازی هم به اندازه لازم و کافی نتوانسته جبران مافات کند. این مبحث لازم است در فرصت مناسبی به صورت جداگانه آسیب‌شناسی و درباره آن تصمیم‌سازی شود.
متاسفانه مجلسیان هم در این زمینه کار چندان مثبتی انجام نداده‌اند و گرهی از مشکلات پرتعداد آموزش و پرورش نگشوده‌اند. در جریان مذاکرات مجلس برای رای اعتماد به وزرای آموزش و پرورش در طول ۴ دهه اخیر یک فهرست طولانی از انتظارات مطرح، عنوان و ارائه شده، ولی تقریباً هیچگاه انتظارات با اختیارات و اعتبارات، هماهنگی و همخوانی نداشته‌اند. همین ناهماهنگی، ناکارآمدی نظام آموزشی را مزمن کرده است.
هنوز هم شاهد تکرار همیشگی مشکلات ریز و درشت آموزش و پرورش در سال‌های مختلف و مناسبت‌های گوناگون هستیم و کاملاً مشهود است که نظام آموزشی ما همواره درگیر مشکلات روزمره و تکراری بوده و هست. کمبود فضای آموزشی، کمبود معلم و دبیر، کمبود وسائل و تجهیزات کمک آموزشی، کمبود فضای مناسب ورزشی، به همراه طیف وسیعی از مسائل و مشکلاتی که به ساختار بنیادی آموزش و پرورش ازجمله ناکافی بودن دریافتی کادر آموزشی کشور، موقعیت نامطلوب و کم‌تاثیر آموزش‌های ضمن خدمت، موانع و مشکلات شغلی در نظام آموزشی کشور که نتوانسته انگیزه و رغبت چندانی برای ارتقاء شغلی متناسب با انتظارات آنها ایجاد کند و... باعث دامن زدن به «ناکارآمدی مزمن» در نظام آموزشی کشور شد که البته زیبنده کشور ما نیست.
کاملاً آشکار است که قشر آموزگاران و دبیران و سایر کادر‌های آموزشی در هر رده از مسئولیت که هستند، اکثراً با اشتیاق و تلاش روزافزون برای حفظ و ارتقاء سطح آموزشی کشور به کار طاقت‌فرسای خود که «تربیت نسل آینده زمامداران» کشور است، در تکاپو هستند، ولی متاسفانه باید اعتراف کنیم که آموزش و پرورش به عنوان «وزارتخانه مادر» همواره مظلوم واقع شده و به تناسب انتظارات، شاید هیچگاه اختیارات و اعتبارات و بودجه دریافت نکرده تا امکانات لازم و کافی را در سطح وسیع مدارس کشور توزیع کند. مجلس و سایر مراکز تصمیم‌گیرنده باید این واقعیت را درک نمایند که با تغییر وزیر و تعهد شفاهی و کتبی گرفتن از این و آن برای بهبود و ارتقاء سطح آموزش کشور بدون تامین نیاز‌های بنیادی، نمی‌توان چنان انتظاراتی را محقق ساخت و انتظار معجزه داشت. اکنون که فصل بررسی بودجه سال آینده است و نمایندگان مجلس درصدد تصمیم‌گیری درباره لایحه بودجه تدوین شده توسط دولت و تبدیل ساختن آن به قانون هستند، زمان مناسبی برای توجه واقعی به بودجه آموزش و پرورش است. این توجه اگر اصولی و اساسی باشد، می‌تواند مبنائی شود برای ارتقاء همیشگی بودجه آموزش و پرورش و خارج ساختن آن از ناکارآمدی مزمنی که گرفتار آنست.
روزنامه سیاست امروز کاملا درست می فرماینددشمن تحمل هزینه های رویارویی با ایران را ندارند ولی ظاهرا ملت تحمل هزینه های مسولین را دارند
| 
خانمی که با یک روحانی در پارک درگیر شده بودند را کمتر از ۲۴ ساعت پیدا ، و دستگیر کردند !!؟
ولی متاسفانه سالها از چندین نوبت اسید پاشی به زنان در اصفهان را پیدا هم نکردند !!؟
مذاکرات به نتیجه برسد یا نرسد، تاثیر چندانی در وضعیت تاسف بار مردم نخواهد داست | برای آنکه بیشتر مشکلات مردم ناشی از سوء مدیریت داخلی است 
| روزنامه کیهان تهاتر نفت با چای سریلانکا را ابداع معرفی کرده!!!!!احتمالا عمل تهاتر در اقتصاد را هم اقایون ابداع کرده اند!!!!!!خجالت داره این روزنانه این گونه از اقتصاد صحبت میکند
تهاتر بدترین کار ممکن است که درد ناچاری نفت بدهی به یک کشور بی معنی و او در عوض پولش چای به شما بدهد حالا اگر هند بود چای مرغوب هندی باز یک چیزی نه چای سریلانکایی .
