نمایش فیلم‌های «منصور» و «مامان» / «شیشلیک» پرفروش با بیشترین رای مردمی / نامزدهای بخش مسابقه تبلیغات سینمای ایران
ششمین روز از سی‌ونهمین دوره جشنواره ملی فیلم فجر با نمایش دو فیلم بلند سینمایی پیش رفت و فیلم‌های «مامان» و «منصور» به نمایش در آمد و از میان این آثار، فیلم منصور درباره شهید منصور ستاری صرفاً به واسطه مضمونش بیش از پیش مورد توجه قرار گرفت.
به گزارش «تابناک»؛ سینمای رسانه‌ها در روز ششم از سی‌ونهمین دوره جشنواره ملی فیلم فجر محل نمایش فیلم‌های «مامان» به کارگردانی آرش انیسی و «منصور» به کارگردانی سیاوش سرمدی بود. در این میان فیلم منصور به واسطه آنکه مضمونش درباره شهید منصور ستاری به واسطه مضمونش بیشتر مورد توجه قرار گرفت.
برنامه سینماهای مردمی را از اینجا می‌توانید دانلود کنید
جزئیات تمام فیلم‌های سینمایی را از اینجا می‌توانید ببینید
مامان
کارگردان: آرش انیسی
نویسنده: آرش انیسی
تهیه‌کننده: مجید برزگر
بازیگران: رویا افشار، امیر نوروزی، عرفان ابراهیمی، امیر شمس و شقایق شوریان
خلاصه داستان: «مامان» با وجود جدایی از شوهرش همچنان برای خواهر و برادرهای او هنوز همان «نانسی» دخترِ آبادانی باکلاس و دوست داشتنی است، اما برای پسرهایش یک پیرزن بداخلاق، غرغرو و عصبی که با تاکسی خود مسافرکشی می‌کند.
تلاش برای خلق دنیای کاراکترها
«آرش انیسی» متولد 1360 و دانش‌آموخته سینما در مقطع کارشناسی ارشد از دانشکده سینما- تئاتر دانشگاه هنر است. فعالیت خود را با استوری بورد سه بعدی و پریویژوآلیزیشن در سینما آغاز کرد و پس از آن به سراغ تدوین رفت. انیسی همچنین ساخت 13 فیلم کوتاه را در کارنامه خود دارد که از آن میان می توان به فیلم‌های کوتاه «ای پدر ما که در آسمانی» سال 87، «بازتاب یک ذهن ناتمام»سال 89، «در سوگ سیاوش» سال 90 و فیلم کوتاه «رقص چاقو» اشاره کرد که در سال 98 کارگردانی کرده است.
او در کنار تدوین تعدادی فیلم مستند از جمله مستندهای بلند «حراج بزرگ» و «حباب بزرگ» را نیز کارگردانی کرده است. حالا او در نخستین گام برای کارگردانی در سینما به سراغ ساخت فیلم سینمایی «مامان» رفته است.
انیسی درباره سینما و نگاهش به موضوعات اجتماعی می‌گوید با نگاه به سینما بیشتر از اینکه دلبستگی به ژانر یا موضوع خاصی داشته باشد، دلبسته جهان کاراکترها است و هدفش در فیلمسازی، نوشتن و روایت قصه‌ای که انتخاب می‌کند، این است که به دنیای کاراکترها نزدیک شود و کمک کند در دنیایی که هیچ گریزی از قضاوت همدیگر نداریم شاید با دیدن این قصه‌ها و همراه شدن با کاراکتر آنها بتوانیم در زندگیمان قضاوت‌های منصفانه‌تری داشته باشیم.
«مامان» فیلم‌نامه‌ای بود که تصمیم گرفتم برای ساخته شدن آن بجنگم
نشست پرسش و پاسخ فیلم «مامان» با حضور آرش انیسی (کارگردان)، مجید برزگر (تهیه‌کننده)، رویا افشار، امیر نوروزی، عرفان ابراهیمی، امیر شمس (بازیگر) زهره علی‌اکبری (طراحی و ترکیب صدا)، پوریا اخوان (طراح صحنه)، فرید طهماسبی (مدیر فیلمبرداری)، میلاد موحدی (آهنگساز) و با اجرای حمیدرضا مدقق بعد از ظهر امروز، جمعه 17 بهمن ماه در مرکز همایش‌های برج میلاد برگزار شد.
