معتادان: ریشه کنی مواد مخدر را به ما بسپارید

به گزارش خبرنگار مهر، شاید دیدن شهروندانی که تا دیروز در دانشگاه، محل کار، کوچه و خیابان به عنوان همشهری و یا هم محله ای در کنار آنان زندگی می کردیم در کمپهای ترک اعتیاد قابل باور نباشد. تصور بسیاری از ما از معتادان افراد بزهکار، زندانیان، اقشار کم درآمد و بی سواد جامعه و... است حال آنکه اکنون دیگر نمی توان افرادی را که در دام این بلای خانمانسوز گرفتار شده اند تنها در این گروه از اقشار جامعه یافت. این روزها دیگر دیدن افراد تحصیلکرده و مرفه در کمپهای ترک اعتیاد اتفاق نادر و یا تعجب برانگیزی نیست. 

از سوی دیگر، سالهاست که خبرنگاران، گزارشگران و اهالی رسانه در باب آسیب اجتماعی اعتیاد و راهکارهای پیشگیری و مقابله با آن قلمفرسایی می کنند و مسئولان هم دائما از از طرحها و برنامه های اجرا شده و یا در آستانه اجرا برای کاهش و یا ریشه کنی مواد مخدر سخن می گویند. در این بین همیشه برای افکار عمومی این سئوال مطرح بوده و اکنون نیز هست که چرا با وجود همه این حساسیتها و اقدامات مختلفی که توسط نهادهای مختلف انجام می شود ایران همچنان در رتبه های نخست خرید و فروش و مصرف مواد مخدر جهان قرار دارد و سالانه بسیاری از جوانان ایرانی در دام این اهریمن خوش خط و خال گرفتار می شوند.

این بار برای یافتن پاسخ این سئوال به سراغ هیچ مسئولی نرفتیم بلکه پاسخ آن را با زندگی یک روزه در کمپ و در گفتگو با معتادانی که  گرانبهاترین لحظات عمر خود را در کمپهای ترک اعتیاد می گذرانند در میان گذاشتیم. 

حیرتم وقتی بیشتر می شود که همه آنها متفق القول می گویند آنقدر تولید و فروش مواد مخدر در تهران زیاد شده که نیازی نیست خودت را برای خرید مواد به زحمت بیندازی. از هر نقطه تهران که اراده کنی می شود هر نوع موادی را در 5 دقیقه تهیه کرد. حتی در مناطق مرفه نشین. در بیشتر نقاط تهران با یک تلفن جنس را تحویلت می دهند. از خود پرسیدم راستی یک کتاب و اثر فرهنگی را اگر بخواهیم تهیه کنیم چقدر باید وقت بگذاریم؟!

بازار تهران بهترین بازار فروش مواد مخدر!

علیرضا کارشناس عمران که دو روز به جشن تولد پاکی اش مانده می گوید "من با 15 سال اعتیاد در پایتخت می توانم به عنوان یک کارشناس در زمینه تهیه مواد نظر دهم. بهترین مکان برای فروش مواد مخدر بازار تهران است که چند دلیل دارد. اول اینکه ازدحام جمعیت در بازار چهره فروشنده را تابلو نمی کند. دوم آنکه هر فروشنده ای حوزه استحفاظی خودش را دارد و مشتریها را می شناسد و مهمتر از همه قیمت مناسب و کیفیت خوب مواد است. البته چون تعداد مصرف کنندگان مواد در بین بازاریان زیاد است مکان خوبی برای عرضه بیشتر مواد است و بازار فروشندگان داغتر شده است. اکثر بچه های کمپ هم در گذشته موادشان را از بازار تهران تامین می کردند. به عنوان نمونه چهار راه سیروس و بازار مولوی محل پاتوق فروشندگان مواد مخدر است اصلا یک کوچه است که همه خریداران خرد در حال تهیه مواد از فروشندگان مواد مخدر هستند. در سالهای گذشته این مواد به صورت بسته بندی و مخفیانه تهیه می شد ولی امروز فروشنده یک کیسه موادمخدر در دست دارد و می گوید چقدر می خواهی؟"

فروشنده و مصرف کننده مواد را تنها با یک نگاه می شناسیم

گروه دیگری از معتادانی که تازه وارد کمپ شده بودند در مورد اینکه چگونه می توانید فروشنده مواد مخدر را در کوچه، خیابان و بازار تشخیص دهید چنین پاسخ می دهند: "ا گر دوران مصرف موادت زیاد باشد و کمی هم باهوش باشی به راحتی میان یکهزار نفر هم فروشنده مواد را به راحتی پیدا می کنی. شناسایی مصرف کننده هم جای خودش را دارد نیازی هم به آزمایش نداریم ما را ببرید داخل کلانتری یا زندان ظرف مدت نیم ساعت تمام معتادان را کت بسته تحویلتان می دهیم."

کراک هر گرم 6 هزار و شیشه هر گرم 10 هزار تومان

"هوشنگ " یکی از اعضای کمپ می گوید: "یکی از ویژگیهای دنیای مواد مخدر یکسان بودن قیمتهاست. تورم و قانون هدفمند کردن یارانه ها روی آن تاثیر ندارد. همه جای کشور قیمت یکسان است. الآن آخرین قیمت بازار در سال 89 برای هر گرم کراک 6 هزار تومان، سه گرم تریاک دوهزار تومان و شیشه هر گرم 10 هزار تومان است. البته باید بگویم که قیمت  مواد مخدر در مشهد کمی ارزانتر است و آنهایی که مصرف بالا دارند احتیاج یک سالشان را از مشهد تهیه می کنند!"