بی کاری چای کاران شمال از تبعات ان میشود
| اقای ۱۱۰۸:تازه گفته اند بعد از ۹ سال بدهی ۲۵۰ میلیون دلاری با انها حل شده!!!یعنی در ایام برجام که شبکه بانکی مراوداتش هم حل شده بود انها بدهی شان را نداده بودند
| تهاتر نفت با چای چند سالی است که طرف سریلانکایی از ایران درخواست کرده ولی ایران قبول نکرده چون اولا حداکثر ماهی 5 میلیون دلار می تونه بفروشه در صورتیکه طلب ایران حدود 300 میلیون دلاره. دوما صنعت چای کشور را تضعیف می کند و... ضمنا این مذاکرات همش محرمانه بود که مسئولان دولت جدید ناشیانه آن را علنی کردن | وتهاتر نفت با سم های کشاورزی غیر استاندارد چینی که باعث شده تا اکثر سبزیجات و میوه های صادراتی از کشورهای منطقه و همسایه برگشت بخورند
علت کاهش شدید کیفیت آموزش را در فقط کمبودهای مالی منحصر کردن ،خطای بزرگی است که موجب غفلت از حل مسئله می شود. مشکل اصلی در سیاستگذاریها و مدیریتهاست.مشکل در معلومات کم برخی از معلمان و سهل گیری در امتحانات و ارتقای الکی به کلاسهای بالاتر است.مشکل در مسئولیت نخواستن برخی از معلمان است. | باید مدیران ، معلمین محترم را به مسئولیتشان واقف کنند و کار و تلاش آنها رابرای تدریس صحیح تحت نظر داشته باشند.نه اینکه به معلم بگویند نمرات بالا بده تاتبلیغی برای مدرسه باشد. اگر مذاکرات شکست بخورد ایران بازنده بزرگ آن خواهد بودفقط یک مورد را در نظر بگیرید که روسیه صادر کننده گاز به اروپا در سال میلیاردها دلار از فروش گاز به کشورهای اروپایی داره به جیب میزنه
چرا ایران این امتیاز را براحتی به روس ها داده ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
ایران حتی به فروش نفت احتیاج نداره
نفتی که نصف قیمت به چین ، هند ، کره جنوبی ، سریلانکا ، و ......... دادید و به جاش بنجول وارد کردید !!!!؟!؟!؟؟!!!
این فقط یه گوشه از خیانت روسها و چین به ایران بود
| کسی نگفت چین و روسیه دلشون برا ایرانمیسوزه ولی چرا خوده امریکا که پایه گذاره تحریم ها این مذاکرات کم شدن فروش نفت ایران رو هست اسمی ازش نمیاری؟ | جواب ۱۰:۰۶: دوست محترم با امریکا که رابطه نداریم و مشکل داریم صاحب کامنت داره میگوید متحدان مان هم تو زرد از اب در امدن و هر دو به ایران دارند خنجر میزنند 
| اگر شکست هم نخورد مردم ما بازنده اصلی هستند انرژی هسته ای به چه قیمتی ؟به قیمت تهاتر نفت در برابر چای سریلانکا ؟
به قیمت تهاتر نفت در برابر نارنگی پاکستان ؟
به قیمت تهاتر نفت در برابر یخچال و تلویزیون کره جنوبی ؟
به قیمت نفت در برابر بنجول های چینی ؟
به قیمت بدبختی مردم در داخل ؟
.........
.....
...
آیا این موارد نشانه اقتدار و قدرت ایران است ؟؟؟
متاسفانه، هیچ خبری از اجرای قانون مصوب طرح همسان سازی و افزایش حقوق بازنشستگان تامین اجتماعی وجود ندارد ولی دولت و مجلس بدانند ، که عدم تسویه بدهی دولت به صندوق تامین اجتماعی، موجبات مرگ تدریجی حتمی بازنشستگان را بدنبال دارد .
و قطعا اعتراضات قانونی گسترده را بدنبال خواهد داشت.