در ابتدای این نشست، آرش انیسی درباره انتخاب این داستان به عنوان اولین فیلم سینمایی‌اش بیان کرد: من همیشه فیلمنامه‌های متعددی می‌نوشتم و دنبال ساخته شدنش می‌رفتم، اما نهایتا به سرانجام نمی‌رسیدند. «مامان» فیلم‌نامه‌ای بود که تصمیم گرفتم برای ساخته شدن آن بجنگم و تا انتها پیش بروم تا فیلم ساخته شود که خداراشکر موفق شدم.
مجید برزگر، درباره تهیه این فیلم و همکاری با انیسی گفت: روزهای زیادی از تصمیم ما برای ساخت «مامان» می‌گذرد. فیلمنامه جذاب و شخصیت‌پردازی مناسب و شخصیت آرش انیسی، همه از عواملی بود که توجه من را برای حضور در این اثر سینمایی جلب کرد.
رویا افشار در این نشست با آرزوی سلامتی برای همه، درباره بازی کردن نقش «نانسی» توضیح داد: شخصیت مقتدرانه این شخصیت، مهربانی و مادر بودنش من را برای ایفای این نقش جذب کرد.
امیر نوروزی، درباره ایفای کاراکتر «فریدون» گفت: مثل همه انسان‌ها که نقاط شخصیتی متفاوتی دارند، فریدون نیز نیت پلیدانه‌ای ندارد و نمی‌توانم صفت خاصی را به او اطلاق کنم. این شخصیت بر حسب موقعیت دست به این تصمیم می‌زند.
در ادامه عرفان ابراهیمی درباره حضور در پروژه «مامان» توضیح داد: شخصیت «احمد» راوی فیلم است. من و آرش انیسی جلسات فراوانی درباره چگونگی رسیدن به نقش داشتیم و خوشحالم که امسال در اینجا حضور دارم.
امیر شمس دیگر بازیگر این فیلم گفت: از چند سال گذشته قرار بود من این نقش را بازی کنم؛ اما از آن‌جا که فیلم ساخته نشد این موقعیت به تعویق افتاد تا در نهایت توانستم در این فیلم سخت حضور داشته باشم.
فرید طهماسبی درباره فیلمبرداری این فیلم توضیح داد: در فیلم کوتاه شما حدود یک تا ده روز فیلمی را فیلمبرداری می‌کنید و کار تمام می‌شود. اما در فیلم بلند این که حدود چهل روز باید پشت‌سر هم سر صحنه بروی و همه‌چیز را مدیریت کنی، موقعیتی متفاوت و سخت است. این فیلم برای من متفاوت بود و از نتیجه کارم راضی هستم. اکثر صحنه‌های فیلمبرداری این کار داخلی بود. من و آرش انیسی برای چگونگی روایت این فیلم از منظر فیلمبرداری جلسات متعددی در پیش تولید داشتیم و زمان فیلمبرداری چالش جدی نداشتیم.
میلاد موحدی در خصوص آهنگساز «مامان» گفت: ما در اوایل کار با هم درگیر چالش‌هایی می‌شدیم چون نگاه من نقطه نظر یک ناظر بود. اما آرش انیسی موسیقی را در بیان احساس صحنه‌ها می‌دید. خوشبختانه نگاه و شناخت این کارگردان نسبت به موسیقی خیلی درست بود و من امیدوارم نتیجه خوبی شده باشد. بخشی از موسیقی مرهون نگاه این کارگردان است.
پوریا اخوان درباره طراح صحنه توضیح داد: کار کردن با کارگردان فیلم اولی خیلی سخت است، زیرا همه مشکلات سر راه فیلمساز اول قرار می‌گیرد. امیدوارم نتیجه خوبی حاصل شده باشد. الان که فیلم را دیدم به این نتیجه رسیدم که شاید صحنه به خوبی دیده نشود و در خدمت فیلم است. این اتفاق یعنی من رسالت خود را درست انجام داده‌ام.
