مراسم سالگرد ارتحال او که پاک بود و خدمتگزار
شهید چمران پس از اسارت ایشان که گمان می کرد به شهادت رسید، این گونه فرمود: "من شهادت می دهم که سخت ترین مأموریت ها را عاشقانه می پذیرفت و هر چه وظیفه او خطرناکتر می شد خوشحال تر و راضی تر به نظر می رسید. من شهادت می دهم سید علی اکبر ابوترابی عالی ترین نمونه پاکی تقوا و عشق و محبت و شجاعت و فداکاری بود.
مراسم سالگرد ارتحال سید آزادگان، حجةالاسلام والمسلمین ابوترابی و گرامیداشت یاد و خاطره شهدای آزاده برگزار می گردد.
به گزارش "تابناک" و به نقل از مؤسسه فرهنگی پیام آزادگان، دهمین سالگرد ارتحال سید آزادگان حجةالاسلام والمسلمین ابوترابی، ساعت 18 روز چهارشنبه دوازده خرداد در مسجد امام حسین واقع در میدان امام حسین علیه السلام با حضور اقشار مختلف مردم به ویژه ایثارگران و آزادگان و مسئولین کشوری و لشکری برگزار می شود.
بنابر این گزارش حجةالاسلام والمسلمین ابوترابی در سال 1318 هجری شمسی در شهر قزوین دیده به جهان گشود.
جد مادری ایشان آیت الله سید محمد باقر علوی قزوینی از مراجع بزرگ دوره خود و جد پدری ایشان آیت الله سید ابوتراب قزوینی از علمای بزرگ قزوین بودند. پدر بزرگوار ایشان آیت الله سید عباس ابوترابی از شاگردان مبرز آیت الله العظمی بروجردی و علامه طباطبایی بود.
او با آغاز نهضت امام خمینی در زمرة شیفتگان راه و منش آن بزرگوار قرار گرفت و ضمن مبارزه برای ادامه تحصیل و حضور در محضر امام به نجف اشرف مهاجرت کرد.
در سال 1349 هنگام عزیمت از عراق به ایران جهت ادامه مبارزه در حالی که اعلامیه های حضرت امام را در وسایل خود جاسازی کرده بود توسط مأموران ساواک در مرز خسروی برای اولین بار دستگیر و زندانی شد.
بعد از آزادی از زندان با انقلابی بزرگ، شهید اندرزگو آشنا شد و از سال 1351 رسما به گروه او پیوست و در برخی از اقدامات انقلابی ایشان را همراهی کرد.
پس از پیروزی انقلاب و با آغاز جنگ تحمیلی به ستاد جنگ های نامنظم شهید چمران پیوست و فرماندهی بخشی از نیروهای این ستاد را بر عهده گرفت.
شهید چمران پس از اسارت ایشان که گمان می کرد به شهادت رسید، این گونه فرمود: "من شهادت می دهم که سخت ترین مأموریت ها را عاشقانه می پذیرفت و هر چه وظیفه او خطرناکتر می شد خوشحال تر و راضی تر به نظر می رسید. من شهادت می دهم سید علی اکبر ابوترابی عالی ترین نمونه پاکی تقوا و عشق و محبت و شجاعت و فداکاری بود.
حجت الاسلام والسملمین ابوترابی سرانجام در 26 آذر 59 در یک عملیات شناسایی در کوه های الله اکبر توسط نیروهای بعثی اسیر شد و فصل جدید و درخشان دیگری از زندگی ایشان رقم خورد
او با درایت و صبر و تحمل مثال زدنی و مختص به خود توانست اسرای در بند رژیم بعث را به بهترین شیوه ممکن رهبری کند به گونه ای که ضمن حفظ روحیه معنوی و مقاومت و شادابی آنان، کمتر مورد فشار و شکنجه قرار گیرند.
او بارها توسط بعثی های بیرحم مورد وحشیانه ترین شکنجه ها قرار گرفت که از جمله می توان به کوبیدن میخ بر جمجمه و پاره شدن سینه با تیغ اشاره کرد.
سرانجام در سال 1369 به همراه سایر آزادگان، پیروزمندانه و سرافراز به میهن اسلامی بازگشت و از طرف مقام معظم رهبری به نمایندگی ایشان در امور آزادگان منصوب شد. همچنین دو دوره از طرف مردم قدر شناس شهر تهران و با رأی بسیار بالایی به نمایندگی مجلس شورای اسلامی انتخاب شد.
با وجود مسئولیت های متعددی که داشت هرگز از خدمتگزاری به محرومین و آزادگان غافل نشد و پیوسته در مسیر شعار اصلی خود که "پاک باش و خدمتگزار" بود حرکت کرد.
سید آزادگان هشت بار با پای پیاده مسیر حرم حضرت امام خمینی(ره) تا حرم ثامن الحجج علیه السلام را به همراه تعداد کثیری از عاشقان آن حضرت و هشت بار نیز با پای پیاده مسیر تنگه مرصاد تا مرز خسروی را به قصد زیارت حضرت ابا عبدالله پیمود و دعای عرفه را در آن مکان برگزار نمود.
سرانجام در ساعت 10 دوازده خرداد 1379 در حالی که همراه پدر بزرگوارشان با اتومبیل پیکان که خود رانندگی آن را به عهده داشت در مسیر زیارت امام رضا علیه السلام و شرکت در گردهمایی آزادگان خراسان در اثر سانحه رانندگی به لقاء الله پیوست.
