دلجویی فدراسیون جودو از آرش میراسماعیلی و تأکید مسئولان جودو نسبت به
فراموشی سپردن سوءتفاهمها و مسائلی که از یکسال گذشته تاکنون شرایط
دلشکستگی و دوری اسطوره جودوی ایران و جهان را از تاتامی تیم ملی فراهم
ساخته بود، نویددهنده روزهایی آرام و بدون حواشی خودساخته برای این ورزش
رزمی است.
به گزارش ایپنا، جنگ مدیریتی مشهود و غیر مشهود این فدراسیون و ناکامیهای
تیم ملی بزرگسالان در مسابقات مختلف در نهایت شرایطی را به وجود آورد که
پس از ناکامی در مسابقات تونس، کارشناسان، اهالی فن و رسانهها، یکصدا
خواستار بازگشت آرش میراسماعیلی به دنیای قهرمانی شوند.
این موضوع در جلسه حساس و سرنوشتساز کمیته فنی جودو نیز مورد تأکید قرار
گرفت تا فدراسیون با دعوت از آرش، گامی بزرگ در مسیر اعاده حیثیت در
میادین بزرگ برداشته باشد.
تمامی آنچه که در روزهای اخیر نقل محافل جودو و رسانهها بوده است را
میتوان در چند خط فوق خلاصه کرد، زیرا واقعیت این است که باوجود دعوت و
درخواست رسمی از آرش میراسماعیلی برای بازگشت به دنیای قهرمانی، این
قهرمان در هیچ خبرگزاری یا روزنامه و رسانهای مصاحبه نداشته و نظر خود را
در قبال این درخواست اعلام نکرده است.
این درست که آرش میراسماعیلی در تمرینات تیم ملی حضور دارد و پا به پای
سایر اردونشینان تمرین میکند اما نتایج تست سنجش آمادگی جسمانی نشان داد
که وی آنقدر در کار خود دارای تجربه و تبحر هست که خارج از اردو نیز با
انجام تمرینات لازم هنوز هم بهترین باشد، نه تنها در وزن خود بلکه در
مقایسه با تمامی ملیپوشانی که در اردوها حضور دارند و شبانهروز در
شرایطی تمرین محض به سر بردهاند.
فراموش نکنیم میراسماعیلی پس از خداحافظی از دنیای قهرمانی پس از المپیک
2008 پکن عملا 2 سال از شرایط تمرین در اردوهای تیم ملی نیز به دور بوده
است.
بنابراین کسب رتبه نخست با فاصلهای استنثنایی نسبت به سایر نفرات خود به تنهایی بیانگر تمرین و تفکر حرفهای میراسماعیلی است.
با این اوصاف این روزها به دفعات شنیده میشود که مثلا قرار است نفرات
اعزامی به رویدادهای برونمرزی جودو پس از برگزاری مسابقات انتخابی مشخص
شوند و میراسماعیلی نیز از این قاعده مستثنی نیست. حتی حاج یوسفزاده به
عنوان سرمربی و مدیر تیم ملی تأکید دارد که هیچ ملیپوشی بدون انجام
انتخابی در ترکیب تیم ملی قرار نخواهد کرد و در غیر این صورت حتی وی
استعفا خواهد کرد.
در مجموع مصاحبههای مطرح شده از طرف فدراسیون و سرمربی تیم ملی یک نکته
ظریف از نظرها دور مانده است و اینکه ظاهرا فراموش کردهاند که کمیته فنی
فدراسیون و کادر فنی به همراه مجموع رسانهها و کارشناسان به دلیل احساس
نیاز تیم ملی و اینکه در مقابل دیدگان هزاران علاقمند جودو، تیم ملی در
تونس تار و مار شد و برای احیای تیم ملی از میراسماعیلی دعوت به حضور در
تیم ملی و تمرینات این تیم شده است.
با این اوصاف و اینکه هنوز خود میراسماعیلی درباره بازگشت به تیم ملی نظری
نداده است مطرح ساختن بحث انتخابی و تأکید چند باره به روی آن نوعی نقض
غرض و نفی دلایلی است که با استناد به آن دلایل از میراسماعیلی برای حضور
مجدد در تیم ملی دعوت شده است! از طرفی حتی اگر مبنای برگزاری انتخابی را
نیز در مفهوم عام آن قبول داشته باشیم آیا منظور این است که میراسماعیلی
با بهترین 66 کیلویی جودوی ایران مسابقه بدهد یا مثلا انتظار داشته باشیم
مانند یک جودوکار صفر کیلومتر و فاقد هرگونه کارنامه مدالآوری در هر
انتخابی حضور داشته باشد؟ توضیحات کادر مربیان تیم ملی این موضوع را کاملا
مشخص خواهد کرد.
همزمان با بحث بازگشت میراسماعیلی به دنیای قهرمانی، فدراسیون جودو اعلام
کرد مسعود حاجیآخوندزاده نیز اعلام آمادگی کرده است تا او نیز به عرصه
قهرمانی برگردد. صرفنظر از نتایج تست آمادگی جسمانی حاجیآخوندزاده (نمره
66-) این جودوکار اعلام کرده است در 66- کیلوگرم مسابقه خواهد داد که جای
بسی تأمل دارد.
حاجی آخوندزاده همواره یک مهره ثابت و انصافا موثر در 60- کیلوگرم بوده
است. وی در همین وزن به مدال طلای بازیهای آسیایی، آسیایی و حتی پنجمی
المپیک نیز رسید اما در 66- کیلوگرم حاجی آخوندزاده یک جودوکار تازه وارد
محسوب میشود که سوابق مدالی و قهرمانی وی را هرگز نمیتوان پشتوانه فنی و
ضمانت حضور او در این وزن دانست.
حاجی آخوندزاده به شخصه اعلام کرد قصد بازگشت به تیم ملی را دارد اما از
میراسماعیلی خواستند تا بازگردد. بین این 2 بازگشت تفاوتهای اساسی وجود
دارد و نباید هر 2 را در یک کفه ترازو قرار داد و بر اساس یک منطق برای
آنها تصمیم گرفت.
در هر حال تیم ملی جودو به ستارگانی بزرگ نیاز دارد اما مسأله این است
حال که فوق ستارهای به نام میراسماعیلی را به تیم ملی دعوت کردهاند دیگر
نباید گام در مسیر اشتباهات گذشته برداشته شود و با حفظ شأن و کسوت این
قهرمان و پرهیز از طرح هرگونه مسائل شبههبرانگیز تمامی هم و غم خود را
برای رشد جودو و احیای اعتبار از دست رفته به کار ببندند.