زهره علی اکبری گفت: کار کردن با آرش انیسی دلچسب و در عین حال سخت بود. این کار کاراکترمحور است و تمامی عوامل بدون به چشم آمدن باید در خدمت فیلمنامه قرار می‌گرفتند. من کار خلوت و ساده و تمیز را بیشتر می‌پسندم و هدفمان این بود که بخش صدا هم ساده به نظر برسد و به چشم نیاید.
رویا افشار، درباره نقش‌هایی مختلفی که به عنوان مادر بازی کرده است، گفت: وقتی سناریو را می‌خوانی، فاصله‌گذاری را در ذهنت انجام می‌دهی. من سعی می‌کنم کارهایم شبیه به هم نباشد. همه فیلم‌هایم را دوست دارم و برای همه آنها زحمت کشیده‌ام. حضور در کنار آرش انیسی نیز برای من ارزشمند بود. «سرکوب»، «دشمنان» و «مامان» ویژگی‌های مخصوص به خود را دارند و فیلمسازانشان هر سه جوان هستند. ما این روزها به فیلمسازان مولف نیاز داریم.
در ادامه این نشست، انیسی درباره اسم‌های مختلف شخصیت «مامان» توضیح داد: جنوبی‌ها معمولا با پرسنل خارجی مراوده بسیاری دارند و اغلب دو اسم دارند برای مثال «نسرین» می‌شود «نانسی» یعنی در اداره پتروشیمی این‌گونه صدا می‌شده. فامیلی خودش هم «روستا» است؛ اما از آن‌جایی که سعی می‌کند جای پدر را بگیرد در شغل فعلی که دارد از فامیلی پدر استفاده می‌کند. اگر مجید برزگر نبود، این فیلم امکان نداشت ساخته شود. ایشان بر اساس نگاهی که از پیش دارد فیلمنامه‌‌ها را برای ساخت انتخاب می‌کند. فکر می‌کنم که آقای برزگر کاملا می‌داند چه هدفی دارد و چه کاری دوست دارد انجام دهد.
برزگر در پاسخ به این سئوال که تا چه اندازه در فیلمنامه دخالت داشته است؛ گفت؛ من هیچ نقشی در فیلمنامه نداشتم، فقط آن را انتخاب و تحسینش کردم. هیچ‌گاه سطح خودم را به قدری پایین نمی‌آورم که در متن یک کارگردان دست ببرم. حتی اغلب سر صحنه نمی‌روم، چون اعتقاد دارم که مبحثی به اسم «اعتماد» باید میان ما جاری باشد.
او با اظهار خوشحالی برای حضور در این پروژه بیان کرد: «مامان» نفس ، ریتم و حال خوبی دارد. من مدیون گروه بازیگرانم هستم و هرچه‌قدر از آنان تشکر کنم باز هم کم است. فیلم‌هایی شبیه به «مامان» تماشاگر خاص خودش را دارد و من از آن مطمئن هستم. فیلم‌های پرفروش متر و معیار ما نیستند و ما مخاطبانمان را از گروه دیگری از مردم برمی‌گزینیم.
انیسی درباره مشکلاتی که برای ساخت این فیلم داشت، گفت: ما در ابتدا به این دلیل که شورا اعتقاد داشت این فیلم «تجربی» است، پروانه نگرفتیم و این موضوع مطرح شد که بهتر است نسخه ویدیویی آن ساخته شود. از این تاخیر ناراحت هم نیستم چون فکر می‌کنم «مامان» امروز خیلی بهتر از چیزی شد که اگر در آن سال‌ها ساخته می‌شد.
این کارگردان در پاسخ به چرایی خودکشی مادر، توضیح داد: مامان در فیلم خودکشی نکرد. آن اتوبوس آتش گرفت و من خودم هم نمی‌دانم مادر زنده ماند یا نه. این کاراکتر قطعه زمینی دارد که برایش تنها نقطه امید برای بازگشت دوباره به خوشبختی و زندگی است.