مذاکرات به نتیجه نخواهد رسید این بازی را غرب طراحی کرده برای خاورمیانه، تا مشکل انرژی آمریکا و غرب حل شود. | و سیساتمداران ما بینش کافی برای چگونگی مقابله با بحران را ندارند. تنها چیزی که بلندند "فرهنگ مقاومت" است! نظام آموزشی زمانی نامارآمد شد که حقوق زندانبان سه برابر حق معلم و ارزش آموزش از ارزش انسانیت کمتر . نظام آموزشی بزرگترین مصیبته که بچه های پاک این کشور از آنها دارن خط میگیرن.معلمانی که بیشتر از علاقه و رسالت کارشون علاقه به پول و رفاه دارن.مدیریت مدارس که در مقابله با ناحنجاریها و بی انضباتیها هیچ واکنشی ندارند.بچه ها از لحاظ اخلاقی و رفتاری و مهمتر از همه فرهههههنگ هیچ آموزشی نمی‌بینند ،فقط ی خاله یا عمو گفتن یاد میگیرند | تعداد غلط های املایی شما گواه بر کلام تان است. واقعا نظام آموزشی داره نابود میشهکلمه صحیح بجای ناحنجاری و انضبات این است؛
ناهنجاری
انضباط
| خخخخ ایول روح الله سوری! شما در ایران زندگی می کنید؟؟؟؟؟؟ دقیقه ۹۰ بازهم ازخواسته هایمان کوتاه میاییم وتوافق میکنیم ايران با دست پيش ميكشه با پا پس ميزنه - بايد توافق بشه تا از درگيري احتمالي و ... جلوگيري بشه چرا خواستهاي خود را بدون واسطه به طرف آمريكايي انتقال نمي دهيد تاكي ما توده فقير وضعيف بايد تاوان بدهيم شما که خبر بزرگتون مذاکره‌ی غیرمستقیم با آمریکاست، چرا انقدر اصرار دارید که باهاشون حرف نزنید؟ چرا باید یه اقلیتی منافع ملی رو گروگان بگیرن تا شعارهاشون حفظ بشه؟ وقتی که وزیر مظفرالدین شاه می خواست به مکه برود رفت و از شاهنشاه خداحافظی کرد مظفرالدین شاه گفتند این راه که تو می روی به خانه خدا می رسی اما به خدا نه ....و اما این راه که ایران و آمریکا می روند شاید به ....
بهر حال عرف در مذاکرات سیاسی با این سطح بالا که منافع ملی یک کشور را به خود گره زده است باید واقعا حساب کتاب داشته باشد و نه از روی احساس باشد و مثلا یک روزنامه و مدیر روزنامه به خاطر موقعیت خودش بیایید و همه چیز را بهم بزند امروز ما احتیاج داریم با دنیا رابطه داشته باشیم ما انقلاب کردیم که سیر بشویم نه گرسته بمانیم .شاید بعضی ها هنوز نمیدانند که مردم اولویت دارند مردم یعنی منافع ملی مردم یعنی همه جیز .
وقتی مردم گرسنه باشند اگر دنیا هم مال شما باشد چه سود .
پس کمی فکر و حال این مردم را بکنیم که چرا باید به خاطر تصمیماتی که واقعا شاید هیچ وقت به ما کمک نکرده است روزگار خود را به این طریق پیش ببریم ما باید امروز خودمان را در دنیا مطرح کنیم و مطرح کردن قفط با منطق می شود نه با زور . شاید بدانید که کره شمالی چندین کلاهک هسته ای دارد ولی امروز منزوی ترین کشور دنیاست و هیچکس نه از او هراسی دارد و نه او را به رسمیت می شناسد باور بفرماید اگر بخواهند همین کره شمالی را هم یک روزه خلع سلاح می کنند اما میخواهند همیشه یک گزینه به خاطر خودشان داشته باشند که سرشان گرم باشد امیدوارم ما برایشان سرگرم کننده نباشیم
توافق رو دهه فجر اعلام میکنند ببینید کی گفتم. آموزش و پرورش کنونی به تمام معنا دارد بچه ها را نابود می کند. روح و روان و جسم فرزندان ما و ارتباطات آنها همه به پای سختگیری های بی مورد و بی ارزش معلمان و مدارس جهت کسب نمره دارد فدا می شود. نه معلم حوصله دارد و نه ناظم و نه اولیا. همه وقتی در برابر نمره پایین بچه های معصوم قرار می گیرند سرکوفت و تنبیه می کنند .چیزی از این بچه باقی نمی‌ماند. نه شخصیت نه اعصاب نه سلامت . خدایا خودت کمک کن. هیچ گوش شنوایی هم در مملکت وجود ندارد. اگر خانواده ها از همین امروز فرزندان خود را از مدرسه و کلاس و درس و امتحان دور کنند و آنان را به کسب مهارتی وادار کنند به شرط علاقه، قطعا فرزند خود را نجات داده اند . کارشناس و دبیر و مدیر مدرسه
آقای سخنگوتازه به نتیجه ای که مردم سالها قبل رسیده اند رسیده.!!!!!!! مذاکرات وقتی به نتیجه می رسد که از دخالت در امور سایر کشورها خودداری کنیم، شعار مرگ بر این و آن ندهیم. آزادی های اجتماعی و سیاسی مردم را بیشتر کنیم. پول ملت را صرف خودش کنیم و ... مذاکرات به نتایج دلخواه غرب منجر خواهد شد و آقایانی که شعار می دادند با وقاحت اعلام پیروزی خواهند کرد