مقام معظم رهبری در پیامی به مناسبت ارتحال ایشان فرمودند: "او همچون خورشیدی بر دلهای اسیران مظلوم می تابید و چون ابری فیاض امید و ایمان را بر آنان می بارید."
یادش گرامی باد
به گزارش "تابناک" و به نقل از مؤسسه فرهنگی پیام آزادگان، دهمین سالگرد ارتحال سید آزادگان حجةالاسلام والمسلمین ابوترابی، ساعت 18 روز چهارشنبه دوازده خرداد در مسجد امام حسین واقع در میدان امام حسین علیه السلام با حضور اقشار مختلف مردم به ویژه ایثارگران و آزادگان و مسئولین کشوری و لشکری برگزار می شود.
بنابر این گزارش حجةالاسلام والمسلمین ابوترابی در سال 1318 هجری شمسی در شهر قزوین دیده به جهان گشود.
جد مادری ایشان آیت الله سید محمد باقر علوی قزوینی از مراجع بزرگ دوره خود و جد پدری ایشان آیت الله سید ابوتراب قزوینی از علمای بزرگ قزوین بودند. پدر بزرگوار ایشان آیت الله سید عباس ابوترابی از شاگردان مبرز آیت الله العظمی بروجردی و علامه طباطبایی بود.
او با آغاز نهضت امام خمینی در زمرة شیفتگان راه و منش آن بزرگوار قرار گرفت و ضمن مبارزه برای ادامه تحصیل و حضور در محضر امام به نجف اشرف مهاجرت کرد.
در سال 1349 هنگام عزیمت از عراق به ایران جهت ادامه مبارزه در حالی که اعلامیه های حضرت امام را در وسایل خود جاسازی کرده بود توسط مأموران ساواک در مرز خسروی برای اولین بار دستگیر و زندانی شد.
بعد از آزادی از زندان با انقلابی بزرگ، شهید اندرزگو آشنا شد و از سال 1351 رسما به گروه او پیوست و در برخی از اقدامات انقلابی ایشان را همراهی کرد.
پس از پیروزی انقلاب و با آغاز جنگ تحمیلی به ستاد جنگ های نامنظم شهید چمران پیوست و فرماندهی بخشی از نیروهای این ستاد را بر عهده گرفت.
شهید چمران پس از اسارت ایشان که گمان می کرد به شهادت رسید، این گونه فرمود: "من شهادت می دهم که سخت ترین مأموریت ها را عاشقانه می پذیرفت و هر چه وظیفه او خطرناکتر می شد خوشحال تر و راضی تر به نظر می رسید. من شهادت می دهم سید علی اکبر ابوترابی عالی ترین نمونه پاکی تقوا و عشق و محبت و شجاعت و فداکاری بود.
حجت الاسلام والسملمین ابوترابی سرانجام در 26 آذر 59 در یک عملیات شناسایی در کوه های الله اکبر توسط نیروهای بعثی اسیر شد و فصل جدید و درخشان دیگری از زندگی ایشان رقم خورد
او با درایت و صبر و تحمل مثال زدنی و مختص به خود توانست اسرای در بند رژیم بعث را به بهترین شیوه ممکن رهبری کند به گونه ای که ضمن حفظ روحیه معنوی و مقاومت و شادابی آنان، کمتر مورد فشار و شکنجه قرار گیرند.
او بارها توسط بعثی های بیرحم مورد وحشیانه ترین شکنجه ها قرار گرفت که از جمله می توان به کوبیدن میخ بر جمجمه و پاره شدن سینه با تیغ اشاره کرد.
سرانجام در سال 1369 به همراه سایر آزادگان، پیروزمندانه و سرافراز به میهن اسلامی بازگشت و از طرف مقام معظم رهبری به نمایندگی ایشان در امور آزادگان منصوب شد. همچنین دو دوره از طرف مردم قدر شناس شهر تهران و با رأی بسیار بالایی به نمایندگی مجلس شورای اسلامی انتخاب شد.
با وجود مسئولیت های متعددی که داشت هرگز از خدمتگزاری به محرومین و آزادگان غافل نشد و پیوسته در مسیر شعار اصلی خود که "پاک باش و خدمتگزار" بود حرکت کرد.
سید آزادگان هشت بار با پای پیاده مسیر حرم حضرت امام خمینی(ره) تا حرم ثامن الحجج علیه السلام را به همراه تعداد کثیری از عاشقان آن حضرت و هشت بار نیز با پای پیاده مسیر تنگه مرصاد تا مرز خسروی را به قصد زیارت حضرت ابا عبدالله پیمود و دعای عرفه را در آن مکان برگزار نمود.
سرانجام در ساعت 10 دوازده خرداد 1379 در حالی که همراه پدر بزرگوارشان با اتومبیل پیکان که خود رانندگی آن را به عهده داشت در مسیر زیارت امام رضا علیه السلام و شرکت در گردهمایی آزادگان خراسان در اثر سانحه رانندگی به لقاء الله پیوست.
مقام معظم رهبری در پیامی به مناسبت ارتحال ایشان فرمودند: "او همچون خورشیدی بر دلهای اسیران مظلوم می تابید و چون ابری فیاض امید و ایمان را بر آنان می بارید."
یادش گرامی باد