امیر شمس که با دو فیلم در جشنواره سی‌ونهم حضور دارد، گفت: فیلم «مامان» برای من بسیار ارزشمندتر از فیلم «مصلحت» است. شخصیت این فیلم بسیار از من دور بود و سر تک تک پلان‌های آن اذیت می‌شدم؛ چون هیچ‌گاه نمی‌توانم با مادرم این‌گونه رفتار کنم.
انیسی درباره تدوین مجدد فیلم گفت: من در این لحظه فکر می‌کنم اثر خوبی ساختم و نیاز به تدوین مجدد ندارد. روایت فیلم بر اساس کاراکترهاست و آشنا شدن با آنها درام فیلم را شکل می‌دهد. ساخته شدن این فیلم ضروری بوده، چراکه ما ناگزیر از قضاوت کردن دیگران هستیم و این قبیل فیلم‌ها شاید قضاوت ما را نسبت به دیگران بهتر کند.
مجید برزگر در پایان گفت: کارگردانی را به تهیه‌کنندگی ترجیح می‌دهم اما گمان می‌کنم آثاری را تهیه می‌کنم که کمتر تهیه‌‌کننده‌ای حاضر به ساخت آنها می‌شود.
منصور
کارگردان: سیاوش سرمدی
نویسنده: سیاوش سرمدی
تهیه‌کننده: جلیل شعبانی
بازیگران: محسن قصابیان، مهدی کوشکی، حمیدرضا نعیمی، سیدجواد هاشمی و لیندا کیانی
خلاصه داستان: شهید منصور ستاری به کمک همراهان صدیق و بااعتمادش پایه‌های برقراری تولید هواپیماهای جنگی را بنا نهاد که بعدها این نوع هواپیماها به نا مهای آذرخش و صاعقه نام برده می‌شوند.
خبرنگاری که فیلمساز شد
سیاوش سرمدی کارگردان فیلم سینمایی «منصور» است که در سی و نهمین جشنواره فیلم فجر به نمایش درمی‌آید. فیلمی کاراکتر محور که به شخصیت و فعالیت‌های شهید ستاری می‌پردازد. او متولد سال 1357 در شهر تهران، خبرنگار، منتقد سینما، فیلمنامه‌نویس و کارگردان فعال در حوزه سینمای مستند است. سرمدی به عنوان دستیار کارگردان، سابقه همکاری با جواد شمقدری و پرویز شیخ طادی را در کارنامه خود دارد.
سیاوش سرمدی عمدتا به خاطر ساخت مستندهای «ادواردو آنیلی»، «امام موسی صدر»، «هشتاد سال مقاومت»، «داوطلب مرگ»، «تهران تقاطع سئول»، «به دنبال حقیقت»، «معتاد به نفت» و «جنگ ششم» شناخته می شود. سرمدی برای ساخت مستند «داوطلب مرگ» موفق به دریافت نشان سیمین بهترین پژوهش جایزه بزرگ شهید آوینی در جشنواره سینما حقیقت شد.
او پیش‌تر عهده‌دار مدیریت دفتر press tv در بیروت بود و بیشتر به دلیل ساخت مستندهایش شناخته شد، اما این بار به سراغ ساخت نخستین فیلم بلند سینمایی‌اش رفته است.«منصور» عنوان نخستین فیلم اوست که به زندگی شهید ستاری می‌پردازد. این فیلم با نگاهی به بخش‌هایی از زندگی شهیدستاری و طراحی و تولید اولین جنگنده کاملا ایرانی ساخته شده که در آن بخش‌های ناگفته از هشت سال دفاع‌مقدس روایت شده است. ماجرای ساخت جنگنده ایرانی آذرخش نقطه کانونی و خط محوری این فیلم است.
تلاشی نکردم که مخاطب را احساساتی کنم
نشست پرسش و پاسخ فیلم «منصور» ساخته سیاوش سرمدی با حضور کارگردان، مهدی مطهر (مجری طرح)، سیدجواد هاشمی، محسن قصابیان، علیرضا زمانی‌نسب، لیندا کیانی (بازیگر)، مجید گرجیان (مدیر فیلمبرداری)، محمد برادران (مدیر جلوه‌های ویژه بصری)، بابک کریمی طاری (طراح صحنه) و با اجرای حمیدرضا مدقق بعدازظهر، امروز جمعه 17 بهمن‌ماه در سالن همایش‌های برج میلاد برگزار شد.