در تولید کراک و شیشه خودکفا شدیم!

امید 29 ساله با مدرک تحصیلی پنجم ابتدایی یکی دیگر از اعضای کمپ است که پس از 10 سال مصرف پاک شده است. می گوید: " تاریخچه شیشه را بیایید از من بپرسید. چون به نظر من اولین کسی که در ایران شیشه مصرف کرده من بودم. قبلا شیشه از کشور مالزی وارد ایران می شد و کیفیت مرغوبی داشت من هم اولین بار در یکی از شهرهای مرزی شیشه و شیوه تهیه آن را دیدم و یاد گرفتم. بعدا هم همان شخصی که وارد کرد توانست در ولنجک تهران مرکز عرضه شیشه را پایه گذاری کند. بعدها فروشندگان مواد وقتی که دیدند مصرف کنندگان شیشه زیاد شدند تصمیم گرفتند خودشان شیشه تولید کنند. رفتند مالزی و یکی از زنانی که در کارخانه تولید شیشه بود را به ایران آوردند. زن مالزیایی بعد از اینکه روش تولید شیشه را آموزش داد و رفت تولید کنندگان متوجه شدند که عوارض شیشه خیلی بیشتر از نوع اصلی آن است. به قول معروف فوت آخر را این خانم زرنگ یاد نداد و رفت. ولی امروز با تولید صدها آزمایشگاه در سطح کشور از نظر تولید شیشه خودکفا شده ایم. آزمایشگاهها هم که به اصطلاح به آنها "آشپزخانه" می گوییم  با ترکیب زاج، تفازوئین، آنتی هیستامین و... و ترکیب با بخار شیمیایی شیشه مصرفی کشور را تولید می کنند."

حاضریم با آزمایشگاههای بهزیستی رقابت کنیم!

حسن 38 ساله با 15 سال سابقه اعتیاد می گوید: " قدیمها که تریاک و حشیش و هروئین فاز می داد دردسرهای خودش را داشت. برای کشیدن اینها نیاز به منقل، زغال و بافور و زرورق داشتیم و بوی ناشی از کشیدن مواد هم تا ساعتها در خانه و بدن و محل کار باقی می ماند. ولی امروزه تنها با یک فندک 500 تومانی می توانی حتی در خیابان هم شیشه یا کراک مصرف کنی بو و دودی هم ندارد، کسی هم شک نمی کند. تازه نعشگی کراک و شیشه هم بیشتر است ولی باز هم ما می توانیم شیشه ای ها و کراکی ها را از بین هزاران نفر تشخیص دهیم . حتی می توانیم با آزمایشگاههای مواد مخدر و بهزیستی رقابت کنیم."

اگر من رئیس ستاد مبارزه با مواد مخدر بودم...

"حسین" 27 ساله، دیپلمه و بافنده تریکو که چند ماهی است پاک شده به خبرنگار مهر می گوید: "من با اعتماد به نفس می گویم می توانم مصرف مواد مخدر و تعداد معتادان و فروشندگان مواد را در مدت 6 ماه به نصف کاهش دهم. فقط کافی است به من اختیار و قدرت بدهند. اولین اقدام قبل از شروع طرح ساخت یک زندان یا اندرزگاه بزرگ و مخصوص است. بعد تمام آزمایشگاهها را به کمک بچه های کمپ شناسایی و عوامل را دستگیر و به زندان می اندازیم. حرکت بعدی جمع آوری تمام معتادان و فروشندگان کشور است. بعد یک لایحه به مجلس می بردم که زیر یک میلیون تومان مواد را هم زندانی کنند. شما الان خودتان می توانید بروید و ببینید یک فرد مصرف کننده یا فروشنده که زیریک میلیون تومان مواد حمل می کند و دستگیر می شود در دادگاه فقط جریمه یا فوقش به چند ضربه شلاق محکوم می شود و بعد هم آزاد می شود."

اگر یارانه داشتم معتادان را پس از ترک شاغل می کردم

مسئول کمپ هم می گفت: من در مدت این دو سال فعالیت بیش از پنج هزار معتاد را پاک کرده ام که تمامی آنها دارای پرونده اند. از این تعداد 200 نفر صد درصد دیگر به مواد رجوع نکرده و مشغول به کار و زندگی هستند و سایر آنها هم هنوز دوران نقاهت و آموزششان به پایان نرسیده است.

وی افزود: من به شما اطمینان می دهم که ستاد مبارزه با مواد مخدر و بهزیستی با میلیاردها تومان هزینه و برنامه در مقایسه با هزینه هایی که من کرده ام نتوانسته اند این تعداد معتاد را به زندگی برگردانند.

 به گفته مسئول این کمپ بسیاری از معتادان پس از ترک حتی نمی توانند شکمشان را سیر کنند و دوباره به اعتیاد برمی گردند در حالی که من می توانم آنها را بیشتر نگه داشته و با تولید کار و کارآفرینی آنها را شاغل کنم ولی حمایت نمی شوم و یارانه ها هم برای دولتیهاست و بخش خصوصی مرده است. اگر من مسئول ستاد مبارزه با مواد مخدر و بهزیستی بودم مدیریت کمپها را بر عهده خود معتادان پاک شده قرار می دادم.