«سیاوش سرمدی» کارگردان درباره پرداختن به شخصیت «شهید ستاری» گفت: این فیلم قرار بود که درباره مهندس ثنایی و درباره روند ساخت هواپیما به صورت مستند ساخته شود، اما منابع تصویری مناسب در این باره وجود نداشت.
او با بیان اینکه هواپیماسازی کاری بسیار پیچیده است افزود: مهندس ثنایی در سال 65 یک F5 را شبیه‌سازی کرده بود، این روند ساخت هواپیما برایم جذاب بود و می‌خواستم حتما این کار را بسازم. در ابتدا شهید ستاری قهرمان داستان نبود به این دلیل که دغدغه فیلم به‌روز شود به تغییر نگاه قصه فکر کردم که داستان جذاب‌تری را به مخاطب ارائه کنم.
محسن قصابیان درباره ایفای نقش در فیلم «منصور» گفت: وقتی قرار است نقش یک قهرمان را بازی کنی، به خصوص در زمان معاصر، کار کمی سخت و پیچیده می‌شود؛ چرا که مردم با چنین شخصیت‌هایی آشنا هستند.
او افزود: ابتدا از خواندن فیلمنامه و بررسی آن شروع کردم و سپس به کتاب‌هایی درباره شهید ستاری روی آوردم. حتی به خانه پدری شهید رفتم و هر داده‌ای که درباره او وجود داشت را بررسی کردم. من وقتی فکر می‌کنم کاری درست است آن را انجام می‌دهم اما گاهی اوقات شک هم می‌کنم. این فیلم حتی زندگی شخصی من را نیز تحت تاثیر قرار داد.
در ادامه لیندا کیانی درباره بازی در این پروژه گفت: با راهنمایی‌های آقای سرمدی تصمیم گرفتیم شخصیت همسر شهید ستاری را کمی متفاوت بازی کنیم. تمام تلاشم را کردم که بر خلاف کلیشه‌های همیشگی، یک زن خیلی معمولی را بازی کنم.
در ادامه این نشست، علیرضا زمانی‌نسب نیز درباره حضور در فیلم «منصور» گفت: من بیست سال تلاش کردم بازی کنم و در این فیلم که بازی نکردم بیشتر دیده شد. این سبک برای من پیچیدگی‌های خودش را داشت و خوشحالم که در آن بازی کردم.
همچنین سید جواد هاشمی درباره ایفای نقش در این فیلم توضیح داد: من در ابتدا به سراغ اسناد واقعی موجود درباره این شهدا رفتم. فکر می‌کنم این نزدیک بودن به استناد تاریخی، جذابیت بسیاری ایجاد کرده بود. نگاه سیاوش سرمدی بسیار ویژه و مستندگونه بود که این نقطه نظر به کمک فیلم آمد. فکر می‌کنم نقش من اهمیت زیادی نداشت و خود فیلم تجربه‌ای بسیار جذاب بود.
مجید گرجیان مدیر فیلمبرداری فیلم «منصور» درباره پلان‌هایی که به صورت دوربین روی دست گرفته شده است، گفت: این فیلم با دو دوربین فیلمبرداری شد و به صورت دوربین روی دست بود تا بهتر و روان‌تر بتوانیم درباره موضوع صحبت کنیم.
در این نشست، محمد برادران در خصوص طراحی جلوه‌های ویژه فیلم توضیح داد: بخش زیادی از هواپیما که در تصویر می‌بینید به صورت 3D کار شده و کار جلوه‌های ویژه این اثر حدود سه ماه زمان گرفت. اتفاق خیلی عجیبی نبود و منابع کافی برای ما بود.
بابک کریمی طاری درباره طراحی صحنه فیلم گفت: ما دو بعد داریم که یکی نگاه تحقیقاتی و دیگری نگاه هنری است. کار طراح صحنه دهه شصت تنها تغییر زمان نیست، بلکه باید فضاسازی هنری نیز شکل بگیرد تا همه‌چیز به نفع فیلم پیش رود و مخاطب از فضاسازی فیلم لذت ببرد.
مهدی مطهر، مجری طرح پروژه «منصور» نیز طی سخنانی بیان کرد: سرمایه‌گذار اصلی فیلم سازمان «اوج» است و اسپانسر فیلمی شده که قهرمانش از ارتش است. این پروژه بیش از یک سال و نیم طول کشید و فیلمبرداری آن در بدترین زمان ممکن یعنی گرانی بنزین، حوادث آبان و شهادت سردار سلیمانی انجام شد. باید بگویم در فرم فیلم همه‌چیز به اندازه و دقیق است و بیش از آنکه درباره جنگنده باشد، درباره یک قهرمان است.
سرمدی با بیان اینکه بسیاری از آثار تاریخی ما باورپذیر نیستند، افزود: تجربه مستندسازی به من کمک کرد تا فیلمی باورپذیر بسازم. از عناصر کلیشه‌ای در فیلم استفاده نکردم و مخاطب را احساساتی نکردم. از موسیقی پرحجم در فیلم استفاده نشده و در لحظه‌های احساسی تنها دوبار موسیقی داریم. اکشن‌ها در نمای دور است و از دیالوگ‌های شعاری حذر کردم. من سعی کردم که یک انسان خلق کنم که کنشگر است. برای اینکه این شخصیت باورپذیر شود، تلاشی نکردم که مخاطب را احساساتی کنم.
او درباره انتخاب بازیگر نیز توضیح داد: کیومرث مرادی در انتخاب بازیگران نقشی بسیار مهمی داشت. بازیگران ما ستاره‌های تئاتر هستند و دقیقا نقطه مقابل چیزی که ما برای فیلم نیاز داشتیم، چراکه ما نیازمند یک بازی رئال و باورپذیر بودیم که زندگی را روایت کند.
گرجیان درباره جذابیت‌های فیلمبرداری «منصور» گفت: من تا به حال فیلمی با این ابعاد و درباره چنین قهرمانی کار نکرده بودم. چنین فیلمی به هر فیلمبرداری پیشنهاد شود، آن را می‌پذیرد و هدف من این بود که در فیلمبرداری خیلی کار فیلمبردار دیده نشود.
قصابیان در ادامه اظهار کرد: پسر شهید ستاری دوبار سر فیلمبرداری ما حضور داشتند. باید بگویم که در کنار یک گروه حرفه‌ای کار کردم. بازیگر به تنهایی کاری نمی‌تواند انجام دهد؛ کمک عوامل و بازیگران دیگر است که کار ما را شکل می‌دهد، چرا که بازیگر به یک کنش، واکنش نشان می‌دهد. وقتی روی نقشی کار می‌کنی فشار زیادی به تو وارد می‌شود و این کمک عوامل است که باعث می‌شود آرامشت را حفظ کنی.
مهدی مطهر در پاسخ به اینکه آیا خانواده ستاری فیلم را دیده‌اند، گفت: تا الان خانواده شهید ستاری فیلم را ندیده‌اند. پسر شهید ستاری به ما گفتند که من نمی‌خواهم با تماشای فیلم تاثیری روی کار شما بگذارم.
سرمدی در پاسخ به سئوالی مبنی بر اینکه آیا قصد ساخت سریال از این شخصیت دارد، توضیح داد: خیر، من برنامه‌ای برای ساخت سریال ندارم و کارم درباره شخصیت شهید ستاری در اینجا تمام شده است.
در خاتمه این نشست سرمدی درباره تدوین فیلم بیان کرد: من نمی‌خواستم خودم این فیلم را تدوین کنم، در ابتدا یک تدوینگر برجسته سینما فیلم را تدوین کرد و فیلم خیلی بد شد و به ذهنیات من نزدیک نشد. به همین دلیل من خودم دوباره فیلم را تدوین کردم و به این اثر رسیدیم.
«شیشلیک» پرفروش با بیشترین رای مردمی
این دوره از جشنواره در اقدامی که برای اولین‌بار انجام می‌شود، تعداد لحظه‌ای آرای مردمی و تعداد بلیت فروش رفته برای هر فیلم را از طریق سامانه سمفا اعلام می‌کند. بر این اساس در ششمین روز از جشنواره تا این لحظه فیلم «شیشلیک» به کارگردانی محمدحسین مهدویان با هزار و 144 رای مردمی از سراسر ایران جایگاه نخست تعداد رای مردمی را به خود اختصاص داده است. این فیلم با حدود 15 هزار بلیت فروش رفته، پرفروش‌ترین فیلم تا به اینجا است.
«بی‌همه چیز» ساخته محسن قرایی با هزار و 79 رای مردمی در رتبه دوم و با فروشی در حدود به 13 هزار بلیت جایگاه سوم فیلم‌های پرفروش این دوره را به خود اختصاص داده است.
تازه‌ترین اثر نرگس آبیار هم رتبه سوم در اخذ آرای مردمی تا به این لحظه را دارد. هزار و 48 رای مردمی تا به این لحظه آمار مربوط به فیلم «ابلق» است. این اثر با فروشی در حدود 14 هزار بلیت رتبه دوم در فیلم‌های پرفروش این دوره است.
آمار لحظه‌ای ارائه شده در سامانه سمفا تا به این لحظه نشان می‌دهد که فیلم «روزی روزگاری آبادان» اولین تجربه حمیدرضا آذرنگ در کارگردانی با 463 رای مردمی رتبه نخست در کسب آرا مردمی در میان فیلم‌های اول را به خود اختصاص داده است. فیلم «گیج‌گاه» به کارگردانی عادل تبریزی با 411 رای مردمی در رتبه دوم قرار دارد. «مصلحت» اولین فیلم بلند حسین دارابی 368 رای مردمی کسب کرده و رتبه سوم تا به این لحظه را در اختیار دارد.
پرفروش‌ترین فیلم اول براساس آمار سمفا تا این لحظه فیلم «گیج‌گاه» با فروش حدودی هفت هزار بلیت است. «خط فرضی» اولین فیلم بلند فرنوش صمدی با فروش حدود شش هزار بلیت جایگاه دوم در میان فیلم‌های اول را دارد. حدود شش هزار بلیت برای اثر حمیدرضا آذرنگ تحت عنوان «روزی روزگاری آبادان» در سامانه سمفا ثبت شده و بر این اساس این فیلم رتبه سوم در میام پرفروش‌های فیلم اولی را دارد.
نامزدهای بخش مسابقه تبلیغات سینمای ایران
ابراهیم حقیقی (طراح گرافیک)، میترا محاسنی (عکاس) و میثم مولایی (تدوینگر و سازنده آنونس و تیزر) داوران بخش مسابقه تبلیغات سینمای ایران، آثار رسیده به این بخش جشنواره را مورد ارزیابی قرار دادند و اسامی نامزدهای سه بخش بهترین عکس فیلم، بهترین پوستر و بهترین تیزر و آنونس به شرح زیر اعلام کردند:
بخش عکس
1- خورشید (سحاب زری‌باف)
2- گیلدا (جلال حمیدی)
3- ناگهان درخت (علی نیک‌رفتار)
بخش پوستر
1- آبادان یازده 60 (محمد تقی‌پور)
2- خروج (محمد شکیبا)
3- هفت و نیم (وحید عبدالحسینی)
4- هفت و نیم (محمد موحدنیا)
بخش تیزر و آنونس
1 -آبی به رنگ آسمان (مسعود رفیع‌زاده)
2- بی‌حسی موضعی (حامد بتولی)
3 -خوب، بد، جلف 2: ارتش سری (مسعود رفیع‌زاده)
4- شنای پروانه (حمید نجفی‌راد)
5 – طلا (مسعود رفیع‌زاده)
بر اساس فراخوان جشنواره سی و نهم، داوری این بخش از بین مواد تبلیغی فیلم‌های سینمایی (داستانی، پویانمایی و مستند) اکران شده در حدفاصل 10 دی 1398 تا 30 آذر 1399 (در سینماهای داخل کشور یا در سامانه‌های نمایش درخواستی) که در این بخش ثبت‌نام کرده‌اند، صورت گرفته است. در مراسم اختتامیه جشنواره فجر39، سه سیمرغ بلورین به بهترین عکس، بهترین پوستر و بهترین آنونس و تیزر اهدا می‌شود.
